Boekverslag: Het verrotte leven van Floortje Bloem
Wolters-Noordhof , Groningen, 1996-(niet vindbaar), 264 bladzijden, eerste druk in 1982, Nederland
Nog voor dat Floortje is geboren loopt ze al weg. Haar moeder en haar zusje Beppie vluchten voor een gewelddadig huwelijk. Tante Gerda die een Volkscaf? heeft in Lijden vangt hen op. Maar ze blijkt zwanger te zijn, maar het is niet duidelijk wie de verwerker is van het kind. De oude man bij wie ze inwoonde? De vader van Beppie? Voor iedereen is er plaats in het caf? behalve voor Beppie. Zij moet naar een kindertehuis.
Als Floortje drie is, komt ze bij leuke pleegouders. Ze vraagt veel aandacht en ze verveelt zich snel omdat ze in het tehuis niet heeft geleerd om zichzelf te vermaken. Maar de pleegouders zijn geduldig en geven haar veel aandacht. Totdat de vader overlijdt na een auto-ongeluk. Toen werd ze na vier laar overgeplaatst naar een ander pleeggezin. De man is onderwijzer. In dit pleeggezin gaat het al gelijk fout. Ze begint geld te stelen, zorgt voor veel problemen en gedraagt zich overdreven aanhankelijk ten opzichte van mannen. Het gezin kan de situatie niet aan en ze belandt in een observatiehuis. Vanaf dat moment begint de ellende. In de observatierapporten staat dat Floortje oneerlijk, bang en wreed is. Ze vernielt andermans speelgoed en ze treitert hulpverleners. Maar als mensen haar normaal behandelen kan ze ook Trouw en aanhankelijk zijn. Het advies luidt: plaats haar in een internaat, omdat ze voor een gezin te moeilijk is.
Floortje hoopt dan op nieuwe pleegouders, maar die komen maar niet. Ze brengt dan vier jaar door in het internaat. Ze wordt daar voordurend getest door psychologen die dezelfde testen gebruiken. Dat heeft ze op het laatst wel door. Als ze een boom moest tekenen wist ze precies wat voor een boom ze moest tekenen om goed uit de test te komen. E?n keer had ze wel een goede leider gehad: Annemarie. Met deze leider had ze een leuke tijd, want ze deden dingen die eigenlijk niet mochten. Maar na een maand al wordt ze ontslagen.
Dankzij Annemarie krijgt Floortje een vakantiegezin: de familie Peperzak. Ze mag ieder weekend naar hun toe. Ze bouwt een goede band met mevr. Peperzak en haar oudste dochter Trini. Bij het 25-jarig huwelijksfeest mag Floortje niet op de groepsfoto. Ze gaat daarom bedroeft naar de zolder toe. Gerard volgt haar en laat zich door Floortje bevredigen. Ze schrikt daarvan en kotst over het schaamhaar van Gerard. Floortje komt niet meer bij de familie Peperzak. Ze wil nu graag in contact komen met haar eigen moeder.
Inmiddels woont haar moeder niet meer bij Gerda. Ze is getrouwd met een veel jongere man 'Adri', en ze wonen met Beppie in Rotterdam. Adri schrijft veel brieven naar het internaat en dit lijdt er naar dat Floortje ieder weekend thuis mag komen.
Beppie heeft een vriend die Lexie heet. Zij nemen Floortje ieder weekend mee naar de Keet, een soort jeugdcentrum. Lexie is een opscheppertje, die in een grote Amerikaan rondrijdt. Floortje drinkt in de keet te veel wijn. Als ze thuis komen ziet Floortje dat Beppie en Lexie aan het vrijen zijn. Floortje moest hiervan kotsen. Beppie vertelt dan aan Floortje dat als een jongen iets bij haar wou proberen dat ze er geld voor moest vragen. Beppie vroeg ook elke zaterdag aan Lexie geld als ze naar bed gingen. Ook mocht Floortje ieder weekend gluren als Beppie met Lexie naar bed ging. In de keet maakt Floortje kennis met Sjon, een buurtwerker die in zijn vrije tijd studeert voor orthopedagoog. In dit jeugdcentrum leert Floortje ook om hasj en wiet te roken.
De twee zusjes doen bijna alles samen en kunnen het dus goed vinden met elkaar. Ze stelen vaak kleding bij de V & D. Beppie verteld hoe je gemakkelijk aan geld kan komen: uitkeringen en handel. Lexie was het meest in dat laatste ge?nteresseerd. Floortje gaat naar de huishoudschool. Ze spijbelt veel met een vriendin. Tijdens het spijbelen gaan ze altijd naar de pedofiel, Gerben. Floortje krijgt van Gerben een roze speelgoed konijntje dat ze voor altijd bij haar houd. Maar de ouders komen achter deze relatie en ze zorgen ervoor dat Gerben verdwijnt in de gevangenis. Als ze dan steun zoekt bij haar stijf vader zet haar moeder haar het huis uit.
Van het ene observatiehuis naar het andere wegloopadres vervolgt Floortje haar leven, totdat ze meegelokt wordt door een jongen waarop ze voor het eerst verliefd op was. Hij blijkt namelijk een lokvogel te zijn van een bordeel. Tijdens een politie inval vlucht ze en komt ze terecht in een kraakpand bij Beppie. Sjon die tegenwoordig bij de Bhagwan komt Floortje en Beppie ophalen voor een weekend in Wassenaar bij zijn vrienden. Hij is door dat geloof weer gelukkig geworden en hij denkt dat hij Floortje en Beppie ook gelukkig kan maken. De zusjes gaan mee maar ze zijn zeer onrustig en hebben pillen nodig, Want ze zijn intussen al aardig verslaafd. Sjon rijdt langs zijn vader die Arts is. Na enig aandringen krijgen zijn hun pillen.
Floortje gaat toch niet mee naar Wassenaar en besluit te liften naar huis. Ze krijgt een lift van een aardige man waarvan zijn vrouw in het ziekenhuis ligt omdat ze ieder moment kan bevallen. Die man woont in de Molenlaan. Hij kan Floortje niet mee naar huis nemen om haar daar te laten afkicken en zet haar af bij de politie. Omdat daar de mensen zijn die haar konden helpen. Zo komt Floortje weer bij tante Gerda.
Floortje heeft niet de kracht om aftekicken en besluit om weg te lopen naar het kraakpand. Eerst steelt ze nog wat geld van Gerda. In Rotterdam ontmoet ze Martien die ze eerder in het verhaal ook al heeft ontmoet. Martien spuit volop. Samen halen ze het geld op van de girokaarten die ze van tante Gerda heeft gestolen. Omdat het geld ooit eens zal opraken besluiten ze om de man die aan de Molenlaan woont te bestelen. Matien en Nappie breken bij hem in terwijl Floortje hem naar het station lokt. De volgende dag komt Martien niet meer terug met de buit. In de krant leest ze dat die man een dochtertje heeft gekregen dat maar een paar uur geleefd heeft. Nu komt ze tot de conclusie dat haar leven niet verrot is, maar zij is verrot. Ze belt dan Gerben op maar die is verhuisd. Op straat wordt ook nog haar bloementjes jas gejat door een Surinaams meisje.
Beppie komt dan terug uit wassenaar en verteld dat Sjon gek is geworden en in een gekkenhuis is opgenomen. Beppie heeft geld nodig en steelt dat van Floortje, en ze gooit haar konijn het raam uit. Dat was het enige wat nou echt van Floortje was.
Ik heb dit boek gekozen omdat ik het ooit al eens had gelezen en het me eigenlijk toen best wel boeide, ik was toen echter nog vrij jong en snapte een aantal dingen niet zo heel goed die ik nu denk ik wel heb begrepen. Het boek is best aangrijpend, vooral omdat het een waar gebeurd verhaal is wat het toch net even een stukje echter maakt dan het al lijkt.
Het boek wisselt een aantal keer van verteller maar het is altijd een ik-persoon die het verhaal vertelt. De meeste keren is dit Floortje zelf maar ook een paar keer door anderen.
Er zijn een aantal personen die een belangrijke rol in het verhaal spelen maar het zin er te veel om op te noemen. De belangrijkste is denk ik de zus van Floortje, Beppie. Zij komt een aantal keren terug in het verhaal en is ook van groot belang in het leven van Floortje.
Gerben is eigenlijk de enige echte vriend die Floortje heeft. Hij heeft haar ooit een knuffel konijn gegeven wat Floortje altijd bij zich draagt en bij wie ze steun kan vinden.
Verder is er nog tante Gerda bij wie Floortje eigenlijk ook altijd terechtkan maar zij kan het niet aan om Floortje en haar zus te moeten onderhouden.
Het verhaal duurt ongeveer 15 jaar en beschrijft het leven van Floortje. Het zijn eigenlijk voornamelijk diepte punten in haar leven en het verhaal eindigt ook eigenlijk niet goed. Floortje komt denk ik wel eindelijk op het goede spoor maar ze is haar konijntje kwijt en eigenlijk is dat het ergste wat haar kon overkomen. Het thema zou ik eigenlijk niet echt weten maar ik denk dat het vooral gaat over dat het leven heel slecht kan zijn. Een achterliggende boodschap is misschien dat je blij moet zijn met wat je hebt of zoiets.
Het verhaal is vrij makkelijk geschreven. De zinnen zijn simpel te volgen. Het taalgebruik is heel gewoon en direct. Het is ook niet moeilijk om de tijd- en de verhaallijn te volgen.
Het verhaal speelt zich eigenlijk af door heel Nederland. Floortje zit in verschillende internaten en pleeggezinnen. Ze wordt zeg maar overal heen gesleept en komt op allerlei plaatsen. Ze brengt onder andere een deel van har leven door in Rotterdam en ook in Leiden. Vooral in Zuid-Holland dus. De situaties waar Floortje in beland zijn voornamelijk een hele hoop problemen. Er zijn ook wel momenten dat ze het leven wel leuk vindt maar die zijn echter heel schaars.
Het verhaal wordt verteld door Floortje zelf, maar af en toe is er ook een hoofdstuk dat door een ander persoon in het boek wordt verteld.
Het thema is denk ik iets van drugsverslaving en prostitutie. Een maatschappelijk probleem dus. In het boek komt dit steeds terug in de vorm van de situaties war Floortje steeds in komt te zitten. Volgens mij is dat ook een beetje de achterliggende gedachte van het boek omdat het boek ook aan twee vrijwilligers is op gedragen.
De titel van het boek is vrij duidelijk omdat het een beschrijving is van het verrotte leven van Floortje Bloem. Eigenlijk een heel duidelijke titel die ook meteen in een paar woorden vertelt waar het boek overgaat.
Het verhaal is op zich vrij aangrijpend omdat je ook in je achterhoofd dat het echt waar is gebeurd. Er wordt eigenlijk een spiegel voor de maatschappij gehouden dat dit soort dingen niet gebeuren maar ondertussen zijn er dus echt nog wel mensen in Nederland die het absoluut niet goed hebben. Het heeft ook wel een positieve werking op mij omdat het je op de een of andere manier wel aan het denken zet. Een negatieve werking in het verhaal kan ik eigenlijk niet echt ontdekken behalve dat het af en toe wel confronterend is omdat Floortje in situatie komt die ik ook in lichtere vorm met ander mensen heb zien gebeuren.
Ik denk niet dat je het boek echt met een ander verhaal kunt vergelijken omdat het echt waar gebeurd is. Het is behoorlijk realistisch omdat de schrijfster zich naar mijn idee vooraf heel goed heeft laten informeren. Ik vind het thema van het boek heel goed. Omdat het laat zien hoe het leven van een hero?nehoertje is en wat die allemaal moeten doorstaan. Het is immers nog maar een kind!
Het aangrijpendste deel in het boek vind ik toch wel de laatste bladzijde. Het moment dat eigenlijk zelfs haar zus en beste vriendin haar verraad en dat ze haar konijn kwijtraakt.
Ik zou het boek zeker aan anderen aanraden omdat het gewoon erg goedgeschreven is en ook boeiend is. Het wordt ook eigenlijk geen moment eentonig terwijl het toch vrij dik is maar het is ook niet zo dat ik het in een ruk uit heb gelezen of zou willen uitlezen.
Yvonne Keuls (1931) komt op zevenjarige leeftijd naar Nederland en al op jonge leeftijd begint zij te schrijven. Korte verhaaltjes over gebeurtenissen die indruk op haar maken en haar ontroeren. De basis is gelegd, want ook later zal zij op deze manier haar succesvolle romans schrijven. Als gewaardeerd schrijfster ontvangt ze dan ook een aantal literaire prijzen. Yvonne is één van de eerste Nederlandse schrijvers die sinds 1967 lezingen op scholen en in boekhandels en bibliotheken verzorgd. Daar groeit haar interesse voor de problemen van jongeren, die onderwerp van haar succesvolle boeken als in Het verrotte leven van Floortje Bloem en De moeder van David S. zijn. De moeder van David S. is overigens in meer dan 14 landen in vertaling verschenen.Vanaf 1969 begint ze met het dramatiseren van beroemde boeken als Boek der kleine zielen en De koperen tuin. Ook speelde ze zelf in verschillende theatervoorstellingen.
Boek informatie
- Het verrotte leven van Floortje Bloem
- Yvonne Keuls
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Yvonne Keuls