Boekverslag: Spijt!
A Zakelijke gegevens
Titel boek: Spijt!
Auteur : Carry Slee
Uitgever : Van Holkema & Warendorf
Jaar van uitgave: 1996
B Ik heb dit boek gekozen omdat:
Ik het een leuk, spannend maar toch wel triest boek vind.
C Verklaring van titel
Het boek heet Spijt! Omdat iedereen uit David?s klas spijt ervan heeft dat ze nooit voor Jochem zijn opgekomen en nu is het te laat. Want Jochem heeft zelfmoord gepleegd.
-Hoofdpersonen
De hoofdpersonen zijn David en Jochem.
David is een jongen van ongeveer 14 jaar en zit in de 2de van de middelbare school. Hij woont bij zijn beide ouders thuis en is enig kind. David is vanaf het begin van het boek al verliefd op Vera een meisje uit zijn klas. Verder is hij gewoon een normale jongen die soms een beetje verlegen kan zijn, vooral als hij bij Vera in de buurt is.
In het boek wordt niet verteld hoe David er uit ziet. David vindt het vanaf het begin van het boek al heel erg dat Jochem wordt gepest maar hij durft er nooit wat van te zeggen. En als hij Jochem een keer aanbied om hem te helpen denkt iedereen dat het een grap is en bedenkt hij zich dus. David zit in de redactie van schoolkrant en is altijd fanatiek geweest voor Greenpeache, maar dat werd minder toen hij verliefd werd op Vera.
Aan het eind van het verhaal verandert David heel erg, dat is na de zelfmoord van Jochem. David verwijt het zichzelf dan heel erg dat hij niks heeft gezegd en beloofd zichzelf om voortaan op te komen voor kinderen die worden gepest. Dat gebeurt later in het boek dan ook. De andere personen in het boek kunnen het allemaal goed met David vinden.
De tweede hoofdpersoon is Jochem.
Over Jochem kom je niet veel te weten in het boek omdat hij zo erg word gepest dat hij nooit wat durft te zeggen. Dit zijn de dingen die je over Jochem toch kon lezen in het boek: Jochem is ook ongeveer 14 jaar en zit ook in de tweede. Hij wordt vanaf groep 8 en misschien al wel eerder gepest. Het is zoals het in het boek word beschreven 'een klomp vlees'. Hij is dus behoorlijk dik en niet een van de knapste uit de klas. Daarmee word hij ook vooral gepest.
Hij gedraagt zich afzonderlijk en trekt zich van niemand wat aan. Hij durft nooit wat terug te zeggen en komt nooit voor zichzelf op en laat alles over zich heen komen. Hij schrijft wel alles op in een dagboek daaruit kun je ook een beetje halen hoe Jochem zich gevoeld heeft. Jochem heeft wel een vriendin. Die kent hij nog uit zijn oude buurt waar hij vroeger woonde. Zij nam het wel altijd voor Jochem op en was niet bang voor wat pestkoppen.
Jochem verandert veel tijdens het verhaal. Hij wordt steeds onzekerder over zichzelf en als hij het niet meer aan kan pleegt hij dan ook zelfmoord. Na zijn zelfmoord veranderen heel veel dingen. Zijn klasgenoten denken overal nog eens over na en de redactie van de schoolkrant zorgt voor een telefoonlijn waar kinderen die worden gepest hun verhaal kwijt kunnen.
Wat ik ook heel erg zielig vond dat was dat hij helemaal niemand had waar hij bij terecht kon. Zelfs niet bij zijn ouders, want dan was hij te bang dat het weer slecht zou gaan met zijn moeder, omdat die al eerder een hartaanval had gehad, zo overstuur was ze van het gepest op haar zoon.
-Bijfiguren
De bijfiguren in dit boek zijn Vera, Manon, Niels, Youssef, Nienke en leraren zoals Tinoen. Ook de pesters Justin, Remco en Sanne zijn bijfiguren.
Vera is iemand waar bijna iedereen wel verkering mee wil en Vera kan met iedereen goed omgaan. Ze is een goede vriendin van Manon en allebei zitten ze in de redactie van de schoolkrant. Een tijdje heeft ze verkering met Youssef gehad, maar dat gaat uit en dan krijgt ze met David. Vera is een belangrijke bijpersoon omdat David zo graag met haar verkering wou dat hij niet door had dat hij zijn belofte verbrak door Jochem te negeren toen hij om zijn hulp vroeg.
Over Manon wordt niet heel erg veel verteld. Ze is zoals ik net al vertelde een vriendin van Vera en ze zit ook in de redactie van de schoolkrant. Ze is best nieuwsgierig, kan met iedereen goed op schieten en kan anderen goed aanvoelen. Manon is toch een belangrijke bijpersoon omdat ze bij heel veel dingen betrokken is en dus ook heel vaak voorkomt in het boek.
Niels een goede vriend van David. En is net Vera iemand waar iedereen wel verkering mee wil. Ook heeft hij een band: punt uit! Maar die gaat aan het eind van het boek uit elkaar. Ook Niels zit in de redactie van de schoolkrant. Niels is een belangrijke bijpersoon omdat hij heel veel met David omgaat en dus ook veel en vaak in het boek voorkomt.
Youssef is een echte computerfreak. Hij heeft een tijdje verkering gehad met Vera maar dat was niet voor een lange tijd. Ook Youssef zit in de reactie van de schoolkrant. Maar tijdens die vergaderingen zit hij meestal achter de computer. Youssef is een belangrijke bijpersoon omdat hij net als Niels en Manon vaak in het boek voorkomt en ook omdat hij verkering met Vera heeft gehad.
Nienke is de enige en beste vriendin van Jochem. Jochem kent haar uit zijn oude buurt. Nienke nam het altijd voor Jochem op ook al werd ze er zelf mee gepest. Jochem liet Nienke ook wel eens in zijn dagboek lezen. Nienke is een belangrijke bijpersoon omdat Jochem haar vertrouwde en haar als enige alles vertelde over het gepest.
Nienke komt alleen op het eind van het boek na de dood van Jochem voor. Ze helpt David ook om zijn verdriet met iemand te kunnen delen.
Tino is de mentor en gymleraar van de klas 2a. Hij heeft zelf een hekel aan Jochem en roept hem dan ook altijd vervelende opmerkingen toe. Aan het eind van het boek heeft hij door wat hij heeft gedaan en heeft toegelaten en krijgt hij er spijt van. Maar dan is het al te laat.
Tino is een belangrijke bijpersoon omdat hij de mentor van de klas is en zelf ook mee pest.
Over Justin, Remco en Sanne is haast niet meer te zeggen dan dat ze Jochem gewoon heel erg hebben gepest. Hoe Jochem op het eind van het boek ook tegenstribbelde tegen hun laatste grap, ze deden er niets aan.
Na de dood van Jochem zijn ze alle drie geschorst van school. Justin, Remco en Sanne zijn heel belangrijke bijpersonen want zij zijn de kinderen die Jochem gewoon heel erg, te erg hebben gepest.
-Door wiens ogen?
Het verhaal is niet in de ikvorm geschreven maar je ziet het verhaal toch door David?s ogen.
-Tijd
- Het verhaal speelt zich af in deze tijd. Gewoon rond 2000 ofzo. Dat zie je aan de dingen als dat ze een band hebben enz. want dat zou in de middeleeuwen niet kunnen.
- Het verhaal speelt zich ongeveer in een half jaar af. Maar ( met voorbeeld dit boek) dan zie je toch maar weer hoeveel er in een half jaar kan gebeuren.
- De gebeurtenissen worden wel in de juiste volgorde gebeurt. Ook zijn er in dit boek niet veel terugblikken. Wel hebben ze na de dood van Jochem een paar keer van die terugblikken van toen Jochem er nog was enz.
-plaats
De plaatsen waar het verhaal zich afspeelt zijn vooral: De school van Jochem en David en Thuis bij Jochem en David. Aan het einde van het boek speelt het verhaal zich ook af bij: Het schoolfeest, en de plek waar Jochem zelfmoord pleegde (het meertje).
- De boodschap/ bedoeling van de schrijver:
De bedoeling van de schrijver is om te laten zien wat de gevolgen zijn van pesten. En hoe erg die gevolgen kunnen zijn. Ik heb ergens gelezen dat het boek is geschreven naar aanleiding van een brief achter op de VPRO gids, waar in stond dat een jongen zijn buurmeisje zo gepest had dat ze voor de trein gesprongen is.
-Het taalgebruik
Het taalgebruik vond ik: makkelijk, niet veel moeilijke woorden enz. Begrijpbaar en wel netjes, met netjes bedoel ik dat er niet veel/ bijna geen scheldwoorden worden gebruikt enz.
D Samenvatting van het boek
Jochem wordt heel erg gepest op school, dat komt omdat hij zo dik is en omdat hij nooit voor zichzelf durft op te komen.Wat ze ook met Jochem doen, hij durft er nooit wat van te zeggen. Jochem word vooral door Sanne, Remco en Justin gepest. De rest van de klas vindt eigelijk dat ze te ver gaan met hun gepest, maar ze durven er niets van te zeggen. David is ook een van de kinderen die het te ver vind te gaan maar er eigenlijk niets van durft te zeggen.
Op een dag fiets David naar school. Hij is nog net op tijd voor de gymles. Als hij binnen komt ziet hij dat Jochem er nog niet is. Hij hoopt eigenlijk dat hij ook niet meer komt want vandaag word de klassenfoto gemaakt en Justin, Sanne en Remco waren niet van plan om met Jochem op de foto te gaan. Op het laatste moment komt Jochem binnen. Meteen lopen Justin, Remco en Sanne naar de kleedkamer, ze hangen zijn kleren in de boom en vertellen er gelijk bij dat hij ze na de klassenfoto terug kan krijgen. Zo is Jochem dus niet op de klassenfoto gekomen.
Tino hun mentor en gymleraar doet er niks tegen en pest zelfs gewoon mee. Hij heeft namelijk een hekel aan Jochem omdat hij zo dik is en omdat hij zich niet voldoende inzet voor gym. Als David een paar dagen later bij Frans in de les zit, merkt hij dat hij zijn boek is vergeten. Sanne ziet het en pakt voor hem Jochem?s boek. David wil het terug geven maar durft het niet omdat hij bang is om uit gelachen te worden. Als zijn moeder die avond zijn woordjes overhoord ziet ze dat het, het boek van Jochem is. David verteld haar hoe hij er aan is gekomen, en moet het terug brengen van 'n moeder. Als hij bij Jochem aan komt zet zijn moeder vrolijk allerlei lekkers neer. David snapt het niet. Hij komt er achter dat Jochem zijn ouders niks over het gepest verteld, omdat zijn moeder al eens hartaanval heeft gehad omdat Jochem zo werd gepest.
Jochem verteld David dat hij een goede vriendin heeft: Nienke. David heeft medelijden en zegt dat Jochem bij hem moet komen als hij hulp nodig heeft. Eindelijk is het zover het is de avond van het klassenfeest. David weet nu zeker dat hij Vera verkering gaat vragen. Als het feest is begonnen zoekt hij Vera op. Als hij in de gang komt ziet hij Vera zoenen met Youssef. David kan het niet geloven. Ondertussen dwingen Sanne, Remco en Justin Jochem bier te drinken. Hij staat te kotsen bij een boom en valt later in zijn eigen kots. Hij roept David om hulp, maar David is met zijn hoofd bij Vera en zegt dat hij op moet donderen.
De volgende dag komt de rector binnen met de mededeling dat Jochem die avond niet thuis was gekomen. Iedereen is stil en weet dat het hun schuld is. Ze zijn te ver gegaan. De politie is al aan het zoeken maar zonder resultaat. David kan het niet langer aanzien en belt Nienke op. Samen gaan ze Jochem zoeken. Ze gaan langs alle plekjes waarvan Nienke weet dat Jochem er komt als hij verdrietig is. Dan is er nog maar een plek over, het meertje. Ze gaan er naar toe en krijgen de schrik van hun leven. In het water drijft de tas van Jochem. David en Nienke beginnen te huilen, ook al is het nog niet zeker ze weten genoeg; Jochem is dood.......
De duikploegen duiken het lichaam van Jochem op. Iedereen kan het niet geloven en treurt, de een omdat hij te ver ging met pesten de ander omdat hij er niets aandeed. David voelt zich het meest schuldig, omdat hij zijn woord heeft verbroken.
De klas komt niet op de crematie, dit willen de ouders van Jochem niet. Ze nemen met zijn allen afscheid van Jochem op de plek waar hij zelfmoord pleegde. De redactie van de schoolkrant vindt dat ze iets moeten doen om dit een volgende keer te voorkomen. Ze zetten een pestlijn op. Zo helpen ze veel kinderen die gepest worden. Na een tijdje vraagt Vera David verkering. Eindelijk kan hij zeggen:"Babe I love you".
E Mening
Het boek was echt heel erg mooi. Ik had hem al een paar keer eerder gelezen en daarom heb ik ook voor dit boek gekozen. Het boek is op het eind heel erg spannend je leeft echt met Jochem mee .Er zaten veel zielige stukken in, vooral na de dood van Jochem. Maar ook dingen die in het boek gebeuren, zijn soms heel zielig. Toch worden er ook door het hele boek door onderling grapjes gemaakt. Niet over Jochem maar b.v. over leraar enz. Het boek is heel waarschijnlijk. Dingen die in dit boek staan gebeuren ook gewoon echt. Natuurlijk loopt het niet altijd zo af, maar ik denk dat veel dingen (te veel dingen) toch echt gebeuren. Ik zelf vond het boek niet voorspelbaar want ik het nooit gedacht dat het zo zou aflopen, dat Jochem zo erg werd gepest dat hij zelfmoord pleegde. Want in de meeste boeken die ik heb gelezen lopen de dingen bijna altijd wel goed af, en omdat dat hier niet zo was vind ik dit boek heel verrassend. Het boek is totaal niet langdradig want er gebeurd telkens weer wat nieuws, er word niet heel lang op een stuk door verteld. Het boek zette me wel aan het denken. Want vaak zie je niet in als je iemand pest dat de gevolgen voor zijn iemand heel erg kunnen zijn. Dat wordt in dit boek ook heel mooi beschreven; hoe machteloos Jochem zich voelt.
G Informatie over de schrijver
Over Carry Slee:
Carry Slee is in 1949 in Amsterdam geboren. Na de middelbare school volgde zij een opleiding aan de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar. Na het behalen van haar diploma werkte zij als drama docent.
Als kind schreef ze al bijna dagelijks een verhaaltje in een speciaal schrift, dus het schrijven zat er al vroeg in. Haar dochters vertelde ze zelf verzonnen verhaaltjes over Keetje Karnemelk. Die vonden deze verhaaltjes zo leuk, dat ze besloot om ze op te schrijven en naar de Bobo te sturen. Ze werden gepubliceerd en zo begon het schrijven.
Haar eerste boek verscheen in 1989. Het heet Rik en Roosje. Ze schreef vooral boeken voor kleuter en lezers vanaf 9 jaar. In deze boeken bespreekt ze problemen, maar dan wel met een grote dosis humor. Uiteindelijk stopt ze met lesgeven om zich alleen nog aan het schrijven te kunnen wijden. Ze krijgt verschillende prijzen van de Nederlandse Kinderjury en ze ontvangt de Venz Kinderboekenprijs.
Carry Slee schrijft ook onder een pseudoniem: Sofie Mileau. Zelf zegt ze dat ze onder de naam Carry Slee boeken schrijft die zoveel mogelijk kinderen een plezier doen. Onder de naam Sofie Mileau schrijft ze verhalen om zichzelf een plezier te doen. Deze verhalen gaan dan ook meer over haarzelf. Bijvoorbeeld Anne, waarin ze vertelt over een meisje en haar moeder, die flink in de war is. Anne is gebaseerd op eigen jeugdervaringen.
Ander boeken van Carry Slee
Pijnstillers
Afblijven
Kappen
Razend
*deze boeken die hier boven staan beschreven zijn voor 12 jaar en ouder *
Carry Slee is in 1949 in Amsterdam geboren en opgegroeid. Haar moeder is geestesziek en dat was voor de jonge Carry niet eenvoudig: alles draaide in haar leven om haar moeder. Haar vader kon er niet mee omgaan en vluchtte in zijn werk. Toen ze op de lagere school bij andere kinderen thuiskwam, realiseerde ze zich dat het bij haar thuis anders was dan bij anderen. Zij droeg al jong veel meer verantwoordelijkheden dan de meeste kinderen.
Boek informatie
- Spijt!
- Carolina Sofia Carry Slee
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Carolina Sofia Carry Slee