Gedichten: Naamloos
Als oneindigbaar zwart,
voor mijn ogen.
Bekijk de schade van mijn hart,
Gebroken, Een waarheid die is voorgelogen.
Zwart, een kilte.
Weet niet waar het begin of eindigt.
Een eindeloze stilte.
Heeft iets engs bij mij aangericht.
Een leugen die spreekt als waarheid.
Maakt mijn angstaanjagend bang.
En maakt in mij de onzekerheid.
Het zwart in mijn hoofd, duurt zolang.
Ik voel me zielig en bedrogen.
Plots is alles weer licht.
Knipper eenmaal met me ogen.
Doe mijn ogen nooit meer dicht.
voor mijn ogen.
Bekijk de schade van mijn hart,
Gebroken, Een waarheid die is voorgelogen.
Zwart, een kilte.
Weet niet waar het begin of eindigt.
Een eindeloze stilte.
Heeft iets engs bij mij aangericht.
Een leugen die spreekt als waarheid.
Maakt mijn angstaanjagend bang.
En maakt in mij de onzekerheid.
Het zwart in mijn hoofd, duurt zolang.
Ik voel me zielig en bedrogen.
Plots is alles weer licht.
Knipper eenmaal met me ogen.
Doe mijn ogen nooit meer dicht.