Geschiedenis
Taak : Belgi? tijdens het interbellum


Bestrijding van activisme en Frontbeweging
Al tijdens de oorlog bepaalde de regering dat activisten met gevangenzetting en deportatie zouden worden bestraft (april 1917). Wanneer het Duitse leger op 11 november 1918 capituleert en het Belgische grondgebied ontruimd wordt, vluchten de collaborateurs naar Nederland of Duitsland. Activisten die toch in het land bleven, vielen ten prooi aan de volkswoede en werden door de Belgische justitie berecht. Meer dan drieduizend activistische ambtenaren werden ontslagen of geschorst en oud-studenten van de von Bissinguniversiteit.mochten niet verderstuderen. Ook besloot de regering om enkel belangrijke collaborateurs strafrechtelijk te vervolgen, zoals bijvoorbeeld August Borms (leidende figuur binnen het activisme) die ter dood veroordeeld werd.
De geestelijke leider van de Frontbeweging: Cyriel Verschaeve, wachtte evenals de doodstraf.
Naarmate de frontbeweging zich meer en meer ging organiseren, verhoogde de weerstand van de legerleiding: frontblaadjes en studiekringen werden verboden. De beweging ging ondergronds maar zou toch steeds op een grote, algemene sympathie kunnen rekenen. Een uitloper van de frontbeweging is de Frontpartij die door de kerkelijke overheid afgekeurd werd.
Ontstaan van de IJzerbedevaarten
Om de Vlaamse gesneuvelden te gedenken, werden vanaf 1920 bedevaarten georganiseerd naar de graven aan de IJzer. Tijdens de eerste IJzerbedevaart in 1920 werd het grafmonument, vlak bij de Paxpoort, voor de Vlaams-Ierse kunstenaar Joe English onthuld. Sindsdien wordt elk jaar de IJzerbedevaart herhaald om de Vlaamse gesneuvelden te herdenken. Deze manifestatie vindt jaarlijks op de laatste zondag van augustus plaats.