Boekverslag: I Never Promised You a Rose Garden
I never promised you a rose garden - Hannah Green (1964)
Summary:
Deborah Blau is the eldest daughter of Jacob and Esther Blau and belongs to a Jewish immigrant family. Her grandfather has gathered a fortune in America. In spite of his money, he isn't accepted by the people who come from ?old money? who see him as an outsider. He takes care of the whole family but at the same time he despises his son's lack of social ambition. This he sees in Deborah, who he urges to fight for social recognition with her brains and to become a success. She comes to see other people only as enemies.
When she is five, she is operated on she developes a tumor. The insensitivity of the surgeon and hospital staff further estranges her from people. Coming home, she is no longer alone, for she has a little sister, who gets all the attention. She hates this so much that she imagines trying to kill Suzy by dropping her out of the window.
In the mean time at school and in summer camp Deborah suffers from the wave of Anti-semitism sweeping America. Instignated by Hitler, many Americans applaud his idea of killing all the Jews. She is being nagged by teachers and schoolmates, who see her as the enemy. As a result of this she creates her own private kingdom Yr, where she can retreat and be happy. But even Yr knows oppression and bitterness. Yet it still gives her the comfort of belonging.
Deborah makes a half-hearted suicide attempt. She is now 16. Jacob wants to keep his daughter at home, but Esther decides that she has to be taken to a mental hospital for treatment.
Deborah is admitted to the B-ward, the ward for the less serious cases. She visits Dr. Fried every day for an hour. Her mind is analysed and peeled, layer after layer. This confrontation with herself shakes Deborah so much that she is placed in the Disturbed Ward. Her parents are shocked, but Dr. Fried says that she's actually making progress; she is beginning to feel.
Deborah feels reassured in the D-ward. She gets to know some of the other women. She's feeling secure, having thought for a long time that human contacts were impossible for her, now she can approach people on her own ground, she belongs somewhere. She is astonished when she notices something like friendship.
Deborah is a patient of Dr. Fried for three years. She builds up her self-knowledge so she can get rid of the kingdom of Yr. When dr Fried is replaced by Dr. Royson Deborah has a setback, which happens occasionaly.
After a long time, Deborah starts to live as an outpatient and finishes her high-school studies. Then she crumbles, feeling that she will never be like the others and that nobody understands her. She stumbles back into the hospital, pursued by the mocking cries of Yr. When she is calmed down, she realises that she finally has to choose between Yr and the real world. She feels sure of herself and says goodbye to Yr to become part of the real world.
Author:
Hannah Green is a pseudonym of Joanne Greenberg, born in 1932 in Brooklyn, New York. Her best-selling novel, I Never Promised You a Rose Garden, is a semi-autobiographical account of a teenage girl's three-year battle with schizophrenia. After her own battle with mental illness, Greenberg went on to earn a B.A. in anthropology and English from the American University of Colorado, where she became interested in Native American culture. The short stories she wrote based on her time living on a Navajo Reservation are often used for anthropological study.
Throughout her life, Greenberg has tried to garner respect and empathy for individuals suffering from physical and mental handicaps.
She lives in Colorado with her husband and two sons. She mostly writes about everyday lives of Jews in the American West. She wrote novels, including The King?s Persons, The Monday Voices and In This Sign and some short stories, including High Crimes and Misdemeanors. I never promised you a rose garden was made into afilm, starring Kathleen Quinlan and Bibi Anderson.
Characters:
Deborah Blau:
Reading the story one gets to see two different Deborahs: the real world Deborah who is intelligent, sensitive, creative and artistically gifted and the Deborah of Yr, who hates the real world Deborah. Her insanity is caused by loneliness, which is the result of the tumor operation in a sensitive area of her body. The cold and unsensitive way in which she was treated was a traumatic experience. But in the end she recovers.
Dr Fried:
She has escaped from Hitler's Germany. She has a brilliant mind and deep human feelings. She guides Debora with patience and determination, to her recovery.
Her empathy is arguably her greatest gift as a doctor. With her help, Deborah gains to courage to fight her way to mental health.
Esther Blau :
She is Deborah?s mother. During the course of the novel, she comes to terms with her daughter's illness. Her strength, faith, and love in her daughter helps her insist that Deborah continue receiving treatment even when she seems to show few signs of improvement or recovery.
Jacob Blau:
Jacob Blau is Deborah's father. He feels alternately guilty and angry at Deborah's condition. Over the years, he has had financial difficulties, forcing him to live on the charity of is in- laws. During Deborah's treatment, Esther realizes that she always placed Jacob's wishes second after her father's.
Suzy Blau :
She is Deborah?s younger sister. Her parents do not tell her the truth about Deborah's illness until it becomes clear that there is no quick and easy cure. Although she loves Deborah, Suzy feels neglected because she often has to arrange her life around the whims of her older sister's illness.
Themes:
The theme in this book is sanity and insanity and their relationship. Another theme concerns being the outsider in society. Repeating motives are: being Jewish, thus being inferior; uncertainty; frustration; suicide attempts and hope.
The genre:
I never promised you a rose garden is a psychological novel. You get to know Deborah's fantasies, thoughts and qualities of character.
The title refers to what Dr Fried says to Deborah at the end of chapter 13. She means that Deborah won't find it easy to live in the real world. The real world is in fact not a perfect place. Dr Fried offers her a challenge: the freedom to fight for her happiness. She won't paint a rosy picture for Deborah.
The language used by Hannah Green is clear. In every part of the book the language obviously helps the plot. When the story is getting exciting the language will express this too. The book is not that easy to read ,because some parts where Deborah is in Yr or is talking about you really have got to stay focused.
The book contains 252 pages and is divided into 29 chapters which are numbered.
Perspective:
The story is told by an omniscient author. She takes us into Deborah's mind to see her point of view. Other characters are also involved in this way.
Time:
From the age of 16 to the age of 19, Deborah stays at the mental home. By numerous flashbacks the author describes past experiences. There are also various long jumps, for example a sentence that makes clear to the reader that spring has come. The main part of the story takes place in the years 1948-1951, shortly after the end of the Second World War.
The Twentieth century - second part (1945 - now).
Setting:
The main part of the story is set in a mental home in America.
Dedication:
"To my mothers".
Vocabulary:
eldest - oudste
belongs - behoort toe aan
gathered - gespaard
despises - verafschuwt
lack - gebrek
insensitivity - onverschilligheid
surgeon - chirurg
enstranges - vervreemdt
suffers - lijdt onder
nagged - gepest
retreat - terugtrekken
mental hospital - psychiatrische inrichting
treatment - behandeling
ward - bewaker
peeled - afgestroopt
layer - laag
secure - veilig
astonished - verbaasd
get rid of - zich ontdoen van
setback - terugval
crumbles - brokkelt af
stumbles - strompelt
Nederlandse vertaling
Samenvatting:
Het boek vertelt over Deborah Blau, dochter van Jacob en Esther Blau. Deborah maakt deel uit van een immigranten familie. De vader van Esther Blau was een boer in Letland en heeft met veel pijn en moeite een vermogen verdient. Hij heeft dan ook op elke denkbare manier geprobeerd om in de gratie bij de oudere welvarende te komen, maar hij blijft, samen met z'n familie, een buitenstaander waar men de neus voor ophaalt. Hij vindt Jacob eigenlijk niet goed genoeg voor zijn dochter en staat erop om voor een goed leven voor z'n dochter en gezin te zorgen. Dat betekent ook een groot huis in de rijke buurt van Chicago als Esther en Jacob in financi?le moeilijkheden komen. Deborah geeft hem hoop, zij kan bereiken wat hij niet heeft. Daarom spoort hij haar aan om der hersens te gebruiken en te vechten voor sociale erkenning en om aan de top te komen. Dit versterkt haar gedachten dat ze anders is als de rest , welke haar tegenstanders en vijanden zijn.
Als Deborah 5 is, wordt ze geopereerd aan een tumor in haar urinebuis. Dit laat de nodige trauma's achter. Vooral de ongevoeligheid van de dokters maakt dat Deborah de mens nog meer als vijand ziet. Kort na de operatie wordt er een zusje geboren en Deborah is niet langer meer de belangrijkste in huis. Haar jaloezie jegens haar zusje wordt zo groot dat ze fantaseert hoe ze haar zusje uit het raam gooit.
Op school en tijdens de zomer kampen lijdt Deborah onder het antisemitisme wat Amerika overweldigde net voor het uitbreken van WO II, wanneer Hitler zijn uitroeiingscampagne van Joden voerde en sommige Amerikanen het met hem eens waren. Veel van Deborah's schoolvriendinnen, en ook enkele docenten waren ineens tegen haar, tengevolge van Hitler's idee?n. Deborah wordt hiermee gediscrimineerd en laat haar denken dat ze een vijand van de Amerikaanse samenleving is. Als Amerika in oorlog is met Japan,fantaseert ze dat ze een Japanse soldaat is, de Vijand dus.
Als resultaat van haar eenzaamheid en vervreemding zoekt ze haar toevlucht in haar eigen,veilige wereldje, het koninkrijk van Yr. In het begin maakt Yr haar gelukkig, maar Yr verandert langzaam in een wereld van onderdrukking en verbittering, ook al zijn er soms wel gelukkige momenten en Yr gaat door met het geven van de troost van een thuis.
Deborah's situatie wordt zo erg dat ze, in een vlaag van wanhoop, een half gemeende zelfmoordpoging doet, die eigenlijk een geluidloze schreeuw om hulp is. Ze is dan 16 jaar. Jacob weigert te geloven dat zij dochter krankzinnig is, en wil haar thuis houden. Esther is het daar niet mee eens en praat hem om om Deborah naar een psychiatrische inrichting te doen voor een behandeling.
Deborah wordt daar op de B-afdeling gezet, de afdeling voor de minder erge gevallen, omdat haar gedrag niet gewelddadig is. Ze gaat elke dag naar Dr Fried, de psychiater van de inrichting, voor een uur behandeling waarin haar gedachten en herinneringen uitgebreid en zorgvuldig besproken en geanalyseerd worden. De confrontatie met haar gevoelens zijn zo schokkend voor Deborah, dat haar uiterlijke symptomen ernstiger worden. Ze wordt dan ook naar de D-afdeling overgeplaatst, wat haar ouders erg schokt. Dr Fried stelt hun gerust door te zeggen dat Deborah wel vooruitgang boekt maar dat ze, na een heel leven emotieloos geleefd te hebben, eindelijk begint te voelen.
Deborah vindt de D-afdeling vreemd genoeg geruststellend. Medegevangenen en de staf noemen haar gewoon bij haar voormaan, zonder ineen te krimpen bij de feiten van krankzinnigheid of hen met liefde te bedekken, zoals op de B-afdeling. Ze maakt ook contacten met een paar andere vrouwen op de afdeling, zoals Miss Coral, Lee, Helene, en speciaal met Carla, wie ze al ontmoet had op de B-afdeling. Deborah had lange tijd het gevoel dat menselijk contact onmogelijk voor haar was, maar nu hoorde ze ergens bij en kon ze de mensen op haar eigen terrein bereiken. Het deel uitmaken van een groep geeft haar een gevoel van veiligheid, en er komt een moment dat ze verbaast is dat ze in staat is om vriendschap te voelen.
Gedurende de drie jaar dat Deborah in de inrichting zit, praat ze een hoop met Dr Fried, voorzichtig haar zelfkennis opbouwend en stukje bij beetje er achterkomend wat er allemaal gebeurd is wat haar 'ziekte' veroorzaakt heeft, zodat Deborah uiteindelijk instaat is om, door zelfbewust te zijn, Yr aan de kant kan zetten. Deborah's langzame vooruitgang wordt vaak onderbroken door terugvallen, zoals de gewelddadige terugval aangezet door Dr Royson, die Dr Fried vervangt in haar afwezigheid en er in mislukt om Deborah's vertrouwen voor zich te winnen.
Na veel up's en down's is dan toch het moment gekomen dat Deborah op zich zelf mag gaan wonen als een externe pati?nt. Daar pakt ze haar studie weer op die ze drie jaar geleden afgebroken had, en na hard studeren haalt ze haar diploma. Deze overwinning wordt gelijk gevolgd door een gewelddadige emotionele reactie van wanhoop. Ze wordt overweldigd door de hopeloze overtuiging dat ze nooit zoals alle andere mensen kan zijn, die niet zo'n grote inspanning hoeven te leveren slechts om te leven, dat niemand haar ooit zal begrijpen, en dat ze nooit iemand zal hebben die van haar houdt en van wie zij houdt. Nagejaagd door de spottende schreeuwen uit Yr struikelt ze terug naar de inrichting waar ze, zoals al vele keren eerder, in een koud lakenpak wordt gedaan.
Tot rust komend realiseert Deborah dat Yr haar dwingt een beslissende keuze te maken. Ze moet of heel Yr loslaten en volledig meegaan met de echte wereld, of ze moet zich tevreden stellen met Yr en daar voorgoed blijven. Nu, zeker van zichzelf, maakt ze de sterke keuze deel te gaan uit maken van de echte wereld en vaarwel te zeggen tegen Yr.
Author:
Hannah Green is een pseudoniem voor Joanne Greenberg, gebore n in 1932 in Brooklyn, New York. Haar bestseller , I Never Promised You a Rose Garden, is een semi-autobiografisch verslag van een teenager's driejarige strijd tegen schizofrenie. Na haar eigen strijd tegen geestesziekte, behaalde Greenberg haar B.A. in antropologie en Engels aan de American University van Colorado, waar ze zich ging interesseren voor Native American cultuur. De korte verhalen die ze schreef zijn gebaseerd op haar verblijf in een Navajo Reservation en worden vaak gebruikt voor antropologische studies.
Gedurende haar leven, heeft Greenberg geprobeerd respect en sympathie te krijgen voor mensen met fysieke en geestelijke handicaps.
Ze woont in Coloradomet haar man en twee zoons. Ze schrijft meestal over allerdaagse zaken van Joden in het Amerikaanse Westen.Ze schreef romans, waaronder The King?s Persons, The Monday Voices en In This Signen en een aantal korte verhalen, waaronderHigh Crimes en Misdemeanors. I never promised you a rose garden werd verfilmd, met Kathleen Quinlan en Bibi Anderson.
Hoofdpersonen:
Deborah Blau:
een meisje dat in haar ondervinding een bedreiging voor de wereld is en de mens als vijanden ziet.
Hierdoor trekt ze zich steeds verder terug in haar eigen wereldje: "Yr". Daar is ze eerst gelukkig maar het wordt steeds meer een verschrikking. Na het besluit van haar ouders om haar op te laten nemen in een psychiatrische inrichting, gaat het,met vallen en opstaan beter met haar. Dit mede dankzij Dr Fried. In de echte wereld is Deborah een intelligente, gevoelige, creatieve en artistieke meid met een grote behoefte aan eerlijkheid en oprechtheid. Ze wil graag dicht bij andere mensen staan, maar ze heeft vele mislukkingen in het in stand houden van goede vriendschappen achter de rug. Deborah's 'ziekte' komt voort uit eenzaamheid. De oorzaak van Deborah's eenzaamheid ligt bij de operatie aan haar urinebuis op 5-jarige leeftijd. De ongevoelige manier waarop ze bejegend werd door de dokters, vooral toen ze verdoofd was, liet een trauma achter. Bovendien had de operatie haar het gevoel van minachtendheid en vernieling gegeven omdat haar vrouwelijke delen geweld aan waren gedaan. Kort na de operatie fantaseert Deborah dat ze haar net geboren zusje probeert te vermoorden. En jaren laten klaagt ze tegen Dr Fried er van zeker van te zijn dat ze haar zusje krankzinnig maakt door haar kwade invloeden. Haar vervreemding werd verder ontwikkeld door de druk van haar opa die een constante druk van moeten presteren op haar uitoefende en door de antisemitistische aanvallen die ze moest ondergaan omdat ze een Joodse was.
Dr Fried:
Een joodse, ontvlucht aan Hitler. Ze is een zeldzame combinatie van een uitstekend brein en een goed instinct over mensen, gevoeligheid en een sterk karakter. Ze is niet alleen goed in haar werk maar ook een wijze, meelevende vrouw. Ze begeleidt Deborah met oneindig geduld en liefde, maar toch met grote vastberadenheid richting de genezing. De vele tegenvallers en zware opofferingen tijdens de behandelingen vindt ze niet erg. Langzamerhand wint ze het vertrouwen van Deborah.
Esther Blau en Jacob Blau:
Joodse immigranten. Esther en Jacob steken elkaar af. Esther is een sterke kordate vrouw. Ze probeert met een objectieve mening naar haar dochter te kijken en door zoveel mogelijk medewerking te verlenen, haar dochter te helpen met haar genezing. Jacob wordt gedomineerd door Esther, maar hij vindt het niet erg dat Esther alle beslissingen maakt, ook al is hij soms wat rebellerend. Esther en Jacob leven voortdurend in de schaduw van Esther's miljonaire vader. Die be?nvloed Deborah waarschijnlijk op de meest erge manier. Hij wil dat Deborah alles krijgt wat hij nooit gehad heeft en laat haar denken dat ze anders is als de rest.
Suzy Blau :
Zij is de jongste zus van Deborah.. Haar ouders vertellen haar niet de waarheid over de ziekte van Deborah, totdat blijkt dat ze niet zo snel en makkelijk zal benezen. Hoewel ze van Deborah houdt , toch voelt Suzy zich vaak verwaarloosd , omdat alle aandacht uitgaat naar haar zus en de ziekte.
De vrouwen die Deborah ontmoet op de D-afdeling:
Deze spelen allemaal een rol in het genezingsproces van Deborah. Sommige laten zelfs zien dat het best mogelijk is om krankzinnig te zijn en toch een menswaardig leven te kunnen hebben. Juffrouw Coral leert haar Grieks en Latijn, po?zie en toneelstukken. En Carla helpt haar haar angsten voor de buiten wereld te overwinnen en maakt in Deborah het gevoel van vriendschap los.
Thema's:
Het thema in het boek is de relatie tussen geestelijk gezond zijn en geestelijk niet gezond zijn. Een ander thema is buitenstaander zijn in de maatschappij. Herhaalde motieven zijn: Joods zijn, dus minderwaardig, onzekerheid, frustratie, zelfmoordpoging en hoop.
Genre:
I never promised you a rose garden is een psychologische roman. Je ontdekt langzaam mmar zeker de gedachten ,fantasieen en het karakter van Deborah kennen.
De titel verwijst naar Dr Fried's woorden aan Deborah. Ze bedoelt dat Deborah de werkelijke wereld niet makkelijk zal vinden om in te leven. Het is geen perfecte plaats waar iedereen gelukkig, vriendelijk en behulpzaam is. Het enige wat Dr Fried Deborah biedt is een uitdaging. De vrijheid om te vechten voor geluk. Ze weet dat Deborah enorm gevoelig is voor liegen, en vermijdt daarom alles wat op een leugen lijkt. Ze zal daarom geen rooskleurige afbeelding van de wereld voorschilderen.
Het boek heeft 252 bladzijden en is verdeeld in 29 hoofdstukken.
Perspectief:
Het verhaal is verteld in de derde persoon met een alwetende verteller die je soms in het hoofd van Deborah meeneemt. Daardoor krijg je als lezer de kans om met Deborah 'mee' te denken. Soms wordt er verteld vanuit de beleving van Dr Fried, Esther, Jacob of een andere persoon, maar de meeste tijd zit je als het ware 'in' Deborah's hoofd.
Tijd:
Het verhaal gaat van 1948-51 net na het eind van WO II. Dit is in Deborah's 16de tot 19de jaar. In het verhaal zijn er steeds teugblikken naar gebeurtenissen die effect hebben gehad op Deborah's 'ziekte'. Deze terugblikken zijn vaak echt gebeurd, maar het komt ook veel voor dat het is gebeurd in Deborah's fantasie. De tijd in de inrichting gaat voorbij met lange sprongen in de tijd maar er wordt wel steeds uitvoerig stil gestaan bij de dingen de er gebeuren.
Plaats:
Het belangrijkste deel van het verhaal speelt zich af in een psychiatrische inrichting in Amerika.Een klein deel speelt zich af thuis.
Opdracht:
"To my mothers".
Summary:
Deborah Blau is the eldest daughter of Jacob and Esther Blau and belongs to a Jewish immigrant family. Her grandfather has gathered a fortune in America. In spite of his money, he isn't accepted by the people who come from ?old money? who see him as an outsider. He takes care of the whole family but at the same time he despises his son's lack of social ambition. This he sees in Deborah, who he urges to fight for social recognition with her brains and to become a success. She comes to see other people only as enemies.
When she is five, she is operated on she developes a tumor. The insensitivity of the surgeon and hospital staff further estranges her from people. Coming home, she is no longer alone, for she has a little sister, who gets all the attention. She hates this so much that she imagines trying to kill Suzy by dropping her out of the window.
In the mean time at school and in summer camp Deborah suffers from the wave of Anti-semitism sweeping America. Instignated by Hitler, many Americans applaud his idea of killing all the Jews. She is being nagged by teachers and schoolmates, who see her as the enemy. As a result of this she creates her own private kingdom Yr, where she can retreat and be happy. But even Yr knows oppression and bitterness. Yet it still gives her the comfort of belonging.
Deborah makes a half-hearted suicide attempt. She is now 16. Jacob wants to keep his daughter at home, but Esther decides that she has to be taken to a mental hospital for treatment.
Deborah is admitted to the B-ward, the ward for the less serious cases. She visits Dr. Fried every day for an hour. Her mind is analysed and peeled, layer after layer. This confrontation with herself shakes Deborah so much that she is placed in the Disturbed Ward. Her parents are shocked, but Dr. Fried says that she's actually making progress; she is beginning to feel.
Deborah feels reassured in the D-ward. She gets to know some of the other women. She's feeling secure, having thought for a long time that human contacts were impossible for her, now she can approach people on her own ground, she belongs somewhere. She is astonished when she notices something like friendship.
Deborah is a patient of Dr. Fried for three years. She builds up her self-knowledge so she can get rid of the kingdom of Yr. When dr Fried is replaced by Dr. Royson Deborah has a setback, which happens occasionaly.
After a long time, Deborah starts to live as an outpatient and finishes her high-school studies. Then she crumbles, feeling that she will never be like the others and that nobody understands her. She stumbles back into the hospital, pursued by the mocking cries of Yr. When she is calmed down, she realises that she finally has to choose between Yr and the real world. She feels sure of herself and says goodbye to Yr to become part of the real world.
Author:
Hannah Green is a pseudonym of Joanne Greenberg, born in 1932 in Brooklyn, New York. Her best-selling novel, I Never Promised You a Rose Garden, is a semi-autobiographical account of a teenage girl's three-year battle with schizophrenia. After her own battle with mental illness, Greenberg went on to earn a B.A. in anthropology and English from the American University of Colorado, where she became interested in Native American culture. The short stories she wrote based on her time living on a Navajo Reservation are often used for anthropological study.
Throughout her life, Greenberg has tried to garner respect and empathy for individuals suffering from physical and mental handicaps.
She lives in Colorado with her husband and two sons. She mostly writes about everyday lives of Jews in the American West. She wrote novels, including The King?s Persons, The Monday Voices and In This Sign and some short stories, including High Crimes and Misdemeanors. I never promised you a rose garden was made into afilm, starring Kathleen Quinlan and Bibi Anderson.
Characters:
Deborah Blau:
Reading the story one gets to see two different Deborahs: the real world Deborah who is intelligent, sensitive, creative and artistically gifted and the Deborah of Yr, who hates the real world Deborah. Her insanity is caused by loneliness, which is the result of the tumor operation in a sensitive area of her body. The cold and unsensitive way in which she was treated was a traumatic experience. But in the end she recovers.
Dr Fried:
She has escaped from Hitler's Germany. She has a brilliant mind and deep human feelings. She guides Debora with patience and determination, to her recovery.
Her empathy is arguably her greatest gift as a doctor. With her help, Deborah gains to courage to fight her way to mental health.
Esther Blau :
She is Deborah?s mother. During the course of the novel, she comes to terms with her daughter's illness. Her strength, faith, and love in her daughter helps her insist that Deborah continue receiving treatment even when she seems to show few signs of improvement or recovery.
Jacob Blau:
Jacob Blau is Deborah's father. He feels alternately guilty and angry at Deborah's condition. Over the years, he has had financial difficulties, forcing him to live on the charity of is in- laws. During Deborah's treatment, Esther realizes that she always placed Jacob's wishes second after her father's.
Suzy Blau :
She is Deborah?s younger sister. Her parents do not tell her the truth about Deborah's illness until it becomes clear that there is no quick and easy cure. Although she loves Deborah, Suzy feels neglected because she often has to arrange her life around the whims of her older sister's illness.
Themes:
The theme in this book is sanity and insanity and their relationship. Another theme concerns being the outsider in society. Repeating motives are: being Jewish, thus being inferior; uncertainty; frustration; suicide attempts and hope.
The genre:
I never promised you a rose garden is a psychological novel. You get to know Deborah's fantasies, thoughts and qualities of character.
The title refers to what Dr Fried says to Deborah at the end of chapter 13. She means that Deborah won't find it easy to live in the real world. The real world is in fact not a perfect place. Dr Fried offers her a challenge: the freedom to fight for her happiness. She won't paint a rosy picture for Deborah.
The language used by Hannah Green is clear. In every part of the book the language obviously helps the plot. When the story is getting exciting the language will express this too. The book is not that easy to read ,because some parts where Deborah is in Yr or is talking about you really have got to stay focused.
The book contains 252 pages and is divided into 29 chapters which are numbered.
Perspective:
The story is told by an omniscient author. She takes us into Deborah's mind to see her point of view. Other characters are also involved in this way.
Time:
From the age of 16 to the age of 19, Deborah stays at the mental home. By numerous flashbacks the author describes past experiences. There are also various long jumps, for example a sentence that makes clear to the reader that spring has come. The main part of the story takes place in the years 1948-1951, shortly after the end of the Second World War.
The Twentieth century - second part (1945 - now).
Setting:
The main part of the story is set in a mental home in America.
Dedication:
"To my mothers".
Vocabulary:
eldest - oudste
belongs - behoort toe aan
gathered - gespaard
despises - verafschuwt
lack - gebrek
insensitivity - onverschilligheid
surgeon - chirurg
enstranges - vervreemdt
suffers - lijdt onder
nagged - gepest
retreat - terugtrekken
mental hospital - psychiatrische inrichting
treatment - behandeling
ward - bewaker
peeled - afgestroopt
layer - laag
secure - veilig
astonished - verbaasd
get rid of - zich ontdoen van
setback - terugval
crumbles - brokkelt af
stumbles - strompelt
Nederlandse vertaling
Samenvatting:
Het boek vertelt over Deborah Blau, dochter van Jacob en Esther Blau. Deborah maakt deel uit van een immigranten familie. De vader van Esther Blau was een boer in Letland en heeft met veel pijn en moeite een vermogen verdient. Hij heeft dan ook op elke denkbare manier geprobeerd om in de gratie bij de oudere welvarende te komen, maar hij blijft, samen met z'n familie, een buitenstaander waar men de neus voor ophaalt. Hij vindt Jacob eigenlijk niet goed genoeg voor zijn dochter en staat erop om voor een goed leven voor z'n dochter en gezin te zorgen. Dat betekent ook een groot huis in de rijke buurt van Chicago als Esther en Jacob in financi?le moeilijkheden komen. Deborah geeft hem hoop, zij kan bereiken wat hij niet heeft. Daarom spoort hij haar aan om der hersens te gebruiken en te vechten voor sociale erkenning en om aan de top te komen. Dit versterkt haar gedachten dat ze anders is als de rest , welke haar tegenstanders en vijanden zijn.
Als Deborah 5 is, wordt ze geopereerd aan een tumor in haar urinebuis. Dit laat de nodige trauma's achter. Vooral de ongevoeligheid van de dokters maakt dat Deborah de mens nog meer als vijand ziet. Kort na de operatie wordt er een zusje geboren en Deborah is niet langer meer de belangrijkste in huis. Haar jaloezie jegens haar zusje wordt zo groot dat ze fantaseert hoe ze haar zusje uit het raam gooit.
Op school en tijdens de zomer kampen lijdt Deborah onder het antisemitisme wat Amerika overweldigde net voor het uitbreken van WO II, wanneer Hitler zijn uitroeiingscampagne van Joden voerde en sommige Amerikanen het met hem eens waren. Veel van Deborah's schoolvriendinnen, en ook enkele docenten waren ineens tegen haar, tengevolge van Hitler's idee?n. Deborah wordt hiermee gediscrimineerd en laat haar denken dat ze een vijand van de Amerikaanse samenleving is. Als Amerika in oorlog is met Japan,fantaseert ze dat ze een Japanse soldaat is, de Vijand dus.
Als resultaat van haar eenzaamheid en vervreemding zoekt ze haar toevlucht in haar eigen,veilige wereldje, het koninkrijk van Yr. In het begin maakt Yr haar gelukkig, maar Yr verandert langzaam in een wereld van onderdrukking en verbittering, ook al zijn er soms wel gelukkige momenten en Yr gaat door met het geven van de troost van een thuis.
Deborah's situatie wordt zo erg dat ze, in een vlaag van wanhoop, een half gemeende zelfmoordpoging doet, die eigenlijk een geluidloze schreeuw om hulp is. Ze is dan 16 jaar. Jacob weigert te geloven dat zij dochter krankzinnig is, en wil haar thuis houden. Esther is het daar niet mee eens en praat hem om om Deborah naar een psychiatrische inrichting te doen voor een behandeling.
Deborah wordt daar op de B-afdeling gezet, de afdeling voor de minder erge gevallen, omdat haar gedrag niet gewelddadig is. Ze gaat elke dag naar Dr Fried, de psychiater van de inrichting, voor een uur behandeling waarin haar gedachten en herinneringen uitgebreid en zorgvuldig besproken en geanalyseerd worden. De confrontatie met haar gevoelens zijn zo schokkend voor Deborah, dat haar uiterlijke symptomen ernstiger worden. Ze wordt dan ook naar de D-afdeling overgeplaatst, wat haar ouders erg schokt. Dr Fried stelt hun gerust door te zeggen dat Deborah wel vooruitgang boekt maar dat ze, na een heel leven emotieloos geleefd te hebben, eindelijk begint te voelen.
Deborah vindt de D-afdeling vreemd genoeg geruststellend. Medegevangenen en de staf noemen haar gewoon bij haar voormaan, zonder ineen te krimpen bij de feiten van krankzinnigheid of hen met liefde te bedekken, zoals op de B-afdeling. Ze maakt ook contacten met een paar andere vrouwen op de afdeling, zoals Miss Coral, Lee, Helene, en speciaal met Carla, wie ze al ontmoet had op de B-afdeling. Deborah had lange tijd het gevoel dat menselijk contact onmogelijk voor haar was, maar nu hoorde ze ergens bij en kon ze de mensen op haar eigen terrein bereiken. Het deel uitmaken van een groep geeft haar een gevoel van veiligheid, en er komt een moment dat ze verbaast is dat ze in staat is om vriendschap te voelen.
Gedurende de drie jaar dat Deborah in de inrichting zit, praat ze een hoop met Dr Fried, voorzichtig haar zelfkennis opbouwend en stukje bij beetje er achterkomend wat er allemaal gebeurd is wat haar 'ziekte' veroorzaakt heeft, zodat Deborah uiteindelijk instaat is om, door zelfbewust te zijn, Yr aan de kant kan zetten. Deborah's langzame vooruitgang wordt vaak onderbroken door terugvallen, zoals de gewelddadige terugval aangezet door Dr Royson, die Dr Fried vervangt in haar afwezigheid en er in mislukt om Deborah's vertrouwen voor zich te winnen.
Na veel up's en down's is dan toch het moment gekomen dat Deborah op zich zelf mag gaan wonen als een externe pati?nt. Daar pakt ze haar studie weer op die ze drie jaar geleden afgebroken had, en na hard studeren haalt ze haar diploma. Deze overwinning wordt gelijk gevolgd door een gewelddadige emotionele reactie van wanhoop. Ze wordt overweldigd door de hopeloze overtuiging dat ze nooit zoals alle andere mensen kan zijn, die niet zo'n grote inspanning hoeven te leveren slechts om te leven, dat niemand haar ooit zal begrijpen, en dat ze nooit iemand zal hebben die van haar houdt en van wie zij houdt. Nagejaagd door de spottende schreeuwen uit Yr struikelt ze terug naar de inrichting waar ze, zoals al vele keren eerder, in een koud lakenpak wordt gedaan.
Tot rust komend realiseert Deborah dat Yr haar dwingt een beslissende keuze te maken. Ze moet of heel Yr loslaten en volledig meegaan met de echte wereld, of ze moet zich tevreden stellen met Yr en daar voorgoed blijven. Nu, zeker van zichzelf, maakt ze de sterke keuze deel te gaan uit maken van de echte wereld en vaarwel te zeggen tegen Yr.
Author:
Hannah Green is een pseudoniem voor Joanne Greenberg, gebore n in 1932 in Brooklyn, New York. Haar bestseller , I Never Promised You a Rose Garden, is een semi-autobiografisch verslag van een teenager's driejarige strijd tegen schizofrenie. Na haar eigen strijd tegen geestesziekte, behaalde Greenberg haar B.A. in antropologie en Engels aan de American University van Colorado, waar ze zich ging interesseren voor Native American cultuur. De korte verhalen die ze schreef zijn gebaseerd op haar verblijf in een Navajo Reservation en worden vaak gebruikt voor antropologische studies.
Gedurende haar leven, heeft Greenberg geprobeerd respect en sympathie te krijgen voor mensen met fysieke en geestelijke handicaps.
Ze woont in Coloradomet haar man en twee zoons. Ze schrijft meestal over allerdaagse zaken van Joden in het Amerikaanse Westen.Ze schreef romans, waaronder The King?s Persons, The Monday Voices en In This Signen en een aantal korte verhalen, waaronderHigh Crimes en Misdemeanors. I never promised you a rose garden werd verfilmd, met Kathleen Quinlan en Bibi Anderson.
Hoofdpersonen:
Deborah Blau:
een meisje dat in haar ondervinding een bedreiging voor de wereld is en de mens als vijanden ziet.
Hierdoor trekt ze zich steeds verder terug in haar eigen wereldje: "Yr". Daar is ze eerst gelukkig maar het wordt steeds meer een verschrikking. Na het besluit van haar ouders om haar op te laten nemen in een psychiatrische inrichting, gaat het,met vallen en opstaan beter met haar. Dit mede dankzij Dr Fried. In de echte wereld is Deborah een intelligente, gevoelige, creatieve en artistieke meid met een grote behoefte aan eerlijkheid en oprechtheid. Ze wil graag dicht bij andere mensen staan, maar ze heeft vele mislukkingen in het in stand houden van goede vriendschappen achter de rug. Deborah's 'ziekte' komt voort uit eenzaamheid. De oorzaak van Deborah's eenzaamheid ligt bij de operatie aan haar urinebuis op 5-jarige leeftijd. De ongevoelige manier waarop ze bejegend werd door de dokters, vooral toen ze verdoofd was, liet een trauma achter. Bovendien had de operatie haar het gevoel van minachtendheid en vernieling gegeven omdat haar vrouwelijke delen geweld aan waren gedaan. Kort na de operatie fantaseert Deborah dat ze haar net geboren zusje probeert te vermoorden. En jaren laten klaagt ze tegen Dr Fried er van zeker van te zijn dat ze haar zusje krankzinnig maakt door haar kwade invloeden. Haar vervreemding werd verder ontwikkeld door de druk van haar opa die een constante druk van moeten presteren op haar uitoefende en door de antisemitistische aanvallen die ze moest ondergaan omdat ze een Joodse was.
Dr Fried:
Een joodse, ontvlucht aan Hitler. Ze is een zeldzame combinatie van een uitstekend brein en een goed instinct over mensen, gevoeligheid en een sterk karakter. Ze is niet alleen goed in haar werk maar ook een wijze, meelevende vrouw. Ze begeleidt Deborah met oneindig geduld en liefde, maar toch met grote vastberadenheid richting de genezing. De vele tegenvallers en zware opofferingen tijdens de behandelingen vindt ze niet erg. Langzamerhand wint ze het vertrouwen van Deborah.
Esther Blau en Jacob Blau:
Joodse immigranten. Esther en Jacob steken elkaar af. Esther is een sterke kordate vrouw. Ze probeert met een objectieve mening naar haar dochter te kijken en door zoveel mogelijk medewerking te verlenen, haar dochter te helpen met haar genezing. Jacob wordt gedomineerd door Esther, maar hij vindt het niet erg dat Esther alle beslissingen maakt, ook al is hij soms wat rebellerend. Esther en Jacob leven voortdurend in de schaduw van Esther's miljonaire vader. Die be?nvloed Deborah waarschijnlijk op de meest erge manier. Hij wil dat Deborah alles krijgt wat hij nooit gehad heeft en laat haar denken dat ze anders is als de rest.
Suzy Blau :
Zij is de jongste zus van Deborah.. Haar ouders vertellen haar niet de waarheid over de ziekte van Deborah, totdat blijkt dat ze niet zo snel en makkelijk zal benezen. Hoewel ze van Deborah houdt , toch voelt Suzy zich vaak verwaarloosd , omdat alle aandacht uitgaat naar haar zus en de ziekte.
De vrouwen die Deborah ontmoet op de D-afdeling:
Deze spelen allemaal een rol in het genezingsproces van Deborah. Sommige laten zelfs zien dat het best mogelijk is om krankzinnig te zijn en toch een menswaardig leven te kunnen hebben. Juffrouw Coral leert haar Grieks en Latijn, po?zie en toneelstukken. En Carla helpt haar haar angsten voor de buiten wereld te overwinnen en maakt in Deborah het gevoel van vriendschap los.
Thema's:
Het thema in het boek is de relatie tussen geestelijk gezond zijn en geestelijk niet gezond zijn. Een ander thema is buitenstaander zijn in de maatschappij. Herhaalde motieven zijn: Joods zijn, dus minderwaardig, onzekerheid, frustratie, zelfmoordpoging en hoop.
Genre:
I never promised you a rose garden is een psychologische roman. Je ontdekt langzaam mmar zeker de gedachten ,fantasieen en het karakter van Deborah kennen.
De titel verwijst naar Dr Fried's woorden aan Deborah. Ze bedoelt dat Deborah de werkelijke wereld niet makkelijk zal vinden om in te leven. Het is geen perfecte plaats waar iedereen gelukkig, vriendelijk en behulpzaam is. Het enige wat Dr Fried Deborah biedt is een uitdaging. De vrijheid om te vechten voor geluk. Ze weet dat Deborah enorm gevoelig is voor liegen, en vermijdt daarom alles wat op een leugen lijkt. Ze zal daarom geen rooskleurige afbeelding van de wereld voorschilderen.
Het boek heeft 252 bladzijden en is verdeeld in 29 hoofdstukken.
Perspectief:
Het verhaal is verteld in de derde persoon met een alwetende verteller die je soms in het hoofd van Deborah meeneemt. Daardoor krijg je als lezer de kans om met Deborah 'mee' te denken. Soms wordt er verteld vanuit de beleving van Dr Fried, Esther, Jacob of een andere persoon, maar de meeste tijd zit je als het ware 'in' Deborah's hoofd.
Tijd:
Het verhaal gaat van 1948-51 net na het eind van WO II. Dit is in Deborah's 16de tot 19de jaar. In het verhaal zijn er steeds teugblikken naar gebeurtenissen die effect hebben gehad op Deborah's 'ziekte'. Deze terugblikken zijn vaak echt gebeurd, maar het komt ook veel voor dat het is gebeurd in Deborah's fantasie. De tijd in de inrichting gaat voorbij met lange sprongen in de tijd maar er wordt wel steeds uitvoerig stil gestaan bij de dingen de er gebeuren.
Plaats:
Het belangrijkste deel van het verhaal speelt zich af in een psychiatrische inrichting in Amerika.Een klein deel speelt zich af thuis.
Opdracht:
"To my mothers".
Hannah Green (1932), pseudoniem van Joanne Greenberg, is een Amerikaanse schrijfster. Haar bekendste boek is I Never Promised You a Rose Garden (1964) (Nederlandse vertaling: Ik heb je nooit een rozentuin beloofd), een semi-autobiografische roman, handelend over een schizofreen meisje. In haar jeugd leed Green zelf aan een psychische stoornis, maar kwam hier overheen. Haar boeken gaan meestal over minderheden, outsiders, mensen die afwijken van wat als normaal wordt beschouwd.
Boek informatie
- I Never Promised You a Rose Garden
- Joanne Greenberg
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Hannah Green