Gedichten: Dood en liefdesverdriet
De dood wacht op mij,
zij wacht al zolang,
nooit had ik geboren mogen worden,
nooit op deze wereld gezonden,
hier is niets voor mij,
niets op deze klote wereld...
dus nu zeg ik vaarwel,
dankzij alles wat gebeurt is,
kan ik deze wereld niet meer aan,
het spijt me voor wie ik verdriet aandeed of nu ga doen,
het spijt me maar ik ben gewoon gebroken,
ik heb geen vleugels meer,
ik ga nu naar de hel,
vaarwel iedereen,
vooral jij die me zoveel pijn gedaan heeft...
zij wacht al zolang,
nooit had ik geboren mogen worden,
nooit op deze wereld gezonden,
hier is niets voor mij,
niets op deze klote wereld...
dus nu zeg ik vaarwel,
dankzij alles wat gebeurt is,
kan ik deze wereld niet meer aan,
het spijt me voor wie ik verdriet aandeed of nu ga doen,
het spijt me maar ik ben gewoon gebroken,
ik heb geen vleugels meer,
ik ga nu naar de hel,
vaarwel iedereen,
vooral jij die me zoveel pijn gedaan heeft...