Gedichten: Gebroken hart
Mijn hart is gebroken,
toen jij het uit maakte stond ik te koken.
Te koken van woeden en verdriet,
ik geloofde het niet.
of eerder ik wilde het niet geloven,
maar blijkbaar moest het van die gene hierboven.
Op dit moment zit ik te janken en te snikken,
en ondertussen zei iedereen dat ik het niet moest pikken,
hoe hij mij heeft laten stikken.
Ze hebben wel een beetje gelijk,
als ik het nog een goed bekijk.
Hij heeft me behandeld als vuil,
en me laten vallen in een diepe kuil.
Maar wat het ergste is,
is dat ik hem zo erg mis.
toen jij het uit maakte stond ik te koken.
Te koken van woeden en verdriet,
ik geloofde het niet.
of eerder ik wilde het niet geloven,
maar blijkbaar moest het van die gene hierboven.
Op dit moment zit ik te janken en te snikken,
en ondertussen zei iedereen dat ik het niet moest pikken,
hoe hij mij heeft laten stikken.
Ze hebben wel een beetje gelijk,
als ik het nog een goed bekijk.
Hij heeft me behandeld als vuil,
en me laten vallen in een diepe kuil.
Maar wat het ergste is,
is dat ik hem zo erg mis.