Boekverslag: Blauw Is Bitter
GEZOCHT EN GEVONDEN
Toen Ik het boek voor de eerste keer vond in de bibliotheek dacht ik dat het wel een goed boek was. En dat was het ook. Ik dacht dat het over een meisje en haar vader ging die samen van alle beleefden. Toen ik dan de flap las ging het daar helemaal niet over. Ik had nog nooit iets van de schrijver gelezen dus ik wilde het wel eens lezen. Want ik had al gehoord dat Dirk Bracke wel een goede schrijver is. Van de uitgeverij had ik al wel veel boeken gelezen en de meeste waren wel goede boeken. Dus nog een reden waarom ik het heb gelezen. Toen ik de vragen moest beantwoorden ben ik op zoek gegaan of het boek al een prijs had gewonnen. Maar ik heb daar niets over gevonden.
De cover van het boek deed mij aan niets denken. Ik vond het ook niet zo’n mooie cover. De titel deed mij denken aan iets blauws dat niet zo leuk was. Toen ik dan de titel en de cover tezamen bekeek. Dacht ik dat het misschien ging over een meisje en haar vader die in een blauw hotel waren en dat het helemaal geen leuk hotel. Op de flap las ik dan dat het ging over een meisje dat verkocht werd aan een man die haar in een bar liet werken.
GELEZEN EN GEKEKEN
Het verhaal speelt zich af in een bar in Manilla en de buurten daar rond. De omgeving is toch wel belangrijk voor het verhaal. Moest het nu gebeurd zij in Brussel of hier in Boechout zou het een geheel ander verhaal zijn. Ik zou mij in geen enkele personage herkennen.
Ik zou veeleer een buitenstaander zijn. De belangrijkste personage in het verhaal is Lina. Ik denk dat omdat heel het verhaal over haar gaat. In elk stuk komt ze voor. Ik vond dat over haar vader niet zo heel veel werd verteld en ik vind dat toch een belangrijk persoon. Want het is toch hij die Lina verkocht heeft. Het verhaal zou ook best echt gebeurd kunnen zijn. Het is toch geen verhaal met toverkunst of draken of dergelijke. Ik denk dat er wel kinderen zijn die in zo’n situatie moeten leven. Het boek heeft verschillende thema’s onder andere: drugs, kinderprostitutie, ziekten, …
Ik heb dat toch zo op de flap gelezen. In het boek zelf staan geen illustraties. Ik vind dat niet zo heel belangrijk. Ik baseer me dan op de cover van het boek.
Het verhaal speelt zich af in 1991. Het is niet zo belangrijk dat je de tijd weet. Het zou even goed nu kunnen gebeurd zijn. Er stonden ook een paar moeilijke woorden in maar die stonden vanonder aan de pagina dan uitgelegd.
GENOTEN EN GEKEURD
Ik vond het een goed boek. Soms waren er wel spannende stukken in zoals toen Lina probeerde weg te lopen. Soms waren er ook stukken die je liever niet leest bvb. Toen Lina haar eigen verminkte, of toen ze haar van de trap liet vallen om de baby kwijt te geraken.
Ik zou geen enkel van de personages willen zijn omdat ze elk wel iets meemaken. Ik zou gewoon een buitenstaander willen zijn. Lina deed me aan niemand denken, of toch direct niet. Max vond ik de minst aardigste van allemaal. Omdat:
1. Wie laat nu kinderen prostitueren
2. hij dacht alleen maar aan geld
3. hij had geen greintje respect voor de anderen
Rosario vond ik een personage die niet hoefde mee te spelen omdat zij ook niets met het verhaal te maken had.
Aan mijn klasgenoten ga ik zeggen dat het boek zeker de moeite waard is en dat ze het zeker moeten lezen.
Ik ken geen andere boeken die op dit boek lijken maar als er zo’n zijn wil ik ze zeker lezen.
Ik zou niets aan het verhaal veranderen buiten dan Rosario weg te laten.
Dirk Bracke volgde een handelsopleiding in Sint-Niklaas en werd uiteindelijk postbode, een baan die hij combineert met zijn schrijversschap. In 1988 haalde hij zijn doctorschap wiskunde. Voor hij zijn eerste boek Steen schreef, had Dirk Bracke zijn schrijfkunst al uitgeprobeerd op een paar Vlaamse Filmpjes. Met Blauw is bitter zet hij de toon voor zijn verdere werk, waarin hij onverbloemd maatschappelijke thema's aanpakt. De meeste van zijn boeken zijn controversieel en behandelen bijna uitsluitend onderwerpen over de zelfkant van de maatschappij zoals kinderprostitutie, drugsverslaafde jongeren, aids, echtscheiding, seksueel geweld, afpersing, brutaliteit, oorlog, vandalisme, instellingen en sociale wantoestanden. De beschrijvingen van seks en geweld zijn onverbloemd. Voor hij met schrijven begint, doet Bracke uitgebreid onderzoekswerk rond het thema waarover hij wil schrijven. Zo had hij voor Het engelenhuis maandenlang gesprekken met geïnterneerde meisjes in de gesloten instelling De Zande in Beernem. Een dergelijke aanpak geeft zijn werk een journalistieke toets. De lezer steekt er in elk geval heel wat van op, ondanks het feit dat zijn verhalen zelf choquerend en keihard kunnen zijn. Critici beweren wel eens dat hij op sensatie uit is, maar zijn lezers vinden het prima. Bracke zorgt er wel voor dat elk verhaal - hoe hard en wreed ook - de lezer uiteindelijk achterlaat met een positief gevoel. Bracke is een van de populairste Vlaamse auteurs en zijn boeken vallen regelmatig in de prijzen, vooral bij de jeugdjury's. Een van zijn boeken is Henna op je Huid. Ook gaat hij regelmatig naar scholen bijv. R.S.G. 't Rijks in Bergen op Zoom.
Boek informatie
- Blauw Is Bitter
- Dirk Bracke
- Vlaams
Handige opties
- Meer boeken van:Dirk Bracke