Deel 1: Verhaalanalyse:

Algemene informatie over het boek en de schrijver:
Titel: Gulliver=s Travels.
Schrijver: Jonathan Swift.
Gelezen druk: de druk uit 1971 uitgegeven door Heinemann Educational books Ltd, London.

Jonathan Swift was van Engelse afkomst en werd geboren in Dublin. Nadat hij tevergeefs had geprobeerd carri?re te maken in Engeland, ging hij bij de Anglicaanse kerk en werd hij dominee in een dorpje in Ierland. Later werd hij deken van de Dublin Cathedral. Jaren van armoede en afhankelijkheid en veel teleurstellingen in relaties met mensen maakten van Jonathan Swift een arm, eenzaam en verbitterd man. Hij schreef enkele gedichten, maar zijn beste werk bestaat uit proza. De stijl waarin Swifts proza is geschreven geeft heel goed de geest van het Engelse Classicisme weer. Zijn stijl is gecontroleerd, gereserveerd, helder en bepaalde woorden worden op de goede plaats gebruikt. Als satirist heeft Swift Gulliver=s Travels geschreven. Het kwam uit in 1726 en was het enige van al de zaken die hij geschreven had waar hij voor betaald werd. Swift overleed in 1745.

Titel, ondertitel, motto:
Het boek heet Gulliver=s Travels en het gaat over Gulliver die vier reizen maakt. Het boek heeft geen ondertitel en geen motto.

Samenvatting:
Het boek bestaat uit vier delen. In deel ??n spoelt Gulliver, nadat hij schipbreuk heeft geleden aan op de kust van Lilliput, waar hele kleine mensjes wonen. Hij woont een aantal jaar tussen deze mensen, maar uiteindelijk besluit hij terug te keren naar Engeland. In het tweede deel komt Gulliver terecht in een land vol met reuzen. Ook hier leeft hij geruime tijd, maar komt uiteindelijk terug in Engeland. In het derde deel komt hij eerst terecht op een vliegend eiland, waar mensen wonen die zich helemaal wijden aan Wiskunde en Muziek. Na het vliegende eiland bezoekt hij nog wat eilanden waar afstammelingen van de mensen van het vliegende eiland wonen. Deze mensen wijden zich helemaal aan de wetenschap. Ook bezoekt Gulliver nog een eiland vol met magie en een eiland waar tussen de gewone mensen ook onsterfelijken leven. Via dit eiland weet Gulliver Japan te bereiken en via Japan kan hij naar Nederland en via Nederland naar huis. In het laatste deel komt Gulliver terecht op een eiland waar perfecte wezens leven. Deze wezens zijn paarden. Ook leven daar wezens die zeer onperfect (dus heel slecht) zijn en die zeer sterk op mensen lijken. Ook in deze samenleving leeft hij verscheidene jaren en wanneer hij terug komt in Engeland vindt hij het zeer moeilijk zich weer op zijn gemak te voelen tussen de (vreselijke) mensen.

Genre
Het is een fictief reisverslag, waarin openlijk de spot wordt gedreven met de politici en het koningshuis.

Thema en motieven:
Het thema zijn de politieke en sociale onrechten in de maatschappij. Motieven hierbij zijn bijvoorbeeld: C Andere samenlevingen waar alles anders (soms beter en soms slechter) is geregeld.
C Aanpassing aan deze samenleving.
C Bespreking van de politieke onrechten. (Gulliver praat vaak met allerlei koningen over de politiek, in zijn eigen land. De politieke onrechten komen hier uitgebreid bij aan bod.)

Structuur, samenhang en spanning:
Het boek bestaat uit vier delen. In elk deel wordt een andere samenleving uitgewerkt. In elk hoofdstuk wordt een apart deel in die samenleving behandeld aan de hand van de belevingen en overwegingen van Gulliver. Het boek is volledig chronologisch af en toe wordt er wel eens over het verleden nagedacht, maar ook dat gebeurt zelden.
In elk deel wordt het thema steeds weer benadrukt. Hierdoor komt er veel samenhang tussen de delen.
In het verhaal is slechts ??n verhaallijn namelijk die rond Gulliver en zijn belevingen. Er is weinig spanning te vinden in het boek. Het verhaal begint als Gulliver zichzelf voorstelt en eindigt als de laatste reis ruim be?indigd is Het boek heeft dus een begin ab ovo en een gesloten eind.

Personages:
Gulliver is de hoofdpersoon. Hij is scheepsarts en gaat daarom op tal van reizen mee. Op de laatste reis is hij zelfs kapitein van het schip. Gulliver bekritiseert een aantal zaken in zijn eigen land sterk. Hij wil graag bij zijn vrouw en kinderen zijn, maar het avontuur trekt hem steeds weer. Wanneer hij echter na de laatste reis teruggekeerd is, heeft hij zo=n hekel aan het mensenras, dat hij de mens en dus ook zijn gezin zoveel mogelijk ontloopt.

Perspectief:
Het boek is in de ik-vorm geschreven. Dit is heel logisch, want het is een reisbeschrijving en daarin vertel je altijd wat jijzelf gedaan hebt. Het zou niet passen om een reisverslag in de hij-vorm te zetten.

Tijd:
De eerste reis begint op 4 mei 1699 en op 5 december 1715 komt Gulliver terug van zijn laatste reis. Hij schrijft het eind van het boek 5 jaar na zijn aankomst in Engeland. Het is duidelijk dat dit verhaal wel aan een bepaalde tijd gebonden is, maar een aantal zaken die aan de orde komen zijn nog steeds toepasbaar op de huidige samenleving. Bijvoorbeeld het gekonkel van (sommige) politici.
Er zitten best wat sprongen in de tijd, maar dat is wel nodig bij dit verhaal, anders zit er zo weinig vaart in. Het boek is dus niet totaal continu, maar je krijgt wel een goed beeld van wat Gulliver allemaal beleeft. De verteltijd is dus beduidend korter dan de vertelde tijd.

Ruimte:
Het verhaal speelt ieder deel in een ander land. In deel ??n in Lilliput, in deel twee in Brobdingnag en deel drie in Laputa, Balnibarbi, Luggnagg, Glubbdubdrib en Japan en deel vier in het land van de Houyhnhnms. Bij ieder deel is een kaartje van het land (of de landen) die Gulliver in dat deel bezoekt. Een klein deel van het verhaal speelt zich ook af in Engeland. In de landen Lilliput en Brobdingnag zijn de dieren aangepast aan de grootte van de inwoners.

Bronvermelding:
Gulliver=s Travels door Jonathan Swift, uitgegeven in 1971 met allerlei Notes.
Survey One, door H.J. van Moll, uitgegeven door Walva -Boek Apeldoorn.

Deel 2 : Persoonlijke tekstbeleving:

Gulliver=s Travels zijn heel bekend, ze zijn verfilmd en er zijn tekenfilms van gemaakt. De film heb ik zelf niet gezien, maar de tekenfilms wel. Daardoor verwachtte ik dat het boek heel simpel en op weinig gebaseerd zou zijn, maar dat was een misrekening. Er zat wel degelijk inhoud in het boek. Heel duidelijk werd in verschillende samenlevingen de onbenulligheid getoond van ons bestaan en ons (politiek) gekonkel. Een heel duidelijk voorbeeld hiervan vond ik het volgende. Lilliput en Blefuscu waren in oorlog met elkaar om een bepaalde reden. Wel, die reden was als volgt: It is allowed on all hands, that the primitive way of breaking eggs before we eat them, was upon the larger end; but his present Majesty=s grandfather, while he was a boy, going to eat an egg, and breaking it acording to the ancient practice, happened to cut one of his fingers. Whereupon the Emperor his father published an edict, commanding all his subjects, upon great penalties, to break the smaller end of their eggs. The people so highly resented this law, that our histories tell us there have been six rebellions raised on that account; wherein one Emperor lost his life and another his crown. These civil commotions were constantly fomented by the monarchs of Blefescu; and when they were quelled, the exiles always fled for refuge to that empire. It is computed, that eleven thousand persons have, at several times, suffered death, rahter than submit to break their eggs at the smaller end. (blz 33/34). Ik vind dit zelf een heel mooi voorbeeld van de aard van de mens om overal moeilijk over te doen en voor te willen vechten en te sterven. Hoe onbenullig de aanleiding soms ook kan zijn.
Deze eigenlijk slechte aard vind je niet in de perfecte Houyhnhnms, die laten zich alleen door redeneren leiden. En dat leidt tot een perfecte samenleving, waarin ze de woorden voor oorlog en liegen niet eens kennen. Maar zelfs in die samenleving zijn storende elementen: de Yahoo=s. Gulliver haat deze Yahoo=s vanaf het begin af aan, maar hij merkt ook steeds meer, hoe de mens op deze verachtelijke dieren lijkt. Daarom wil hij ook wanneer hij uit het land van de Houyhnhnms moet vertrekken nooit meer een mens ontmoeten. Ik kan me dit zeer goed voorstellen. Wat niet kent wat niet deert, zegt men. Maar wanneer je eenmaal het perfecte hebt leren kennen, blijf je daarna altijd iets missen en naar iets verlangen wat je nooit meer zal hebben.
In het boek was ook humor te vinden. Gulliver beschrijft sommige zaken bijzonder droog. Bijv. het doven van het vuur in het paleis van de koningin van Lilliput, doet Gulliver door erover te plassen. Door deze humor werd het boek niet saai. Alleen vond ik eigenlijk wel dat het boek te uitgebreid was. In elk land moest Gulliver namelijk beschrijven hoe alles in Europa geregeld was, de eerste keren was dat wel leuk, maar de derde en vierde keer wist ik het wel. Het thema werd heel erg op de voorgrond geduwd. Alles wat Gulliver deed had indirect, wel weer met iets politieks te maken. Bijvoorbeeld over de koning van Lilliput staat achterin het boek bij de Notes het volgende geschreven: AThe Emperor of Lilliput bears some resemblance to George I.@ En zo gaat dat het hele boek door. Steeds wordt van personen in het boek gezegd dat ze eigenlijk een of andere koning of politicus zijn, over wie Swift iets kwijt wil.
In dit boek heb ik veel herkend. Ik herken veel van Gulliver=s standpunt t.o.v van politiek en de samenleving, in mijn eigen standpunt. Droevig is het wel dat hoewel dit boek al een paar eeuwen bestaat de politiek en de samenleving nog in de verste verten niet lijken op de perfecte samenleving van de Houyhnhnms.