Boekverslag: Sonate in Auschwitz
Sonate in Auschwitz .
Het waargebeurde verhaal speelt zich af tussen 1944 en 1945. Serge is een doodgewone jongen net als alle andere van de streek, die de oorlog heeft meegemaakt.
Serge en zijn moeder worden opgepakt en vervoerd met een goederentrein naar een nog onbekende plaats. De gevangenen worden met ongeveer 40 man in een wagon gestoken voor een reis die wel drie dagen zou duren zonder eten of drinken. In de wagon is niets van hygi?ne alleen een emmer waar men zijn uitwerpselen kon indoen. Maar de meeste onder hen deed het gewoon in hun broek. In sommige wagons lagen zelf lijken van zwakkeren die de reis niet overleefden.
Na drie dagen van afzien komen ze aan in het werkkamp Auschwitz. Waar de mannen en vrouwen werden gescheiden van elkaar, dus kwam Serge afzonderlijk van zijn moeder in een andere groep terecht net zoals duizenden anderen. De groep van Serge vertrekt naar een loods waar ze kaalgeschoren worden en een getal getatoe?erd krijgen. Vanaf nu is dit hun naam!
Serge word onderverdeeld en komt terecht in barrak 148 waar ze waarschijnlijk met een tweehonderd tal in moesten leven, op een onverwacht moment ziet Serge zijn vader op de rand van een koja zitten. Zijn vader herkent Serge amper. Ze blijven samen en helpen elkaar om te overleven tot een bepaalde dag in de selectie word zijn vader meegenomen, Serge weet niet wat er gebeurt.
Een drie tal dagen later word Serge mee genomen naar een barrak vol luxe. De barrak van het orkest waar Serge een violist moet vervangen. Serge vertelt over zijn vader dat hij een bekend pianist is, maar veel luisteren de anderen niet naar hem. Na een optreden voor de luitenanten en officieren, wanneer Serge terug in de barrak van het orkest komt ziet hij zijn vader achter de piano
De volgende ochtend komen Serge en zijn vader tezamen in de barrak en praten wat bij. Serge begrijpt er niets van. Het ging zo, wanneer ik opgepakt werd brachten ze mij weg naar de loods waar ze alle zieken en uitgeputte verzamelden om ze te vergassen. Ik kreeg een werkje aangeboden waardoor ik kon overleven, ik moest de lijken uit de gaskamers verleggen naar het crematoria.
Serge vraagt aan zijn vader waar moeder gebleven is. En dan vertelt zijn vader het gruwelijke verhaal, hij had zijn eigen vrouw moeten verbranden in het crematoria, een hevige schok voor Serge, maar aan de andere kant toch gelukkig dat zij van het lijden verlost is. Dan staat Serge zijn vader op en legt zijn rechter hand op de schouder van Serge ?Wij zullen samenblijven,? fluistert
Het waargebeurde verhaal speelt zich af tussen 1944 en 1945. Serge is een doodgewone jongen net als alle andere van de streek, die de oorlog heeft meegemaakt.
Serge en zijn moeder worden opgepakt en vervoerd met een goederentrein naar een nog onbekende plaats. De gevangenen worden met ongeveer 40 man in een wagon gestoken voor een reis die wel drie dagen zou duren zonder eten of drinken. In de wagon is niets van hygi?ne alleen een emmer waar men zijn uitwerpselen kon indoen. Maar de meeste onder hen deed het gewoon in hun broek. In sommige wagons lagen zelf lijken van zwakkeren die de reis niet overleefden.
Na drie dagen van afzien komen ze aan in het werkkamp Auschwitz. Waar de mannen en vrouwen werden gescheiden van elkaar, dus kwam Serge afzonderlijk van zijn moeder in een andere groep terecht net zoals duizenden anderen. De groep van Serge vertrekt naar een loods waar ze kaalgeschoren worden en een getal getatoe?erd krijgen. Vanaf nu is dit hun naam!
Serge word onderverdeeld en komt terecht in barrak 148 waar ze waarschijnlijk met een tweehonderd tal in moesten leven, op een onverwacht moment ziet Serge zijn vader op de rand van een koja zitten. Zijn vader herkent Serge amper. Ze blijven samen en helpen elkaar om te overleven tot een bepaalde dag in de selectie word zijn vader meegenomen, Serge weet niet wat er gebeurt.
Een drie tal dagen later word Serge mee genomen naar een barrak vol luxe. De barrak van het orkest waar Serge een violist moet vervangen. Serge vertelt over zijn vader dat hij een bekend pianist is, maar veel luisteren de anderen niet naar hem. Na een optreden voor de luitenanten en officieren, wanneer Serge terug in de barrak van het orkest komt ziet hij zijn vader achter de piano
De volgende ochtend komen Serge en zijn vader tezamen in de barrak en praten wat bij. Serge begrijpt er niets van. Het ging zo, wanneer ik opgepakt werd brachten ze mij weg naar de loods waar ze alle zieken en uitgeputte verzamelden om ze te vergassen. Ik kreeg een werkje aangeboden waardoor ik kon overleven, ik moest de lijken uit de gaskamers verleggen naar het crematoria.
Serge vraagt aan zijn vader waar moeder gebleven is. En dan vertelt zijn vader het gruwelijke verhaal, hij had zijn eigen vrouw moeten verbranden in het crematoria, een hevige schok voor Serge, maar aan de andere kant toch gelukkig dat zij van het lijden verlost is. Dan staat Serge zijn vader op en legt zijn rechter hand op de schouder van Serge ?Wij zullen samenblijven,? fluistert
