Filmverslag: Filmbesprekeing 'todo sobre mi madre' 'all about my mother' van almodovar
filmbespreking: Todo sobre mi madre
Psychologische drama
Sinds zijn eerste speelfilm in 1980 kreeg Pedro Almod?var het etiket van enfant terrible. Hij provoceerde met zijn fascinatie voor kitscherige symbolen en seksuele afwijkingen. Dankzij de culturele vrijheid van Spanje, na de dictatuuur van Francisco Franco, werd Almod?var populair door zijn zwartgallige humor, en jarenlang kon hij doen wat hij wilde. Thema's waren menselijke verwarring, seksualiteit en satire. Prostituees, transseksuelen, opgefokte vrouwen en slappe kerels vormden steevast het fundament van zijn melodrama's. Deze films gingen tegen de taboes van het conventionele Spanje in.
In 1995, met de film La Flor de mi secreto, gebeurde er een kentering van klemtoon in zijn werk. Aldom?var ging de nadruk leggen op emoties, zijn films kregen thema?s zoals verdriet, tederheid en schoonheid. Natuurlijk zijn de omgebouwde kerels met kind, de hero?nehoeren, de seropositieve non er nog steeds, maar hun wereld is genuanceerder, serieuzer en minder luidruchtig geworden. Met die verdieping kwam ook het aanzien. Tot zijn recentere films behoort Todo sobre mi madre uit 1999, waarvoor hij een Academy Award voor beste buitenlandse film kreeg, en winnaar werd van de prijs voor beste regissuer op het filmfestival van Cannes. Todo sobre mi madre is spetterend van kleur en vormgeving, hiermee heeft Almod?var niet alleen zijn meest ingetogen, maar ook zijn beste film gemaakt.
Ondanks zijn vele aangrijpende sc?nes vermijdt Almod?var ieder vals sentiment. Almod?vars werken concentreren zich meestal rond sterke, sluwe, betoverende en dwingende vrouwen, hoewel ook vaak obscure personages als transseksuelen, pornosterren en verslaafden aan bod komen. In zijn films behoren de mannen altijd al tot het zwakke geslacht, maar in Todo sobre mi madre komen ze er wel erg slecht vanaf. De tiener Esteban verongelukt in een van de eerste sc?nes, de bejaarde vader van een van de personages is dement, en de andere twee mannen die een belangrijke rol in de film spelen, zijn grotendeels omgebouwd tot vrouw. De vrouwen moeten zelf hun boontjes doppen en vinden alleen steun bij elkaar.
2. Cameravoering
a. scene-shot 01.19.13 ? 01.22.13
scene 1: Lola komt de trap af, Manuela staat bij de begrafenis
Afwisselende beelden van mensen bij de begrafenis en van Lola die de trap afkomt. Zodra Manuela ziet dat het Lola is die de trap afkomt, gaat ze meteen naar hem toe. Ze ontmoeten elkaar in het midden van de trap, ze hebben beide toenadering gezocht.
scene 2: Gesprek tussen Manuela en Lola, op de trap
Ze blijven staan op 2 meter van elkaar, Lola zit neer, Manuela staat recht. Lola staat hoger dan Manuela, hij is het leven van Manuela altijd blijven overheersen.
b. beeldgrootte
longshots: Lola komt de trap af
De begrafenis vanuit het standpunt van Lola
mediumshot: De mensen bij de begrafenis
Het gesprek tussen Lola en Manuela
close-up: afwisselend focussen op gezichten van Lola en Manuela
c. camerastandpunt
Wanneer Lola af de trap komt, wordt er van beneden gefilmd. Er wordt ook vanuit het standpunt van Lola naar beneden gefilmd, naar de begrafenis toe.
Als ze beide op de trap staan, wordt Lola gefilmd vanuit het standpunt van Manuela, en omgekeerd.
Omdat Manuela een beetje meer beneden staat, krijgen we een lichte overheersing van Lola, want hij staat bovenaan.
d. camerabewegingen
De camera is meestal statisch, vooral omdat de personages ook stil staan. Als de personages bewegen, beweegt de camera mee, dit gebeurt via travelling. De camera beweegt mee als de trap afkomt, en ook als Manuela dichter naar Lola gaat.
3. mise-en-scene
a. beeldcompositie
Als Lola de trap afkomt, staat hij centraal in het beeld, de begrafenis ook.
Als Lola en Manuela elkaar op de trap tegemoet komen, dan staan ze respectievelijk rechts en links en dit gedurende het hele gesprek. Ze staan nooit meer centraal.
b. setting
Op locatie: een begraafplaats, aan het water, de trap speelt een belangrijke rol
Lola heeft een paraplu om zich te ondersteunen tijdens het wandelen. Hij draagt net als Manuela ook een zonnebril. Bijna alle mensen op de begrafenis dragen een zonnebril, tegen de zon, maar ook om hun tranen te verbergen.
c. costumering en make-up
Kostuum en make-up zijn vooral belangrijk voor Lola, omdat er voor gezorgd moet worden dat een man een beetje op een vrouw lijkt.
Manuela en Lola hebben beide zwarte kleren aan voor de begrafenis.
d. belichting
Het is overdag en het is mooi weer, alles is goed belicht. De zon is zeer fel.
e. kleur
Er zijn overheersend warme kleuren, het heeft allemaal een geel-bruinige tint.
f. acteerwerk
Geloofwaardige acteerprestaties, ware het niet dat Manuela in het begin tamelijk geforceerd weende. Lola kwam op het einde ook onnatuurlijk over. Het was niet realistisch.
4. geluid
Enkel muziek, geen andere geluiden.De muziek is van Alberto Iglesias, doet zeer Spaans aan. Hier is ze redelijk triest, wat de gebeurtenis ondersteunt.
5. montage
a. continu?teits- en parallelmontage
Continu?teitsmontage: gewoon doorlopend, het is de verfilming van een gebeurtenis.
Geen flash-blacks en ?forwards, ook geen gebeurtenissen die tegelijkertijd plaatsvinden.
b. beeldovergang
Er wordt gebruik gemaakt van een gewone harde overgang: het verspringen van het beeld, geen speciale beeldovergang.
Psychologische drama
Sinds zijn eerste speelfilm in 1980 kreeg Pedro Almod?var het etiket van enfant terrible. Hij provoceerde met zijn fascinatie voor kitscherige symbolen en seksuele afwijkingen. Dankzij de culturele vrijheid van Spanje, na de dictatuuur van Francisco Franco, werd Almod?var populair door zijn zwartgallige humor, en jarenlang kon hij doen wat hij wilde. Thema's waren menselijke verwarring, seksualiteit en satire. Prostituees, transseksuelen, opgefokte vrouwen en slappe kerels vormden steevast het fundament van zijn melodrama's. Deze films gingen tegen de taboes van het conventionele Spanje in.
In 1995, met de film La Flor de mi secreto, gebeurde er een kentering van klemtoon in zijn werk. Aldom?var ging de nadruk leggen op emoties, zijn films kregen thema?s zoals verdriet, tederheid en schoonheid. Natuurlijk zijn de omgebouwde kerels met kind, de hero?nehoeren, de seropositieve non er nog steeds, maar hun wereld is genuanceerder, serieuzer en minder luidruchtig geworden. Met die verdieping kwam ook het aanzien. Tot zijn recentere films behoort Todo sobre mi madre uit 1999, waarvoor hij een Academy Award voor beste buitenlandse film kreeg, en winnaar werd van de prijs voor beste regissuer op het filmfestival van Cannes. Todo sobre mi madre is spetterend van kleur en vormgeving, hiermee heeft Almod?var niet alleen zijn meest ingetogen, maar ook zijn beste film gemaakt.
Ondanks zijn vele aangrijpende sc?nes vermijdt Almod?var ieder vals sentiment. Almod?vars werken concentreren zich meestal rond sterke, sluwe, betoverende en dwingende vrouwen, hoewel ook vaak obscure personages als transseksuelen, pornosterren en verslaafden aan bod komen. In zijn films behoren de mannen altijd al tot het zwakke geslacht, maar in Todo sobre mi madre komen ze er wel erg slecht vanaf. De tiener Esteban verongelukt in een van de eerste sc?nes, de bejaarde vader van een van de personages is dement, en de andere twee mannen die een belangrijke rol in de film spelen, zijn grotendeels omgebouwd tot vrouw. De vrouwen moeten zelf hun boontjes doppen en vinden alleen steun bij elkaar.
2. Cameravoering
a. scene-shot 01.19.13 ? 01.22.13
scene 1: Lola komt de trap af, Manuela staat bij de begrafenis
Afwisselende beelden van mensen bij de begrafenis en van Lola die de trap afkomt. Zodra Manuela ziet dat het Lola is die de trap afkomt, gaat ze meteen naar hem toe. Ze ontmoeten elkaar in het midden van de trap, ze hebben beide toenadering gezocht.
scene 2: Gesprek tussen Manuela en Lola, op de trap
Ze blijven staan op 2 meter van elkaar, Lola zit neer, Manuela staat recht. Lola staat hoger dan Manuela, hij is het leven van Manuela altijd blijven overheersen.
b. beeldgrootte
longshots: Lola komt de trap af
De begrafenis vanuit het standpunt van Lola
mediumshot: De mensen bij de begrafenis
Het gesprek tussen Lola en Manuela
close-up: afwisselend focussen op gezichten van Lola en Manuela
c. camerastandpunt
Wanneer Lola af de trap komt, wordt er van beneden gefilmd. Er wordt ook vanuit het standpunt van Lola naar beneden gefilmd, naar de begrafenis toe.
Als ze beide op de trap staan, wordt Lola gefilmd vanuit het standpunt van Manuela, en omgekeerd.
Omdat Manuela een beetje meer beneden staat, krijgen we een lichte overheersing van Lola, want hij staat bovenaan.
d. camerabewegingen
De camera is meestal statisch, vooral omdat de personages ook stil staan. Als de personages bewegen, beweegt de camera mee, dit gebeurt via travelling. De camera beweegt mee als de trap afkomt, en ook als Manuela dichter naar Lola gaat.
3. mise-en-scene
a. beeldcompositie
Als Lola de trap afkomt, staat hij centraal in het beeld, de begrafenis ook.
Als Lola en Manuela elkaar op de trap tegemoet komen, dan staan ze respectievelijk rechts en links en dit gedurende het hele gesprek. Ze staan nooit meer centraal.
b. setting
Op locatie: een begraafplaats, aan het water, de trap speelt een belangrijke rol
Lola heeft een paraplu om zich te ondersteunen tijdens het wandelen. Hij draagt net als Manuela ook een zonnebril. Bijna alle mensen op de begrafenis dragen een zonnebril, tegen de zon, maar ook om hun tranen te verbergen.
c. costumering en make-up
Kostuum en make-up zijn vooral belangrijk voor Lola, omdat er voor gezorgd moet worden dat een man een beetje op een vrouw lijkt.
Manuela en Lola hebben beide zwarte kleren aan voor de begrafenis.
d. belichting
Het is overdag en het is mooi weer, alles is goed belicht. De zon is zeer fel.
e. kleur
Er zijn overheersend warme kleuren, het heeft allemaal een geel-bruinige tint.
f. acteerwerk
Geloofwaardige acteerprestaties, ware het niet dat Manuela in het begin tamelijk geforceerd weende. Lola kwam op het einde ook onnatuurlijk over. Het was niet realistisch.
4. geluid
Enkel muziek, geen andere geluiden.De muziek is van Alberto Iglesias, doet zeer Spaans aan. Hier is ze redelijk triest, wat de gebeurtenis ondersteunt.
5. montage
a. continu?teits- en parallelmontage
Continu?teitsmontage: gewoon doorlopend, het is de verfilming van een gebeurtenis.
Geen flash-blacks en ?forwards, ook geen gebeurtenissen die tegelijkertijd plaatsvinden.
b. beeldovergang
Er wordt gebruik gemaakt van een gewone harde overgang: het verspringen van het beeld, geen speciale beeldovergang.