Boekverslag: Het adres
Tijdsaspecten 1:
Het verhaal is niet chronologisch.
Samenvatting:
De ikpersoon belt aan bij de vrouw. Ze vraagt of ze binnen mag komen maar de vrouw vertelt haar dat ze geen tijd heeft. De ikpersoon kijkt naar het nummer, nummer 46. Het klopt. Haar moeder heeft in de tijd van de oorlog al haar spullen weggegeven aan een vrouw die de spullen zou ?redden?. De ikpersoon komt deze nu ophalen. De 2e keer doet de dochter van de vrouw open. De ikpersoon ziet al de bekende dingen in het huis en ze sluit weg te gaan en het aders en nummer 46 te vergeten want, het klopt niet als al die bekende dingen in een vreemde omgeving staan.
Het verhaal heeft flashbacks. Ze begint een heel stuk over vroeger te vertellen. Rg 33:?Terwijl ik terug liep naar het station dacht ik aan m?n moeder???
De verteltijd is 10 minuten en de vertelde tijd: tussen het 1e en 2e bezoek zit denk ik een paar weken.
Verhaalfiguren 2:
De karakterbeschrijving:
De ikpersoon: een doorzetter(vrouw zegt dat ze niet kan helpen maar ze blijft aandringen). Ze is niet snel overtuigd: rg 55. Angstig voor het verleden. Ze wil de spullen niet zien later is ze nieuwsgierig.
De moeder: ze is goedgelovig: rg 52. Ze is zorgzaam en wil iedereen goed doen.
Mevr. Dorling: Ze heeft een brede rug, niet erg vrouwelijk. Ze is geen dame in haar houding, schijnheilig( ze doet alsof ze aardig is).
Dochter van Mevr. Dorling: Na?ef, ze vraagt zich niet af hoe ze aan die mooi, joodse spullen komen. Ze is spontaan, ze biedt meteen thee aan.
Alleen de karakterbeschrijving van de ikpersoon is round. De andere zijn flat.
De relatie die de moeder met mevrouw Dorling heeft is erg oppervlakkig. Mevr. Dorling doet het alleen voor het geld(de spullen). De ik- persoon en de moeder hebben een goede relatie maar geen diepgaande gesprekken en als er een meningsverschil komt dat hebben ze het er maar niet meer over. Tussen Mevr. Dorling en de ik- persoon is de relatie niet goed want de ik- persoon heeft Mevr. Dorling een beetje door en dat is verontrustend voor Mevr. Dorling.
Vertelsituatie 3:
Het is een ik- perspectief. Je ziet het alleen uit de ogen van de ik ? persoon. Je kent maar 1 kant van het verhaal. Het effect hiervan is dat je als waren in de persoon gaat meeleven en al haar gedachten overneemt door het lezen en ook haar mening en daardoor wordt je be?nvloed, omdat je maar 1 kant van het verhaal kent.
Het is achteraf verteld.
Sfeerbepaling 4:
De ruimte heeft een functie, want het gaat over de bezitten van haar die ze dan in een andere ruimte zieten het is bekend maar toch niet en dat klopt niet. De functie is dat ze heel veel en ook tegenstrijdige emoties daardoor krijgt.
De ruimte is een oud huis met oude bonkige meubels en dat de joodse, antieke spullen erin. De verhoudingen kloppen daardoor niet.
Het decor is oorlog
Andere sfeerbepalingen zijn de emoties die door de oorlog zijn losgemaakt en zo onplezierige situaties kan opleveren.
Compositie 5:
Er zijn geen hoofdstukken of grotere delen te herkennen want het is een kort verhaal uit een verhalenbundel.
De opbouw heeft als functie dat je in het begin niet weet waar het overgaat. Beetje bij beetje begin je alles door te krijgen hoe de personen zijn en waar het over gaat.
De spanning ontstaat doordat je gaat denken hoe zal die vrouw reageren als ze om haar spullen vraagt, zal ze de spullen teruggeven?
Herhaling 6:
Motieven: de schijnheiligheid van Mevr Dorling. De na?eve dochter van haar. De wantrouwende en toch wel angstige ik- persoon en de goedgelovige moeder.
Leidmotieven: nummer 46
Thema: misbruik van oorlogssituaties.
Titel: Het adres, dat is de plaats waar de herinneringen zijn van haar familie, afkomst en het verdriet om hen.
Motto: maak geen misbruik van situaties.
Genre 7:
Het is een kort verhaal uit een verhalenbundel.
Eigen mening 8:
Alles is verzachtend geschreven door de understatements. De rol van de toeval is dat de vrouw niet thuis is maar haar dochter wel en die laat haar binnen anders was ze misschien niet binnen gekomen. Het is een waarschijnlijk verhaal dat denk is gebaseerd op verhalen uit de oorlog. Het verhaal is geslaagd, want je wilt doorlezen. Je wilt gewoon weten hoe het afloopt.
Het verhaal is niet chronologisch.
Samenvatting:
De ikpersoon belt aan bij de vrouw. Ze vraagt of ze binnen mag komen maar de vrouw vertelt haar dat ze geen tijd heeft. De ikpersoon kijkt naar het nummer, nummer 46. Het klopt. Haar moeder heeft in de tijd van de oorlog al haar spullen weggegeven aan een vrouw die de spullen zou ?redden?. De ikpersoon komt deze nu ophalen. De 2e keer doet de dochter van de vrouw open. De ikpersoon ziet al de bekende dingen in het huis en ze sluit weg te gaan en het aders en nummer 46 te vergeten want, het klopt niet als al die bekende dingen in een vreemde omgeving staan.
Het verhaal heeft flashbacks. Ze begint een heel stuk over vroeger te vertellen. Rg 33:?Terwijl ik terug liep naar het station dacht ik aan m?n moeder???
De verteltijd is 10 minuten en de vertelde tijd: tussen het 1e en 2e bezoek zit denk ik een paar weken.
Verhaalfiguren 2:
De karakterbeschrijving:
De ikpersoon: een doorzetter(vrouw zegt dat ze niet kan helpen maar ze blijft aandringen). Ze is niet snel overtuigd: rg 55. Angstig voor het verleden. Ze wil de spullen niet zien later is ze nieuwsgierig.
De moeder: ze is goedgelovig: rg 52. Ze is zorgzaam en wil iedereen goed doen.
Mevr. Dorling: Ze heeft een brede rug, niet erg vrouwelijk. Ze is geen dame in haar houding, schijnheilig( ze doet alsof ze aardig is).
Dochter van Mevr. Dorling: Na?ef, ze vraagt zich niet af hoe ze aan die mooi, joodse spullen komen. Ze is spontaan, ze biedt meteen thee aan.
Alleen de karakterbeschrijving van de ikpersoon is round. De andere zijn flat.
De relatie die de moeder met mevrouw Dorling heeft is erg oppervlakkig. Mevr. Dorling doet het alleen voor het geld(de spullen). De ik- persoon en de moeder hebben een goede relatie maar geen diepgaande gesprekken en als er een meningsverschil komt dat hebben ze het er maar niet meer over. Tussen Mevr. Dorling en de ik- persoon is de relatie niet goed want de ik- persoon heeft Mevr. Dorling een beetje door en dat is verontrustend voor Mevr. Dorling.
Vertelsituatie 3:
Het is een ik- perspectief. Je ziet het alleen uit de ogen van de ik ? persoon. Je kent maar 1 kant van het verhaal. Het effect hiervan is dat je als waren in de persoon gaat meeleven en al haar gedachten overneemt door het lezen en ook haar mening en daardoor wordt je be?nvloed, omdat je maar 1 kant van het verhaal kent.
Het is achteraf verteld.
Sfeerbepaling 4:
De ruimte heeft een functie, want het gaat over de bezitten van haar die ze dan in een andere ruimte zieten het is bekend maar toch niet en dat klopt niet. De functie is dat ze heel veel en ook tegenstrijdige emoties daardoor krijgt.
De ruimte is een oud huis met oude bonkige meubels en dat de joodse, antieke spullen erin. De verhoudingen kloppen daardoor niet.
Het decor is oorlog
Andere sfeerbepalingen zijn de emoties die door de oorlog zijn losgemaakt en zo onplezierige situaties kan opleveren.
Compositie 5:
Er zijn geen hoofdstukken of grotere delen te herkennen want het is een kort verhaal uit een verhalenbundel.
De opbouw heeft als functie dat je in het begin niet weet waar het overgaat. Beetje bij beetje begin je alles door te krijgen hoe de personen zijn en waar het over gaat.
De spanning ontstaat doordat je gaat denken hoe zal die vrouw reageren als ze om haar spullen vraagt, zal ze de spullen teruggeven?
Herhaling 6:
Motieven: de schijnheiligheid van Mevr Dorling. De na?eve dochter van haar. De wantrouwende en toch wel angstige ik- persoon en de goedgelovige moeder.
Leidmotieven: nummer 46
Thema: misbruik van oorlogssituaties.
Titel: Het adres, dat is de plaats waar de herinneringen zijn van haar familie, afkomst en het verdriet om hen.
Motto: maak geen misbruik van situaties.
Genre 7:
Het is een kort verhaal uit een verhalenbundel.
Eigen mening 8:
Alles is verzachtend geschreven door de understatements. De rol van de toeval is dat de vrouw niet thuis is maar haar dochter wel en die laat haar binnen anders was ze misschien niet binnen gekomen. Het is een waarschijnlijk verhaal dat denk is gebaseerd op verhalen uit de oorlog. Het verhaal is geslaagd, want je wilt doorlezen. Je wilt gewoon weten hoe het afloopt.
De achternaam was eigenlijk Menco, maar een ambtenaar verwisselde (per ongeluk) de klinker.Geboren in een orthodox joods gezin gaat Minco in 1938 werken bij de Bredasche Courant. Daar wordt zij in mei 1940 op last van Duits-gezinde commissarissen ontslagen, nog voor dat de Duitsers hun anti-joodse maatregelen zouden afkondigen.
Boek informatie
- Het adres
- Sara Menco
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Marga Minco