Boekverslag: Het Uur Nul
slaat op dat Ben nadat hij besmet is geraakt met aids hij weer terug gaat naar het uur nul, naar het uur dat hij geboren is, want hij kan als hij sterft net zoveel als wanneer hij was geboren.
Auteur: Dirk Bracke:
Dirk Bracke is geboren in Sint-Gillis-Waas in 1953 en woont nu in Stekene. Hij is postbode in Sint-Niklaas.Dirk Bracke heeft een bijzondere interesse voor wat zich in het verleden afspeelde en voor alles wat met hedendaagse jongerencultuur te maken heeft. Daar gaan zijn boeken dan ook vaak over. Andere boeken van Dirk Bracke zijn;
-Een vlieg op de muur(bekroond met de prijs van de kinder- en jeugdjury 1996)
-Blauw is bitter(verkozen door de Amsterdamse jeugdjury tot Beste Jeugdboek in 1995)
-Steen
-Een lege brug
-Groene mist
-De Sjoekel
Dirk Bracke zei ooit; ?Een verhaal moet achtergrond hebben. Spanning is wel belangrijk om je boodschap verkopen, maar het gaat in de eerste plaats om de inhoud.?
Veel lezers zijn het met Dirk Bracke eens. Alle vinden ze zijn boeken mooi, maar spanning staat niet boven aan. Veel vinden dat er helemaal geen spanning in zit.
Hoofdpersonages:
Hoofdpersoon:
helo ik ben Ben en ik ben 16. Ik heb lang blond haar en bind mijnhaar vaak met een elastiekje vast.
Voor de rest heb ik geen afwijkingen aan mijn lichaam en ziet er gewoon gezond uit.
Bijpersonen
- yo ik ben Filip; Ik ben niet zo een knappe jongen die nooit een vriendin zal krijgen. Ik ben de beste vriend van Ben. En ik rook net als Ben af en toe een jointje. Maar later raak ik verslaafd aan heroine. En loopt het niet goed af?.
- hey ik ben Diana; Ik ben een mooi meisje. ik ontmoet Ben op een feest en daar vindt ik hem stom omdat hij met een groepje iemand aan het slaan is. Later probeert Ben mij toch te versieren en dat lukt. Vanaf toen ben ik de vriendin van Ben.
Toneel:
Zie in de klas
Korte samenvatting:
Het verhaal gaat over Ben. Ben leidt een rustig leven. Vaak hangt hij met zijn vrienden rond bij het zwembad en dan roken ze af en toe een jointje of drinken een biertje. Op een dag komt Ben een meisje tegen. Hij ziet haar helemaal zitten en uiteindelijk krijgen ze verkering met elkaar. Ben verwaarloost zijn vrienden hierdoor een beetje. Hij heeft geen behoefte meer aan hun, maar heeft meer dan genoeg aan Diana. Zelfs zijn beste vriend ziet hij niet zo vaak meer. Filip, zijn beste vriend, zit helemaal op een andere golflengte. Filip houdt het niet bij een jointje en gaat veel verder. Hij gaat zelfs zo ver tot hij verslaafd is aan de heroine. Dat gaat Ben veel te ver. Verder gaat alles zijn gangetje. Ben merkt wel dat hij de laatste tijd heel vaak ziek is en steeds dunner wordt. Hij besluit naar de dokter te gaan en krijgt te horen dat hij seropositief is. Ben?s leven stort in elkaar. Hij durft het aan niemand te vertellen. Alleen de reden was al erg genoeg, laat staan de reacties van mensen. Hij maakt het uit met Diana. Hij is bang dat zij ook ziek wordt. Hij vertelt het zijn ouders. Zijn moeder steunt hem, maar zijn vader laat hem compleet vallen. Hij denkt dat Ben homo is en daar kan hij niet mee leven. Hij vindt aids een homoziekte. Hij vertelt het uiteindelijk ook aan Diana. Zij moest het wel weten, want zij kon immers ook besmet zijn. Ze waren namelijk met elkaar naar bed geweest. Natuurlijk wel veilig, maar je wist maar nooit. Gelukkig was Diana niet seropositief, maar ze wou Niks meer met Ben te maken hebben. Ze kon het niet. Het ging steeds slechter met Ben. Zijn conditie nam snel af en uiteindelijk was alleen staan al een veel te grote inspanning. Ook met zijn beste vriend Filip was het niet goed gegaan. Hij was overleden aan een Golden Shot (een dodelijke inspuiting met een overdosis heroine of een fatale hoeveelheid te zuivere heroine) Ben eindigde uiteindelijk in een ziekenhuis waar nog meer patienten met aids lagen. Ben was incontinent geworden en moest zelfs een luier om. Hij was van 65 kilo afgevallen naar een magere 40 kilo. Vlak voor zijn dood kwam tot zijn grote verbazing Diana langs. Hij was heel blij dat hij haar nog had mogen zien. Hij vertelde haar waarom hij besmet was geraakt met het HIV. Op zijn school was een meisje dat van haar vader voor geld met vreemde mannen naar bed moest gaan. Ook op school deed ze dat. Ook Ben was met haar naar bed gegaan. Hij wilde weten wat het was, zodat hij kon opscheppen tegenover zijn vrienden. Dat had hij beter niet kunnen doen, want nu ging hij dus dood aan aids. Ben en Diana namen voor de laatste keer afscheid van elkaar. Ben vertelde Diana dat ze hem moest herinneren als de jongen die hij was toen z e net verkering kregen. Toen ze weg was, pakte Ben zijn koord van zijn badjas, maakte er een strop van en ging zichzelf op. Dit waren zijn laatste woorden: It?s better to burn out than to fade away.
Dirk Bracke volgde een handelsopleiding in Sint-Niklaas en werd uiteindelijk postbode, een baan die hij combineert met zijn schrijversschap. In 1988 haalde hij zijn doctorschap wiskunde. Voor hij zijn eerste boek Steen schreef, had Dirk Bracke zijn schrijfkunst al uitgeprobeerd op een paar Vlaamse Filmpjes. Met Blauw is bitter zet hij de toon voor zijn verdere werk, waarin hij onverbloemd maatschappelijke thema's aanpakt. De meeste van zijn boeken zijn controversieel en behandelen bijna uitsluitend onderwerpen over de zelfkant van de maatschappij zoals kinderprostitutie, drugsverslaafde jongeren, aids, echtscheiding, seksueel geweld, afpersing, brutaliteit, oorlog, vandalisme, instellingen en sociale wantoestanden. De beschrijvingen van seks en geweld zijn onverbloemd. Voor hij met schrijven begint, doet Bracke uitgebreid onderzoekswerk rond het thema waarover hij wil schrijven. Zo had hij voor Het engelenhuis maandenlang gesprekken met geïnterneerde meisjes in de gesloten instelling De Zande in Beernem. Een dergelijke aanpak geeft zijn werk een journalistieke toets. De lezer steekt er in elk geval heel wat van op, ondanks het feit dat zijn verhalen zelf choquerend en keihard kunnen zijn. Critici beweren wel eens dat hij op sensatie uit is, maar zijn lezers vinden het prima. Bracke zorgt er wel voor dat elk verhaal - hoe hard en wreed ook - de lezer uiteindelijk achterlaat met een positief gevoel. Bracke is een van de populairste Vlaamse auteurs en zijn boeken vallen regelmatig in de prijzen, vooral bij de jeugdjury's. Een van zijn boeken is Henna op je Huid. Ook gaat hij regelmatig naar scholen bijv. R.S.G. 't Rijks in Bergen op Zoom.
Boek informatie
- Het Uur Nul
- Dirk Bracke
- Vlaams
Handige opties
- Meer boeken van:Dirk Bracke