Gedichten: Golff
Ik vergelijk mezelf met een golf.
Ik hoop niet dat dit niet opschepperig klink,
omdat een golf zoiets moois is.
Daar heeft het niets mee te maken.
Ik voel me als een golf, ontstaan uit de grote stroom, die
zijn eigen, misschien wel dodelijke weg gaat,
omdat hij niet beter weet.
Hij vlucht uit de massa, op zoek naar rust, weg van de
plaats die hem bang maakt,
die iedereen de baas lijkt te kunnen, waar ik zo verloren ben.
Als een gek ruk ik op. Als ik me oprigt, wil ik alles
vertellen, maar slik mijn woorden in.
Om dan verlaten op het strand te sterven.
Ik hou van het rustige,wiegende ritme van de zee en toch vlucht ik er van weg."
Ik hoop niet dat dit niet opschepperig klink,
omdat een golf zoiets moois is.
Daar heeft het niets mee te maken.
Ik voel me als een golf, ontstaan uit de grote stroom, die
zijn eigen, misschien wel dodelijke weg gaat,
omdat hij niet beter weet.
Hij vlucht uit de massa, op zoek naar rust, weg van de
plaats die hem bang maakt,
die iedereen de baas lijkt te kunnen, waar ik zo verloren ben.
Als een gek ruk ik op. Als ik me oprigt, wil ik alles
vertellen, maar slik mijn woorden in.
Om dan verlaten op het strand te sterven.
Ik hou van het rustige,wiegende ritme van de zee en toch vlucht ik er van weg."