Boekverslag: Het hart op zak
Christine Aventin, Le coeur en poche, Het hart op zak
Inhoud
Het boek begint dat als Alexie bij Geoffrey komt en hij haar meedeelt dat haar
verzorgpaard Samoerei dood is. Alexie weet meteen dat zij Geoffrey nooit meer zal zien, en
zij is ook niet echt verdrietig om het dood van haar paard. Zij blijft even bij Geoffrey
en dan besluit zij naar huis te gaan.
Thuis aangekomen ziet zij haar moeder al in haar seksie pakje aan om naar de funny
girls te vertrekken, haar moeder is een hoer. Haar moeder wil dat Alexie haar huiswerk
gaat maken, maar Alexie is dat niet van plan daar kibbelen zij wat over en Alexie zegt dat
haar moeder op moet houden met tippelen. Dan vertrekt haar moeder.
?s Avonds als Alexie in bed ligt belt Julien. Alexie is verliefd in hem en zit in
hem de ware. Ook gelooft Alexie dat hij op haar verliefd is, maar hij heeft het nog nooit
gezegd. Julien vraagt Alexie of zij wiskunde begrijpt en dat doet zij, maar eigenlijk is
Julien de beste van de klas in wiskunde en hij heeft haar hulp helemaal niet nodig, dit is
gewoon een smoesje.
Als Julien heeft opgehangen moet Alexie denken aan hoe zij erachter is gekomen dat haar
moeder een hoer is. Vroeger most zij van haar moeder altijd onder de dekens gaan liggen,
omdat anders een verschrikkelijk monster zou komen die haar op zou eten. Als Alexie zich
helemaal verstopt had ging moeder vlug naar haar werk. Een keer was haar moeder terug
komen en zij had Alexie half verstikt onder de dekens gevonden, sindsdien weet Alexie het
beroep van haar moeder. Ook moet Alexie aan haar vader denken die zij niet kent en zij
denkt dat zij uit een vluggertje geboren is en niet uit liefde daar baalt zij van. Alexie
is jaloers op kinderen die uit liefde geboren zijn.
De volgende morgen hoort Alexie haar moeder douchen en Alexie stormt de badkamer
binnen. Daar ziet zij haar moeder onder de blauwe plekken. Alexie vraagt hoe dat komt maar
haar moeder geeft geen antwoord zij zegt dat Alexie zich met haar eigen zaken moet
bemoeien. Alexie is woedend en zij besluit om naar de funny girls te gaan, om degene die
dit haar moeder aan heeft gedaan een lesje te leren. Alexie doet haar leren kleren aan en
zij gaat woedend weg. Als Alexie aankomt is zij lang niet meer zo zeker, maar zij gaat
toch naar binnen. Daar ziet zij de hoerenmadam en de pooier Gerard Bellommet. Alexie voelt
een aantrekkingskracht tot hem en hij vleit haar. De hoerenmadam de steltloper genaamd
vraagt wat Alexie hier doet. Alexie zegt dat zij de dochter is van Veronique en dat zij
wil weten wat er met haar moeder is gebeurd. De steltloper schrikt en wijst Alexie naar de
collega?s van haar moeder. Die meisjes zeggen dat Bellommet het heeft gedaan omdat
Veronique geld heeft achtergehouden om zich vrij te kunnen kopen. Alexie is verbaasd dat
hij het heeft gedaan, maar nu weet zij het in ieder geval. Ook denkt zij even dat
Bellommet wel haar bader had kunnen zijn.
Als Alexie thuis komt ligt er een briefje van haar moeder dat zij boodschappen moet
doen en dat zij weer naar de Funny is. Alexie gaat boodschappen doen en gaat daarna naar
Julien. Er gebeurt niets tussen hen maar Alexie blijft hoop houden. Als zij weer naar huis
gaat en in bed ligt belt de commissaris van de politie op. Er is iets gebeurd met haar
moeder en zij moet onmiddellijk komen. Alexie denkt dat haar moeder in een drugszaak
verwikkelt zit en zij besluit onmiddellijk te komen. Als zij aankomt ziet zij ook de
hoerenmadam en die kijkt haar dreigend aan, maar Alexie denkt ik verraad niemand. En in
het begin doet zij dat ook niet. Maar als de commissaris zegt dat haar moeder in het
ziekenhuis ligt en dat zij ernstige verwondingen heeft flapt Alexie het hele verhaal
eruit. Zij vertelt over de verschrikkelijke Bellommet en wat hij de meisjes allemaal
aandoet. Die nacht gaat zij bij Laurence de beste vriendin van haar moeder slapen die ook
een hoer is. Zij is heel aardig maar is ook grof en van haar mag je niet huilen ook slaat
zij Alexie Laurence is eigenlijk een soort vader voor Alexie. ?S morgens gaan zij
naar het ziekenhuis. Haar moeder is er slecht aan toe en Alexie moet van haar zeggen dat
zij nooit van iemand moet gaan houden en dat zij haar moeder haat eerst wil Alexie het
niet, maar haar moeder gaat schreeuwen dus zij fluistert in het oor van haar moeder mamma
ik haat je. Dan sluit haar moeder haar ogen en sterft ze.
Alexie zit in de trein naar haar opa en tante waar zij gaat wonen zij heeft hen nog
nooit gezien, maar zij denkt wel dat zij van die mensen zal gaan houden. In de trein zit
zij tegenover een priester en zij vraagt hem of hoeren ook in de hemel komen. Samen bidden
zij om vergiffenis en om haar moeder. Dan komt er een buitenlands stel dat graag bij hen
in de coupe wil zitten, maar de priester wil geen buitenlanders in de trein.
Als Alexie aankomt ziet zij geen opa of tante zij besluit om te gaan zoeken en stapt
een caf? binnen. En daar zit haar drink grage opa een hele aardige gekke man. Hij rijdt
met haar naar het nieuwe huis en daar staat haar tante die moppert en moppert, toch weet
Alexie dat zij van hen zal gaan houden en dat doet zij ook.
Als Alexie ?s avonds in bed ligt hoort zij haar tante zeggen dat zij niet kan
blijven en naar een kostschool met nonnen moet dat wil Alexie niet en zij besluit weg te
lopen zo snel mogelijk. En die dag komt snel zij schrijft een briefje dat zij weg loopt en
dat zij niet terug komt omdat zij op kostschool moet, zij neemt haar hondje mee dat zij
van haar opa heeft gekregen en die zij bastaard noemt. Zij stop hem in haar zak van haar
jas.
Liftend gaat zij naar Parijs terug. Ze komt eerst in een auto met een kletsende
mevrouw. En daarna een man die haar wil verkrachten maar zij weet zich te redden. Dan nog
het laatste stukje met een hele aardige vrachtwagenchauffeur met wie zij veel lacht. Die
nacht overnacht zij in zijn vrachtauto.
Als Alexie terug in Parijs komt gaat zij naar Laurence, Laurence geeft Alexie eerst een
paar klappen in haar gezicht en daarna ontvangt zij haar hartelijk. Zij kan er natuurlijk
niet voor altijd blijven, maar een paar nachtjes kan gerust. Laurence zegt tegen Alexie
dat Julien heeft verteld dat zij met elkaar naar bed zijn geweest. Alexie ontkent het,
maar Laurence blijft maar doorzeuren dat Alexie toegeeft terwijl het helemaal niet zo is.
Laurence denkt ook dat Alexie alleen maar terug komt om haar vriendje te zien en als
Alexie in tranen uitbarst om haar moeder geeft Laurence haar nog een tik omdat zij nu pas
een goede reden heeft om te huilen. Dan gaat Alexie naar Julien want Laurence krijgt een
klant. Dit keer gaan zij voor de eerste keer met elkaar naar bed en Alexie wil dit meteen
aan Laurence vertellen. Zij is echter niet thuis dus Alexie besluit naar haar werkplek te
gaan. Alexie wacht een uur en eindelijk komt zij naar buiten. Alexie vertelt het, maar
Laurence vindt het maar heel normaal. Ook vertelt Alexie dat zij denkt dat zij misschien
zwanger is. Daarom moet Alexie naar huis en een enorme hoeveelheid pillen slikken.
Als Alexie weer naar Julien gaat doet hij heel bezitterig hij wil haar voortdurend
aanraken en Alexie heeft het gevoel dat hij denkt dat zij zijn bezit is daarom doet zij
heel terughoudend. Alexie gaat weer naar Laurence en als zij gaat slapen ziet zij midden
in de nacht een foto van haar en haar moeder op de achterkant van de foto staat een naam.
Er staat een hartje bij geschreven. Alexie herkent het handschrift van haar moeder en
ineens denkt zij dat die naam de naam van haar vader is. Alexie rent naar Laurence en
Laurence vertelt naar lang aandringen het hele verhaal. Die naam op de foto is inderdaad
haar vader. Het is een Poolse man en haar vader en moeder zijn heel gelukkig met elkaar
geweest. Totdat haar vader naar de gevangenis moest omdat hij in duistere zaakjes
verwikkelt zat. Haar moeder bleef haar man eerst nog lang trouw totdat zij Bellommet
ontmoette waar zij verliefd op werd. Voor hem ging zij tippelen en werd hoer. Daarom
besloot zij om nooit meer van iemand te gaan houden.
Alexie is dolblij dat zij haar vader eindelijk gevonden heeft. Zij besluit hem op te
gaan zoeken in de gevangenis. Zij vertelt het verhaal aan Julien maar hij doet net alsof
hij heel blij voor haar is maar in feite vindt hij Alexie nu een hoeren dochter en nu is
zij ook nog de dochter van een crimineel. Alexie weet dat hun relatie is verbroken, maar
het maakt haar niet uit want zij heeft zijn liefde niet meer nodig want zij krijgt de
liefde van haar vader.
Als Alexie in de gevangenis aankomt. Wil haar vader haar eerst niet kennen, maar als
hij dan ziet hoe kwaad zijn dochter wordt en hij in haar zijn trekjes ziet is hij toch
blij. Hij loopt niet over van enthousiasme maar dat hoeft ook niet Alexie heeft haar vader
gevonden.
De dag erop gaat Alexie weer terug naar haar opa en tante die haar hebben gevonden.
Hoofdpersonen:
Alexie is een meisje van 15 jaar. Ze is niet echt gevoelig want als haar paard er
niet meer is moet zij helemaal niet huilen.
Zij verlangt naar een vader en is jaloers op kinderen die uit liefde zijn geboren.
In het begin is Alexie nog echt een kind met schoolse problemen, maar na de dood van
haar moeder wordt zij steeds harder en zelfstandiger.
Zij gelooft in de ware liefde voor haar is dat Julien, totdat zij met elkaar naar bed
zijn geweest en zij haar vader vindt.
In het begin is Alexie een echte puber zij wil weinig voor school doen en heeft
daarover ruzie met haar moeder. In het begin heeft zij een hekel aan roken later rookt zij
zelf als zij problemen krijgt. Zelf wil ze nog weleens huilen, maar van Laurence mag dat
niet. Ook durft zij veel en zij heeft altijd een woordje klaarstaan. Zij is mooi alleen
zal ze wel wat groter willen zijn.
Veronique is Alexie haar moeder. Zij is hard geworden naar haar liefde met
Bellommet zij besluit nooit meer van iemand te gaan houden. En haar laatste woorden zijn
ook. Alexie zeg dat jij mij haat. En hou nooit van iemand. Alexie houdt juist heel snel
van iemand zoals haar opa en haar vader. Veronique wil stoppen met haar werk maar als zij
dat dan ook eindelijk probeert betekent dat haar dood. Verder maakt zij heel veel troep.
Het is nooit netjes in huis en praat zij nooit over haar werk. Haar werknaam is Wanda. En
zij is net als haar dochter fel van karakter. Veronique heeft geen enkele grip op het
dagelijkse schoolleven van haar dochter. Maar zij wil haar dochter een zo goed mogelijke
opvoeding geven zij heeft b.v. een appartement gekocht buiten de hoerenbuurt. Alexie lijkt
ook op haar moeder als je kijkt naar de aantrekking van Bellommet.
Laurence probeert naar de dood een soort moeder voor Alexie te zijn, maar het is
wel een rare moeder. Zo vindt zij het helemaal niet erg als Alexie met Julien naar bed is
geweest. In tegendeel Alexie met het hele verhaal uitvoerig beschrijven. Laurence is
vroeger mishandeld en moest van haar moeder de kost verdienen door te tippelen. Ook mag
Alexie haar gevoelens niet uiten. Laurence is getrouwd geweest en gaat gauw weer trouwen
met een man die haar veel goeds belooft. Maar de schrijver laat weten dat het niet goed
met Laurence afloopt zij springt namelijk van de Eiffeltoren af en is dood. Maar dit is al
als Alexie heel oud is.
Julien is voor Alexie de ware liefde. Maar eigelijk blijkt hij een opschepperig
type te zijn. Die weinig tegen Alexie zelf durft te zeggen. Hij wil haar om de seks en
niets anders. Hij ziet Alexie ook als de hoeren dochter en de criminelen dochter.
Vader is een Pool. Hij lijkt op een kleine gorilla, maar Alexie weet meteen dat zij
van hem gaat houden wat zij trouwens bij heel veel mensen zegt.
Opa is een zuiplap maar een aardige man. Tante zorgt voor hem en wil er niet
nog een voor te zorgen. Tante weer opa ook goed om te praten.
Corniaud is de hond van Alexie zij draagt hem de hele reis mee. Corniaud betekent
bastaard.
Thematiek
Het hoofdthema ligt in het motto van het boek:
J?aime celui qui m?aime Ik hou van wie van mij houdt
est-ce ma faute a moi kan ik er wat aan doen
si ce n?est pas le m?me als het niet hetzelfde is
que j?aime ? chaque fois. van wie ik telkens hou.
De drie vrouwen in het boek hebben elk op hun eigen manier van iemand gehouden. Toch
zijn de reacties op die liefdes heel verschillend en aan het einde van de roman houden ze
alle drie van iemand anders.
Zo gelooft Alexie hevig in de ware liefde: ze wacht met ongeduld- maar tevergeefs- op
de liefdesverklaring van Julien. Verneemt Alexie eenmaal de naam van haar vader, dan
besluit ze met hart en ziel van deze onbekende man te gaan houden. Ondanks de
teleurstelling van haar met de relatie met Julien blijft Alexie in het idee van de ware
liefde vasthouden.
Laurence heeft zich nooit enige illusie gemaakt over de liefde. Want al heel jong
stuurde haar moeder haar de straat op om te gaan tippelen. Als Laurence aan het einde van
de roman een klant heeft gevonden die helemaal weg van haar is en met haar wil gaan
trouwen, grijpt ze de kans met beide handen aan; niet omdat zij van Gontran houdt, maar
omdat hij voor haar zal gaan zorgen. Misschien komt het nog wel eens van liefde redeneert
zij. Maar vooruit lopend op de feiten laat de schrijver weten dat Laurence dit huwelijk
niet zal volhouden; ze zal van de Eiffeltoren afspringen.
En dan is er nog Veronique de moeder van Alexie. Hoewel zij zich heeft voorgenomen als
hoer nooit meer van iemand te gaan houden, is ze wel de degelijk verliefd geweest. Eerst
op de Pool en later Gerard Bellommet. Maar Veronique is wijzer geworden en bikkelhard. Ze
zegt ook tegen haar dochter zich nooit te binden en dat zij onverschillig in relaties moet
zijn. Aan het sterfbed moet Alexie ook zeggen Mama ik haat jou. Ondanks de raad van haar
gestorven moeder zal Alexie hoopvol blijven. Onverschillig kan zij niet zijn. Dit gegeven
komt naar voren in het motto die in het tweede deel voorkomt. Gezegen diegene die het hart
van een kind voor wanhoop weten te behoeden. Alexie zal inderdaad haar hart laten spreken
en op zoek gaan naar de liefde.
In het verhaal komt ook de moeder en dochter relatie naar voren.
Ook hoe je, je in mensen kan vergissen. Bijvoorbeeld Bellommet die zo aardig blijkt. En
Alexie doet vermoeden dat hij haar vader is. Omdat hij haar mon enfant noemt.
En ook de pastoor die zo aardig doet maar later een vreemdelingen hater blijkt te zijn.
Ook zijn namen in het verhaal heel belangrijk. Alexie, Alexandra. De naam van de hond.
En Gontran de liefde van Laurence. Die naam betekent ouderwets en een beetje suf. En
Alexie is natuurlijk op een naam op zoek de naam van haar vader. Bogdan Grocniuk.
Titelverklaring:
Het hart uit de titel is Corniaud, de puppy van Alexie. Het beestje draagt zij vanaf
haar vlucht uit Finistere in de zak van haar jack, (op zak). Alexie draagt het dier in
haar borstzakje of beter gezegd op haar hart. Dat maakt het beestje nog waardevoller.
De titel kan ook anders worden uitgelegd. Veronique blijft volhouden dat Alexie van
niemand mag houden en zich aan niemand moet binden. Ze moet het hart op zak houden en niet
weggeven. Een prostitu? als Veronique heeft geleerd datje werk en liefde gescheiden moet
houden; gevoelens bestaan niet of je moet ervoor willen betalen.
Structuur
Het boek is verdeeld in twee delen. Het eerste deel kondigt al enkele gebeurtenissen in
het verhaal aan. Zo is de dood van haar paard de eerste droevige gebeurtenis in het leven
van Alexie waarin haar karakter op de proef wordt gesteld. Op het eerste deel denkt zij
een paar keer aan haar vader naar wie zij het tweede deel op zoek zal gaan. Het uiterlijk
van Alexie, beschreven in het eerste deel doet vermoeden hoe haar vader eruit moet zien:
klein, en donkere wilde haren.
Het hele verhaal speelt zich in ongeveer twee weken af.
Het verhaal is in de ik-vorm geschreven.
Mening
Het boek heeft veel indruk op mij gemaakt, dat zo?n jong meisje zo?n boek kan
schrijven. Er zit een goede achterliggende gedachte achter. Hoe het verhaal is beschreven
is ook zo mooi. Een jong meisje dat steeds zichzelf blijft en toch duidelijk over haar
gevoelens praat. Met haar kan ik mij niet identificeren, zij groeit in zo?n andere
situatie op dan ik. Maar zij doet het wel knap. Ze weet ook zo duidelijk wat zij wel en
niet wil. Echt een karakter. Naar omstandigheden zie je ook hoe zij verandert.
In uittreksels staat dat Alexie echt op zoek is naar haar vader maar dat vind ik niet.
Zij is misschien geobsedeerd van hem, maar echt zoeken doet zij niet. Zij vindt zijn naam
toevallig op een foto en dan gaat zij bij hem op bezoek.
Inhoud
Het boek begint dat als Alexie bij Geoffrey komt en hij haar meedeelt dat haar
verzorgpaard Samoerei dood is. Alexie weet meteen dat zij Geoffrey nooit meer zal zien, en
zij is ook niet echt verdrietig om het dood van haar paard. Zij blijft even bij Geoffrey
en dan besluit zij naar huis te gaan.
Thuis aangekomen ziet zij haar moeder al in haar seksie pakje aan om naar de funny
girls te vertrekken, haar moeder is een hoer. Haar moeder wil dat Alexie haar huiswerk
gaat maken, maar Alexie is dat niet van plan daar kibbelen zij wat over en Alexie zegt dat
haar moeder op moet houden met tippelen. Dan vertrekt haar moeder.
?s Avonds als Alexie in bed ligt belt Julien. Alexie is verliefd in hem en zit in
hem de ware. Ook gelooft Alexie dat hij op haar verliefd is, maar hij heeft het nog nooit
gezegd. Julien vraagt Alexie of zij wiskunde begrijpt en dat doet zij, maar eigenlijk is
Julien de beste van de klas in wiskunde en hij heeft haar hulp helemaal niet nodig, dit is
gewoon een smoesje.
Als Julien heeft opgehangen moet Alexie denken aan hoe zij erachter is gekomen dat haar
moeder een hoer is. Vroeger most zij van haar moeder altijd onder de dekens gaan liggen,
omdat anders een verschrikkelijk monster zou komen die haar op zou eten. Als Alexie zich
helemaal verstopt had ging moeder vlug naar haar werk. Een keer was haar moeder terug
komen en zij had Alexie half verstikt onder de dekens gevonden, sindsdien weet Alexie het
beroep van haar moeder. Ook moet Alexie aan haar vader denken die zij niet kent en zij
denkt dat zij uit een vluggertje geboren is en niet uit liefde daar baalt zij van. Alexie
is jaloers op kinderen die uit liefde geboren zijn.
De volgende morgen hoort Alexie haar moeder douchen en Alexie stormt de badkamer
binnen. Daar ziet zij haar moeder onder de blauwe plekken. Alexie vraagt hoe dat komt maar
haar moeder geeft geen antwoord zij zegt dat Alexie zich met haar eigen zaken moet
bemoeien. Alexie is woedend en zij besluit om naar de funny girls te gaan, om degene die
dit haar moeder aan heeft gedaan een lesje te leren. Alexie doet haar leren kleren aan en
zij gaat woedend weg. Als Alexie aankomt is zij lang niet meer zo zeker, maar zij gaat
toch naar binnen. Daar ziet zij de hoerenmadam en de pooier Gerard Bellommet. Alexie voelt
een aantrekkingskracht tot hem en hij vleit haar. De hoerenmadam de steltloper genaamd
vraagt wat Alexie hier doet. Alexie zegt dat zij de dochter is van Veronique en dat zij
wil weten wat er met haar moeder is gebeurd. De steltloper schrikt en wijst Alexie naar de
collega?s van haar moeder. Die meisjes zeggen dat Bellommet het heeft gedaan omdat
Veronique geld heeft achtergehouden om zich vrij te kunnen kopen. Alexie is verbaasd dat
hij het heeft gedaan, maar nu weet zij het in ieder geval. Ook denkt zij even dat
Bellommet wel haar bader had kunnen zijn.
Als Alexie thuis komt ligt er een briefje van haar moeder dat zij boodschappen moet
doen en dat zij weer naar de Funny is. Alexie gaat boodschappen doen en gaat daarna naar
Julien. Er gebeurt niets tussen hen maar Alexie blijft hoop houden. Als zij weer naar huis
gaat en in bed ligt belt de commissaris van de politie op. Er is iets gebeurd met haar
moeder en zij moet onmiddellijk komen. Alexie denkt dat haar moeder in een drugszaak
verwikkelt zit en zij besluit onmiddellijk te komen. Als zij aankomt ziet zij ook de
hoerenmadam en die kijkt haar dreigend aan, maar Alexie denkt ik verraad niemand. En in
het begin doet zij dat ook niet. Maar als de commissaris zegt dat haar moeder in het
ziekenhuis ligt en dat zij ernstige verwondingen heeft flapt Alexie het hele verhaal
eruit. Zij vertelt over de verschrikkelijke Bellommet en wat hij de meisjes allemaal
aandoet. Die nacht gaat zij bij Laurence de beste vriendin van haar moeder slapen die ook
een hoer is. Zij is heel aardig maar is ook grof en van haar mag je niet huilen ook slaat
zij Alexie Laurence is eigenlijk een soort vader voor Alexie. ?S morgens gaan zij
naar het ziekenhuis. Haar moeder is er slecht aan toe en Alexie moet van haar zeggen dat
zij nooit van iemand moet gaan houden en dat zij haar moeder haat eerst wil Alexie het
niet, maar haar moeder gaat schreeuwen dus zij fluistert in het oor van haar moeder mamma
ik haat je. Dan sluit haar moeder haar ogen en sterft ze.
Alexie zit in de trein naar haar opa en tante waar zij gaat wonen zij heeft hen nog
nooit gezien, maar zij denkt wel dat zij van die mensen zal gaan houden. In de trein zit
zij tegenover een priester en zij vraagt hem of hoeren ook in de hemel komen. Samen bidden
zij om vergiffenis en om haar moeder. Dan komt er een buitenlands stel dat graag bij hen
in de coupe wil zitten, maar de priester wil geen buitenlanders in de trein.
Als Alexie aankomt ziet zij geen opa of tante zij besluit om te gaan zoeken en stapt
een caf? binnen. En daar zit haar drink grage opa een hele aardige gekke man. Hij rijdt
met haar naar het nieuwe huis en daar staat haar tante die moppert en moppert, toch weet
Alexie dat zij van hen zal gaan houden en dat doet zij ook.
Als Alexie ?s avonds in bed ligt hoort zij haar tante zeggen dat zij niet kan
blijven en naar een kostschool met nonnen moet dat wil Alexie niet en zij besluit weg te
lopen zo snel mogelijk. En die dag komt snel zij schrijft een briefje dat zij weg loopt en
dat zij niet terug komt omdat zij op kostschool moet, zij neemt haar hondje mee dat zij
van haar opa heeft gekregen en die zij bastaard noemt. Zij stop hem in haar zak van haar
jas.
Liftend gaat zij naar Parijs terug. Ze komt eerst in een auto met een kletsende
mevrouw. En daarna een man die haar wil verkrachten maar zij weet zich te redden. Dan nog
het laatste stukje met een hele aardige vrachtwagenchauffeur met wie zij veel lacht. Die
nacht overnacht zij in zijn vrachtauto.
Als Alexie terug in Parijs komt gaat zij naar Laurence, Laurence geeft Alexie eerst een
paar klappen in haar gezicht en daarna ontvangt zij haar hartelijk. Zij kan er natuurlijk
niet voor altijd blijven, maar een paar nachtjes kan gerust. Laurence zegt tegen Alexie
dat Julien heeft verteld dat zij met elkaar naar bed zijn geweest. Alexie ontkent het,
maar Laurence blijft maar doorzeuren dat Alexie toegeeft terwijl het helemaal niet zo is.
Laurence denkt ook dat Alexie alleen maar terug komt om haar vriendje te zien en als
Alexie in tranen uitbarst om haar moeder geeft Laurence haar nog een tik omdat zij nu pas
een goede reden heeft om te huilen. Dan gaat Alexie naar Julien want Laurence krijgt een
klant. Dit keer gaan zij voor de eerste keer met elkaar naar bed en Alexie wil dit meteen
aan Laurence vertellen. Zij is echter niet thuis dus Alexie besluit naar haar werkplek te
gaan. Alexie wacht een uur en eindelijk komt zij naar buiten. Alexie vertelt het, maar
Laurence vindt het maar heel normaal. Ook vertelt Alexie dat zij denkt dat zij misschien
zwanger is. Daarom moet Alexie naar huis en een enorme hoeveelheid pillen slikken.
Als Alexie weer naar Julien gaat doet hij heel bezitterig hij wil haar voortdurend
aanraken en Alexie heeft het gevoel dat hij denkt dat zij zijn bezit is daarom doet zij
heel terughoudend. Alexie gaat weer naar Laurence en als zij gaat slapen ziet zij midden
in de nacht een foto van haar en haar moeder op de achterkant van de foto staat een naam.
Er staat een hartje bij geschreven. Alexie herkent het handschrift van haar moeder en
ineens denkt zij dat die naam de naam van haar vader is. Alexie rent naar Laurence en
Laurence vertelt naar lang aandringen het hele verhaal. Die naam op de foto is inderdaad
haar vader. Het is een Poolse man en haar vader en moeder zijn heel gelukkig met elkaar
geweest. Totdat haar vader naar de gevangenis moest omdat hij in duistere zaakjes
verwikkelt zat. Haar moeder bleef haar man eerst nog lang trouw totdat zij Bellommet
ontmoette waar zij verliefd op werd. Voor hem ging zij tippelen en werd hoer. Daarom
besloot zij om nooit meer van iemand te gaan houden.
Alexie is dolblij dat zij haar vader eindelijk gevonden heeft. Zij besluit hem op te
gaan zoeken in de gevangenis. Zij vertelt het verhaal aan Julien maar hij doet net alsof
hij heel blij voor haar is maar in feite vindt hij Alexie nu een hoeren dochter en nu is
zij ook nog de dochter van een crimineel. Alexie weet dat hun relatie is verbroken, maar
het maakt haar niet uit want zij heeft zijn liefde niet meer nodig want zij krijgt de
liefde van haar vader.
Als Alexie in de gevangenis aankomt. Wil haar vader haar eerst niet kennen, maar als
hij dan ziet hoe kwaad zijn dochter wordt en hij in haar zijn trekjes ziet is hij toch
blij. Hij loopt niet over van enthousiasme maar dat hoeft ook niet Alexie heeft haar vader
gevonden.
De dag erop gaat Alexie weer terug naar haar opa en tante die haar hebben gevonden.
Hoofdpersonen:
Alexie is een meisje van 15 jaar. Ze is niet echt gevoelig want als haar paard er
niet meer is moet zij helemaal niet huilen.
Zij verlangt naar een vader en is jaloers op kinderen die uit liefde zijn geboren.
In het begin is Alexie nog echt een kind met schoolse problemen, maar na de dood van
haar moeder wordt zij steeds harder en zelfstandiger.
Zij gelooft in de ware liefde voor haar is dat Julien, totdat zij met elkaar naar bed
zijn geweest en zij haar vader vindt.
In het begin is Alexie een echte puber zij wil weinig voor school doen en heeft
daarover ruzie met haar moeder. In het begin heeft zij een hekel aan roken later rookt zij
zelf als zij problemen krijgt. Zelf wil ze nog weleens huilen, maar van Laurence mag dat
niet. Ook durft zij veel en zij heeft altijd een woordje klaarstaan. Zij is mooi alleen
zal ze wel wat groter willen zijn.
Veronique is Alexie haar moeder. Zij is hard geworden naar haar liefde met
Bellommet zij besluit nooit meer van iemand te gaan houden. En haar laatste woorden zijn
ook. Alexie zeg dat jij mij haat. En hou nooit van iemand. Alexie houdt juist heel snel
van iemand zoals haar opa en haar vader. Veronique wil stoppen met haar werk maar als zij
dat dan ook eindelijk probeert betekent dat haar dood. Verder maakt zij heel veel troep.
Het is nooit netjes in huis en praat zij nooit over haar werk. Haar werknaam is Wanda. En
zij is net als haar dochter fel van karakter. Veronique heeft geen enkele grip op het
dagelijkse schoolleven van haar dochter. Maar zij wil haar dochter een zo goed mogelijke
opvoeding geven zij heeft b.v. een appartement gekocht buiten de hoerenbuurt. Alexie lijkt
ook op haar moeder als je kijkt naar de aantrekking van Bellommet.
Laurence probeert naar de dood een soort moeder voor Alexie te zijn, maar het is
wel een rare moeder. Zo vindt zij het helemaal niet erg als Alexie met Julien naar bed is
geweest. In tegendeel Alexie met het hele verhaal uitvoerig beschrijven. Laurence is
vroeger mishandeld en moest van haar moeder de kost verdienen door te tippelen. Ook mag
Alexie haar gevoelens niet uiten. Laurence is getrouwd geweest en gaat gauw weer trouwen
met een man die haar veel goeds belooft. Maar de schrijver laat weten dat het niet goed
met Laurence afloopt zij springt namelijk van de Eiffeltoren af en is dood. Maar dit is al
als Alexie heel oud is.
Julien is voor Alexie de ware liefde. Maar eigelijk blijkt hij een opschepperig
type te zijn. Die weinig tegen Alexie zelf durft te zeggen. Hij wil haar om de seks en
niets anders. Hij ziet Alexie ook als de hoeren dochter en de criminelen dochter.
Vader is een Pool. Hij lijkt op een kleine gorilla, maar Alexie weet meteen dat zij
van hem gaat houden wat zij trouwens bij heel veel mensen zegt.
Opa is een zuiplap maar een aardige man. Tante zorgt voor hem en wil er niet
nog een voor te zorgen. Tante weer opa ook goed om te praten.
Corniaud is de hond van Alexie zij draagt hem de hele reis mee. Corniaud betekent
bastaard.
Thematiek
Het hoofdthema ligt in het motto van het boek:
J?aime celui qui m?aime Ik hou van wie van mij houdt
est-ce ma faute a moi kan ik er wat aan doen
si ce n?est pas le m?me als het niet hetzelfde is
que j?aime ? chaque fois. van wie ik telkens hou.
De drie vrouwen in het boek hebben elk op hun eigen manier van iemand gehouden. Toch
zijn de reacties op die liefdes heel verschillend en aan het einde van de roman houden ze
alle drie van iemand anders.
Zo gelooft Alexie hevig in de ware liefde: ze wacht met ongeduld- maar tevergeefs- op
de liefdesverklaring van Julien. Verneemt Alexie eenmaal de naam van haar vader, dan
besluit ze met hart en ziel van deze onbekende man te gaan houden. Ondanks de
teleurstelling van haar met de relatie met Julien blijft Alexie in het idee van de ware
liefde vasthouden.
Laurence heeft zich nooit enige illusie gemaakt over de liefde. Want al heel jong
stuurde haar moeder haar de straat op om te gaan tippelen. Als Laurence aan het einde van
de roman een klant heeft gevonden die helemaal weg van haar is en met haar wil gaan
trouwen, grijpt ze de kans met beide handen aan; niet omdat zij van Gontran houdt, maar
omdat hij voor haar zal gaan zorgen. Misschien komt het nog wel eens van liefde redeneert
zij. Maar vooruit lopend op de feiten laat de schrijver weten dat Laurence dit huwelijk
niet zal volhouden; ze zal van de Eiffeltoren afspringen.
En dan is er nog Veronique de moeder van Alexie. Hoewel zij zich heeft voorgenomen als
hoer nooit meer van iemand te gaan houden, is ze wel de degelijk verliefd geweest. Eerst
op de Pool en later Gerard Bellommet. Maar Veronique is wijzer geworden en bikkelhard. Ze
zegt ook tegen haar dochter zich nooit te binden en dat zij onverschillig in relaties moet
zijn. Aan het sterfbed moet Alexie ook zeggen Mama ik haat jou. Ondanks de raad van haar
gestorven moeder zal Alexie hoopvol blijven. Onverschillig kan zij niet zijn. Dit gegeven
komt naar voren in het motto die in het tweede deel voorkomt. Gezegen diegene die het hart
van een kind voor wanhoop weten te behoeden. Alexie zal inderdaad haar hart laten spreken
en op zoek gaan naar de liefde.
In het verhaal komt ook de moeder en dochter relatie naar voren.
Ook hoe je, je in mensen kan vergissen. Bijvoorbeeld Bellommet die zo aardig blijkt. En
Alexie doet vermoeden dat hij haar vader is. Omdat hij haar mon enfant noemt.
En ook de pastoor die zo aardig doet maar later een vreemdelingen hater blijkt te zijn.
Ook zijn namen in het verhaal heel belangrijk. Alexie, Alexandra. De naam van de hond.
En Gontran de liefde van Laurence. Die naam betekent ouderwets en een beetje suf. En
Alexie is natuurlijk op een naam op zoek de naam van haar vader. Bogdan Grocniuk.
Titelverklaring:
Het hart uit de titel is Corniaud, de puppy van Alexie. Het beestje draagt zij vanaf
haar vlucht uit Finistere in de zak van haar jack, (op zak). Alexie draagt het dier in
haar borstzakje of beter gezegd op haar hart. Dat maakt het beestje nog waardevoller.
De titel kan ook anders worden uitgelegd. Veronique blijft volhouden dat Alexie van
niemand mag houden en zich aan niemand moet binden. Ze moet het hart op zak houden en niet
weggeven. Een prostitu? als Veronique heeft geleerd datje werk en liefde gescheiden moet
houden; gevoelens bestaan niet of je moet ervoor willen betalen.
Structuur
Het boek is verdeeld in twee delen. Het eerste deel kondigt al enkele gebeurtenissen in
het verhaal aan. Zo is de dood van haar paard de eerste droevige gebeurtenis in het leven
van Alexie waarin haar karakter op de proef wordt gesteld. Op het eerste deel denkt zij
een paar keer aan haar vader naar wie zij het tweede deel op zoek zal gaan. Het uiterlijk
van Alexie, beschreven in het eerste deel doet vermoeden hoe haar vader eruit moet zien:
klein, en donkere wilde haren.
Het hele verhaal speelt zich in ongeveer twee weken af.
Het verhaal is in de ik-vorm geschreven.
Mening
Het boek heeft veel indruk op mij gemaakt, dat zo?n jong meisje zo?n boek kan
schrijven. Er zit een goede achterliggende gedachte achter. Hoe het verhaal is beschreven
is ook zo mooi. Een jong meisje dat steeds zichzelf blijft en toch duidelijk over haar
gevoelens praat. Met haar kan ik mij niet identificeren, zij groeit in zo?n andere
situatie op dan ik. Maar zij doet het wel knap. Ze weet ook zo duidelijk wat zij wel en
niet wil. Echt een karakter. Naar omstandigheden zie je ook hoe zij verandert.
In uittreksels staat dat Alexie echt op zoek is naar haar vader maar dat vind ik niet.
Zij is misschien geobsedeerd van hem, maar echt zoeken doet zij niet. Zij vindt zijn naam
toevallig op een foto en dan gaat zij bij hem op bezoek.
Ze werd geboren in de omgeving van Luik als dochter van een leraar Nederlands. Aventin werd bekend met haar jeugdwerk '’Het hart op zak’’ (Le coeur en poche) dat ze op 15-jarige leeftijd publiceerde in 1988. Ze had aanvankelijk haar uitgever (Mercure de France) wijsgemaakt dat ze als dochter van een prostituée haar autobiografie had geschreven. Uiteindelijk gaf ze toe dat het om een fictiewerk ging.
Boek informatie
- Het hart op zak
- Christine Aventin
- Vlaams
Handige opties
- Meer boeken van:Christine Aventin