Mijn woestijn van Waris Dirie

Het verhaal is geschreven door Waris Dirie het boek gaat over haar leven, het is ook waargebeurd. Waris werd geboren in 1965 in de woestijn in Somalië. Waris is een Somalische naam en betekent woestijnbloem. Ze woont (zwerft door de woestijn) met haar ouders en haar elf broertjes en zusjes. Haar familie hoort bij een Somalische nomadenstam. Als ze 13 jaar is vlucht ze weg. Haar vader heeft haar uitgehuwd aan een man van rond de 60 jaar. Deze man heeft 5 kamelen voor haar geboden.Ze vlucht naar haar familie in Mogadishu. Daar woont ze een jaar en wil dan weg. Ze gaat naar een andere familie van haar, maar dan in Londen Daar wordt ze als dienstmeid aangenomen. Later wordt ze bekend als model. Ze werd gevraagd voor heel veel goeie opdrachten samen met Cindy Crawford en Naomi Campbell. Later gaat ze werken voor de VN (ze vecht tegen de vrouwenbesnijdenis) Ze ontmoet haar huidige man met het uitgaan. Hij speelt in een band die vrij bekend is in New York. Ze trouwen en krijgen samen een kindje.

De titel is ?Mijn woestijn?. Ik denk dat dit de titel is omdat Waris in haar jeugd in de woestijn heeft geleefd. In de woestijn heeft ze leuke en minder leuke tijden gehad, maar toch voelt ze zich daar het meeste thuis. Ze had het thuis in de woestijn bijna altijd fijn. Ze moest overdag voor de beesten zorgen, ?s avonds zat ze rond een kampvuur met de rest van de familie en had ze veel plezier. Maar in de woestijn gebeurde ook iets wat de rest van haar leven een grote invloed heeft op bijna alles wat ze wel of niet doet. Als Waris ongeveer 5 jaar oud is wordt ze besneden, ze wordt besneden in de woestijn en wordt vervolgens in een speciaal voor haar gebouwd hutje onder een boom alleen gelaten tot ze genezen is van de wond. De woestijn heeft dus een belangrijke rol in haar leven en ook als ze in Londen woont, blijft ze nog altijd praten over ?mijn woestijn?. De engelse oorspronkelijke titel is "Desert Flower".

Het boek gaat over een vrouw / meisje die haar geschiedenis vertelt van ongeveer 4 tot ongeveer 25 jaar. Waris is als klein meisje in Somalië in de woestijn geboren. Ze leeft in een nomadenfamilie. Als ze 5 jaar is wordt ze besneden met een scheermesje. Als ze ongeveer 13 is wordt ze door haar vader uitgehuwelijkt aan een man van 60 jaar. Waris is het hier absoluut niet mee eens, want ze wil alleen trouwen met de man van wie houdt. Om aan het huwelijk met de oude man te ontsnappen, loopt ze weg, ze gaat naar de grote stad. Na haar ontsnapping uit de woestijn komt ze uiteindelijk in Londen terecht, waar haar oom ambassadeur is. Daar blijft ze eerst vier jaar opgesloten in de ambtswoning.

1
Ze spreekt geen Engels en moet de hele dag schoonmaken en koken. Als haar oom weer vertrekt naar Afrika wil Waris niet mee terug, ze besluit in Londen te blijven. Ze heeft geen paspoort en is dus illegaal in Londen. Om geld te verdienen gaat ze in McDonald?s werken en wonen in een hele goedkope flat. Daar krijgt ze ook haar vrienden! Maar ondertussen blijft ze het meisje wat ooit in de woestijn is besneden. Elke maand vergaat ze een week van de pijn als ze ongesteld is en ook plassen is niet erg prettig. Wat volgt is een bezoek aan het ziekenhuis, ze laat zich opereren. En eindelijk is ze ?normaal?. Ze wordt ontdekt als model en kan daar geld mee verdienen, ontmoet haar man. En krijgt samen met hem een kind. Omdat Waris zelf zoveel problemen heeft gehad en toch nog steeds wel heeft wil ze dit voorkomen voor anderen. Ze laat zich interviewen over haar besnijding. Dit levert veel reacties op. Waris wordt ambassadeur voor de VN ? campagne tegen vrouwelijke genitale verminking. Ondertussen heeft ze ook aanbod gekregen van de BBC om een programma te maken over Waris, naar haar geboorteland te gaan en haar moeder op te zoeken. Dit vind Waris hartstikke leuk, want ze haar moeder sinds haar 13e niet meer gezien. Het boek eindigt met een emotionele ontmoeting met haar moeder.

Het is een heel duidelijk onderwerp wat zeker veel mensen zal aangrijpen. Het is een waar gebeurd levensverhaal. Ik vind het persoonlijk een heel goed en aangrijpend onderwerp. Door dit boek ga je toch wel nadenken over dingen die gebeuren in de wereld. Doordat het onderwerp duidelijk en uitgebreid verteld wordt, kun je goed begrijpen wat zij voelt en wat er eigelijk allemaal gebeurt.

Het doel van dit boek is om je dingen te leren en je te informeren over bepaalde dingen. Van dit boek kun je veel leren. Het is een verrijking op zich om een boek te lezen over een andere cultuur: het leven in een nomaden stam en de islamitische tradities. In dit boek leggen ze ook uit wat besnijding nu precies is, hoe vreselijk het is om besneden te worden als meisje en dat dit ook echt moet stoppen. Besnijding bij vrouwen kan verschillende dingen inhouden. De meeste meisjes worden besneden tussen de 4 en 10 jaar. Er zijn verschillende vormen van besnijding. De minst ingrijpende schade wordt aangericht door het topje van de clitoris weg te snijden, waardoor het meisje voor de rest van haar leven nooit van seks zal kunnen genieten. De meest extreme vorm van besnijding is infibulatie, die bij tachtig % van de vrouwen in Somalië is uitgevoerd. Deze versie heeft Waris ook ondergaan. De clitoris wordt weggesneden, de kleine schaamlippen worden (gedeeltelijk) weggesneden en de grote schaamlippen worden ruw gemaakt of voor een gedeelte weggesneden, daarna worden de grote

2

schaamlippen aan elkaar vastgemaakt, met alleen nog een gaatje ter grote van lucifer als urinegaatje. Je leert door dit boek hoe erg het om besneden te worden doordat Waris verteld hoe zij zelf besneden is, hoeveel pijn het deed. Hoeveel pijn ze ook na de besnijding nog had. Toen ik dat las dacht ik, dit moet echt stoppen, want zoveel pijn is gewoon niet goed, maar misschien is er nog een goede reden voor of zo. Maar als je dan verder leest blijkt er ook nog geen goede reden voor te zijn. Het is bijvoorbeeld niet hygiënischer, integendeel het is eigenlijk heel onhygiënisch. Want de meisjes worden meestal besneden met een oud scheermesje, een schaar, een scherpe steen of in sommige streken zelfs de tanden van de degene die het meisje besnijdt. De meeste ouders laten hun dochter besnijden om religieuze redenen. Maar ook dit klopt niet, want nergens in de Koran staat vermeldt dat vrouwen besneden moeten worden.

Waris wil met dit boek laten zien wat ze allemaal heeft meegemaakt. Ze wil wat van haar cultuur vertellen en een mooi boek om te lezen uitbrengen.

Het motto is dat je blij moet zijn met alles wat je hebt. En als je denkt dat je het slecht hebt moet je dit boek maar eens lezen. Want als je leest wat zei heeft doorgemaakt dat is gewoon niet menselijk meer.





















3
Recensies:

Trouw, 16 oktober 1998

Als meisje liet Waris zich graag besnijden

DURK HAK

Waris is een nomadenmeisje uit de binnenlanden van Somalië. Ze krijgt al heel jong genoeg van het leven in de woestijn dat vooral bestaat uit het helpen van haar moeder en het passen op de geiten van haar vader. Ze besluit van huis weg te lopen, een besluit dat mee wordt ingegeven door de tegenzin die ze ontwikkelt tegen haar vader, die naast haar moeder een nieuwe, jonge echtgenote neemt.
Zonder een precieze voorstelling te hebben van wat haar te wachten staat, wil ze naar Mogadishu, naar een getrouwde zuster van haar moeder. Waar die precies in Mogadishu woont, weet ze niet. Na de nodige ontberingen en beproevingen te hebben doorstaan, bereikt ze de stad. Onderweg zijn honger en dorst haar deel terwijl ze zich ook nog eens de mannen die in haar lichaam zijn geïnteresseerd van het lijf moet houden. Ze slaat zelfs een man die haar probeert te verkrachten met een steen dood.

Ze vindt in Mogadishu inderdaad haar tante en trekt bij haar familie in. Tegen kost en inwoning past ze op de kinderen en doet er allerlei huishoudelijk werk. Op een bepaald ogenblik wordt haar oom benoemd tot ambassadeur van Somalië in Londen en Waris besluit om mee te gaan. Wanneer de oom na een aantal jaren naar Mogadishu wordt teruggeroepen, besluit ze, illegaal, in Engeland te blijven.

Ze woont bij kennissen en in de YMCA en verdient de kost door illegaal als schoonmaakster bij McDonald's te werken. Door een speling van het lot wordt ze als fotomodel herkend en ze groeit uit tot een internationaal topmodel. Tussendoor gaat ze een aantal schijnhuwelijken aan om aan een verblijfsvergunning en een paspoort te komen. Uiteindelijk trouwt ze met haar grote liefde van wie ze een kind krijgt.

In 'Mijn woestijn' valt het autobiografische verhaal van een ongeletterd Somalisch nomadenmeisje terug te lezen. Op een vlakke, eendimensionale wijze wordt ons van haar levensverhaal kond gedaan. Het op zich niet oninteressante verhaal behoeft geen uitgebreide bespreking en zou in enkele regels kunnen
worden afgedaan, als niet in de laatste hoofdstukken een probleem aan de orde

4
wordt gesteld dat de biografie van Waris verre te boven gaat: het besnijden van vrouwen. Als vijfjarig meisje is zij zelf besneden.

Cultureel antropologen hebben de vrouwenbesnijdenis uitgebreid beschreven en bijna altijd zonder er een waardeoordeel over uit te spreken. Dit past geheel binnen het kader van het in deze tak van wetenschap sterk aangehangen principe van cultuurrelativisme. De gewoonten en gebruiken die binnen een bepaalde cultuur voorkomen, moeten sec worden beschreven en het past de antropoloog niet om er waardeoordelen aan te verbinden.

Maar toch, het handelt hier om gruwelijke en barbaarse praktijken waarbij de geslachtsdelen van meisjes en jonge vrouwen ernstig worden verminkt en waarbij deze vrouwen tevens van hun seksualiteit worden beroofd.

Het besnijden van vrouwen gebeurt nog altijd in tal van culturen en miljoenen moeten jaarlijks deze verminking ondergaan. De 'operatie' wordt in de regel uitgevoerd door vrouwen onder primitieve omstandigheden met behulp van even primitieve hulpmiddelen, met als gevolg dat velen er dood aan gaan.

Ook in Nederland wonende vrouwen afkomstig uit deze culturen worden verminkt, en wel door medici in ziekenhuizen. Het argument om vrouwen die dat willen in het ziekenhuis te besnijden, lijkt op dat van de burgemeester in oorlogstijd. Doe ik het niet dan lever je zo'n vrouw uit aan beunhazen met alle gevolgen van dien.

Het lijkt me dat deze 'medici in oorlogstijd' heel wat hebben uit te leggen. Waris zelf wilde als jong meisje maar al te graag worden besneden, tegenwoordig strijdt ze als speciaal ambassadeur van de Verenigde Naties tegen deze vorm van vrouwenmishandeling en -onderdrukking.











5
Het verhaal speelt zich eerst af in de woestijn. Daarna gaat ze naar de hoofdstad van Somalië, dan gaat ze naar Londen en uiteindelijk komt ze ook nog in New York terecht.

Ik heb het boek in een week uitgelezen toen ik op vakantie was in Egypte (Hurghada) Waris is een meisje wat in dit boek haar leven beschrijft van ongeveer 3 of 4 tot een jaar of 25 ? 30. De gebeurtenissen van Waris spelen zich af van 1965 tot 2002 en het boek heeft 237 bladzijdes en het boek bestaat uit 18 hoofdstukken. Ieder hoofdstuk vertelt weer een ander deel uit haar leven. De vertelde tijd is langer dan de vertel tijd.

De gebeurtenissen gebeuren onder slechte omstandigheden. Waris moet altijd op blote voeten lopen door de woestijn, ze wordt besneden en kan nooit meer genieten van seks.

Het genre van dit boek is dat het een waar gebeurd verhaal is en een roman. Dit boek is een autobiografie van het leven van Waris Dirie.

Het wordt geschreven uit de ogen van Waris zelf. Het is dus een ik - perspectief.


Nieky 4Havo

















6
Eigen mening:

Ik vond het een heel mooi en aangrijpend boek. Je leest er dingen in waarvan je denkt dat het gewoon niet kan, zo onmenselijk als het is. Ik ben echt heel vaak geschrokken van de gebeurtenissen zoals de besnijdenis. Maar het is zeker een aanrader. Je leert zoveel van een andere cultuur. Dit is echt het meest ingrijpende boek dat ik ooit heb gelezen. Als je dit boek hebt gelezen kun je je ook veel beter inbeelden hoe buitenlandse meisjes leven (sommige dan). Hun hele leven bestaan uit hun geloof. Zo streng gelovig zijn ze dat ze hun eigen dochter pijn doen. Bij mij stonden de tranen in mijn ogen.






























7