Boekverslag: The snapper
1. Ik heb dit boek gekozen omdat de verfilmingen van Roddy doyle’s boeken me erg bevielen. Ik heb eerst de snapper op video gezien, en toen een keer de commitments op TV. Toen ik in een boekenzaak was en een boek van Roddy doyle zag staan was ik erg benieuwd. Het leek me vooral leuk om de film en het boek met elkaar te vergelijken.
2 Het is geen onderwerp dat als typisch voor jongens, of voor meisjes omschreven kan worden. Het is gewoon een onderwerp wat je aan moet spreken en dan maakt het niet uit van welke sekse je bent.
3 Het is een fictief boek. Het is een verhaal en dus niet echt gebeurt. Het zou wel echt gebeurd kunnen zijn.
4 Ik denk dat het een roman is, het volgt de hoofdpersoon, en de personen om hem heen. De tijd die tussen het begin en het eind van het boek verstrijkt is vrij lang, en uiteindelijk draait het om de ontwikkeling van de hoofdpersoon.
(dat hebben we net bij Nederlands gehad, de definitie van een roman)
5 De personen in het boek zijn:
Jimmy: De hoofdpersoon
Oudste zoon van de familie Rabbite. (Over verschillende leden van die familie heeft Roddy doyle boeken geschreven: de Barrytow trilogie)
Een gewone jongen uit een “working class” Iers gezin, net zoals de rest van de bandleden.
Hij heeft ontzettend veel verstand van muziek.
Vandaar dat de “leden” van de band And And And, zich over laten halen om hem als manager aan te nemen. Hij is degene die de band gaat managen, en hen ervan overtuigd om over te gaan op soul.
Outspan: Gitarist.
Hij hoort samen met Derek en Ray bij de harde kern van de band, zij zijn er al vanaf het begin bij.
Derek: Basgitarist, hij is nog de simpelste van het hele stel, alles moet hem 10x uitgelegd worden.
Declan: De zanger van de band. Zodra Jimmy
manager is vraagt hij Declan bij de band.
Hij is het “stuk” krijgt alle aandacht van de meiden en hij is nogal arrogant. In de band hebben de meeste mensen problemen met hem.
Dean: Saxofoon, hij is een nogal stil en gesloten typje, je komt nauwlijks iets over hem te weten.
Joey: Hij reageert op de advertentie. Een man van middelbare leeftijd die beweerd met James Brown, Otis Redding, Jimmy Hendrix en nog vele anderen gespeeld te hebben. Erg gelovig en helemaal into “soul”. Hij heeft enorme aantrekkingskracht op de commitmentettes die op het eind van het boek allemaal iets met hem gehad hebben.
Billy: De drummer van de band. Hij komt bij de band via een advertentie. Een jongen met een hart van goud, maar met een erg opvliegend karakter.
James: Piano
Hij komt er ook bij via Jimmy. Hij is nogal een nerdje, zijn mamma stuurde hem altijd nar pianoles. Maar gedurende het verhaal wordt hij steeds “wilder”.
Nathalie, Bernie en Imelda: Zij vormen samen de “Commitmentettes”, het achtergrond koortje. Imelda is het “stuk” ieder bandlid, inclusief Jimmy is gek op haar.
6. Moeilijke woorden:
Eejit= Sukkel?
Caboose=
Ratting=
7.Jimmy Rabbite heeft veel verstand van muziek. Op een dag vragen Declan en Derek hem om raad, ze zitten in een “band” samen met ene Ray. Het wil niet zo lukken met hun bandje. Ze hebben een gesprek en Jimmy overdonderd hun met zijn kennis, en frisse aanpak. Ze vragen Jimmy of hij hun wil managen, en dat wil hij zeker. Als eerst moet Ray uit de band. Jimmy mag hem niet. Als 2e, de muzikale richting moet drastisch veranderen. Van punk naar Soul. Declan en Derek hebben er nog nooit van gehoord maar Jimmy introduceert ze in de soul scene, en het bevalt ze wel. Hun doel: Dublin soul maken.
Via een advertentie vind Jimmy Billy, de drummer en Joey de trompettist. Als toetsenist vraagt hij James die ook uit de buurt komt. Ze hadden voorheen een hekel aan deze “nerd” maar sinds bekent is geworden dat hij “the chicken song” op het orgel in de kerk heeft gespeeld, is hij goed gekeurd.
3 meiden reageren ook nog op de advertentie: Imelda. Bernie en Nathalie, The Commitmentettes. De band is compleet.
Ze repeteren bij Joey’s moeder thuis, die achter in de tachtig is. Jimmy verteld ze wat ze te doen staat, en wonderbaarlijk genoeg, de “prutsers” maken uiteindelijk hele goeie muziek.
Zo komen ze bij hun eerste optreden, in een locale pub.
Het is eerst even wennen, maar het bevalt ze goed!
Ze krijgen zo steeds meer optredens, hun bekendheid groeit. Iedereen in de band is verliefd op Imelda, zelfs Jimmy. Joey maakt de rest van de bandleden nogal jaloers als hij iets met: Bernie, Nathalie en het daarna ook nog eens met imelda aanlegt.
De spanningen in de band lopen steeds hoger op, Declan’s arrogante gedrag begint menigeen de keel uit te hangen. En ook aan Dean’s gedrag wordt geschokt gereageerd: hij speelt de Jazz!!!! Dat is hoogverraad. En het gerotzooi van Joey met de meiden roept ook ergernis op, zo ook bij de meiden, die onderling weer ruzie over Joey krijgen. Het loopt allemaal dus niet zo lekker terwijl het met de optredens geweldig gaat.
Er worden goede recensies over hun geschreven in bekende bladen etc. Bij een groot optreden is er ook een vertegenwoordiger van een platenmaatschappij. Jimmy raakt met hem aan de praat en er komt uit dat hij wel een singel met de band op wil nemen.
Zodra Jimmy een afspraak heeftgemaakt met de producer, gaat hij backstage om de band te zoeken. Aangekomen ziet hij dat alleen derk en Oustpan er nog zijn. Alle spanningen waren er in een keer uitgekomen: iedereen had ruzie met iedereen gehad en ze waren allemaal weg gegaan. Jimmy is er helemaal kapot van, ze waren zo dicht bij het echte succes. Hij is vooral kwaad en gedesillusioneerd.
8 The Commitments, oftewel: de beloftes.
Vrij duidelijk, dat is de naam van de band waar het boek om draait. De beloftes vind ik wel leuk gevonden.
9 Ik zou zo geen andere naam voor het boek weten. De commitments is het meest voor de hand liggend. Omdat het hele boek om de commitments draait.
10 Het verhaal wordt niet echt verteld. Het bestaat enkel uit dialogen tussen gemiddeld 4 mensen, soms minder vaak meer.
11 Het verhaal speelt zich waarschijnlijk af in de jaren negentig, omdat het toen geschreven is. Het is geen boek dat echt aan tijd gebonden is. Het verhaal blijft actueel.
12Het verhaal speelt zich af in Ierland. De bandleden wonen allemaal in een arbeiderswijk, en het zijn over het algemeen ook vrij “simpele” mensen.
13 Vooral de optredens spraken mij aan. Omdat de sfeer zo mooi omschreven wordt, je krijgt echt het gevoel er bij te zijn.
14ik zou me het liefst met Jimmy willen identificeren. Niet met een van de meisjes, want dat zijn allemaal oppervlakkige tuttenbellen. Jimmy is het “brein” achter de band, hij heeft veel verstand van muziek en hij is de meest sympathieke persoon.
15Imelda, zei weet dat alle jongens in de band gek op d’r zijn. En ze maakt daar alleen maar misbruik van. Ze komt over als een om gansje.
16 Het keerpunt is als het misgaat met de band, de onderlinge ruzies worden zo erg, dat het niet meer te doen is. Jimmy is het ook zat en ze kappen er mee.
De droom is opeens vervlogen.
17 Ik denk dat hier niet echt een levensles achter zit ofzo. Het is gewoon een onderhoudend verhaal, om de mensen te entertainen. Ik denk wel dat het de bedoeling was om de aandacht eens aan de arbeiders van Ierland te vestigen.
18 ik vond het een erg leuk boek. In het begin moeilijk te lezen, door de dialoog stijl. Maar na een paar bladzijden raak je er aan gewend. De karakters komen juist tot leven door de dialoogstijl, je kan je helemaal voorstellen hoe ze zitten te praten.
Ook het geweldige Ierse “dialect” maakt het leuk.
Veel scheldwoorden, maar hier worden ze zo gebruikt, dat je ook merkt dat het de helft van de tijd niet kwetsend bedoeld is maar puur omdat ze gewend zijn die woorden overal tussendoor te gebruiken.
Het boek is vooral de moeite waard omdat de personen zo echt zijn geschreven. Roddy Doyle laat je op een hele speciale en mooie manier “meekijken” naar de gebeurtenissen van Jimmy en de band.
Ik vond het erg leuk om te lezen.
19 Aan het lezen van het boek heb ik denkik 3 uur besteed. Aan het zoeken van informatie nog eens 1 uur en het eigenlijke maken van het leesdossier ongeveer 2 uur denk ik.