Boekverslag: Moederkruid
Boekverslag
1. Petra
2. 7 mei 2006
3. Slee, Carry: Carry Slee werd in 1949 geboren in Amsterdam. Al op jonge leeftijd was ze veel met verhalen en boeken bezig. Na de middelbare school ging ze naar de Academie voor Woord en Gebaar in Utrecht. In 1975 slaagde ze voor deze opleiding. Ze werd dramadocent in het middelbaar onderwijs. Carry Slee heeft 2 dochters, Nadja ( 1980 ) en Masja ( 1983 ) Carry Slee schrijft voor kinderen van alle leeftijden ( Moederkruid is haar eerste boek voor volwassenen ).
4. Moederkruid, uitgeverij Prometheus, Amsterdam, 204 blz (1e druk 2001).
5. Ik denk dat de titel komt van het woord onkruid. De moeder ziet vooral haar kinderen zo. Je hebt alleen maar last van ze en door hen wonen ze in een achterbuurt. Ze heeft ook veel commentaar op de kinderen en ze mogen niks. ?Moeder? het eerste deel van de titel is waarschijnlijk gekozen omdat het hele boek eigenlijk om de moeder draait. De meeste problemen komen door haar, ook al zegt ze zelf van niet.
6. Autobiografische roman.
7. Ik had dit boek vorig jaar voor mijn zus haar verjaardag gekocht, dus toen ik bedacht dat ik nog wat moest lezen voor een boekverslag, heb ik dit boek van haar geleend.
8. Het boek gaat over Carry Slee zelf. Haar moeder ging bij een kleermakerij werken, haar vader was haar baas en werd verliefd op haar. Ze trouwden en kregen eerst een dochter: Elsje. 2 jaar later kregen ze alweer een docher, Carry.
Daar was haar vader helemaal niet blij mee. Die had liever een jongen gehad. Daarom behandelde hij Carry ook altijd als jongen, hij leerde haar voetballen en ging met haar samen onder de douche.
Als het kleermakerijbedrijf van Carry?s vader failliet gaat, moeten ze verhuizen naar een andere, veel armere buurt, waar Carry?s moeder zich veel te goed voor voelt. Zij verbiedt het haar dochters dan ook om naar buiten te gaan, met andere kinderen te spelen, naar bepaalde winkels te gaan en ze moeten naar een school waarvoor ze een half uur moeten lopen, omdat de school van 5 minuten lopen niet goed genoeg is.
Na een tijdje blijkt dat ze voorlopig niet weg zullen komen uit de buurt, en mogen de twee zusjes buiten en bij hun vriendinnetjes gaan spelen. Er wordt hen (door hun moeder) wel verboden om iets te eten als ze bij iemand thuis zijn of zelfs maar op de wc-bril te gaan zitten. Een tijd later moet het Carry naar de dokter omdat ze bloed in haar plas heeft. Het blijkt dat ze een heel ernstige nierbekken ontsteking heeft en daarom zes weken in bed moet liggen en thuis verpleegd moet worden. Ook moet ze volkomen zoutloos eten. Haar moeder vindt het allemaal vooral erg vervelend voor zichzelf, omdat ze nu helemaal naar de winkel moet waar ze zoutloos brood verkopen en apart voor haar jongste dochter moet koken. Daarnaast vindt ze dat niemand mag weten wat er met Carry aan de hand is.
Als het nog slechter gaat met het bedrijf van de vader heeft hij zoveel schulden heeft dat hij het pand moet verlaten waar hij gevestigd was. En hij bedenkt dat hij zich in zijn eigen huis wel kan vestigen voorlopig. De moeder kan dit al bijna niet aan, nu moet ze volgens zichzelf nog beter opletten wat er allemaal gebeurt en vaker schoonmaken. Ze wordt langzaam steeds gekker van alles. Het bed van de ouders is al in de huiskamer gezet, want de kleermakerij zit in de slaapkamer van de ouders en ze roken daarin en daar kan de moeder niet tegen.
Als Carry, Elsje en hun moeder terugkomen van het schoenen kopen, betrapt de moeder hun vader op vreemdgaan met ?Beppie?.
Vervolgens verteld Carry?s vader Carry dat hij en haar moeder uit elkaar gaan. Wat later toch niet gebeurd.
Op een avond komt de vader binnen in de slaapkamer van Elsje en Carry en zegt dat het niet goed gaat met hun moeder. De moeder krijgt steeds een heel eng gevoel in haar hoofd. Het gaat steeds slechter dus belt de vader de dokter. De dokter vind het overdreven en ze moet maar een aspirientje nemen. Het gaat echt niet beter en na een tijdje belt de vader de huisarts en krijgt een verwijsbrief voor de psychiater. De moeder krijgt een drankje van de psychiater die haar rustig houdt. Elke woensdagmiddag moet de ik-persoon een nummertje bij de psychiater halen voor haar moeder. Dat gaat zo een paar maanden door. De moeder bedenkt een code, voor de deurbel, voor als de meisjes thuiskomen van school.
Maar als de meisjes op een dag uit school komen, doet hun moeder de deur niet open. Els haalt dan de vader en die maakt de deur open. Opeens ziet de vader haar liggen in de keuken. Ze had in haar polsen gesneden. De moeder overleeft het gelukkig wel.
De moeder krijgt een urgentieverklaring van haar psychiater zodat ze een ander huis krijgen. De moeder weet nog niet precies waar ze heen gaan alleen dat het beter is dan deze buurt.
Als ze voor hun nieuwe huis staan, zien ze boven hen op de tweede verdieping een vrouw die zwaait. De moeder zegt dat ze geen aandacht eraan moeten besteden en duwt hun het trapportaal in. Ze zegt dat ze zich met niemand moeten bemoeien.
9. Carry: Ze is een rustig meisje, dat door de verboden omgang met mensen, haast geen vriendinnen heeft: ? Er werd aangebeld. Ik wilde naar de deur rennen , het was vast Ada die met me wilde spelen, maar mama greep me bij mijn arm. ? Denk erom dat je geen kinderen binnenlaat?. Ik had gelijk, het was Ada. ? Kom je spelen?? vroeg ze. Ik knikte. Ik had alleen een probleem. Als ik mijn jas pakte, liep Ada vast achter me aan. En ik mocht ook niet zonder jas naar buiten ?.
De vriendinnen die ze heeft, worden door haar moeder afgekeurd omdat ze niet van hun ?soort? zijn. Haar enige vriendin is eigenlijk haar zusje. Haar moeder verbiedt haar ook om spullen en eten te gebruiken van anderen ( smetvrees ). Wanneer ze dit wel heeft gedaan, probeert haar moeder er alles aan te doen om haar onmiddellijk te ontsmetten. Doordat Carry eigenlijk als een jongetje wordt gezien door haar vader, heeft ze een hele andere band met haar vader dan de meeste meisjes hebben: ?Laten we dan maar een hapje gaan eten,? zei papa. ? Want als je goed eet??Papa keek me aan. ? Dan kun je lappen kakken,?zei ik. ? Nou ben je weer mijn jongen. Een jongen uit een stik. Alleen jammer dat je gevallen bent, daardoor zit er een spleetje in?.
Ze komt, wanneer ze wat ouder is, erachter dat ze wat voelt voor vrouwen en dit levert wat problemen op bij haar vriendinnetjes.
Elsje ( het zusje ): Elsje, de zus van het meisje, is 2 jaar ouder dan het meisje. Ze heeft een hechtere band met haar vader dan met haar moeder: ?meestal trok ik partij voor mama, omdat Elsje altijd partij voor papa koos.?
Ze is vrij rustig en verbergt het dan ook goed als ze een aantal keren wordt misbruikt door haar vader: ?Papa liep naar binnen en ging naast Elsje liggen. Dat deed hij wel vaker. Hij hief even zijn hoofd op naar mij. ?gezellig he?? maar ik vond het helemaal niet gezellig.?
Alleen Carry weet het. Ze kan het goed vinden met haar zus. Ze hebben dan ook nooit ruzie, want als ze ruzie maken, wordt hun moeder weer kwaad.
De vader : Hij wordt ook wel de versierder van de buurt genoemd. Hij houdt niet van lange relaties blijkt uit het boek, want voor de moeder van de meisjes heeft hij een vrouw gedumpt, tijdens de relatie met de moeder gaat hij vreemd en hij is er later vandoor gegaan met de buurvrouw. Hij laat de moeder en de meisjes in de steek. Hij is erg handtastelijk, niet alleen met de vrouwen die hij heeft gehad, maar ook zijn dochter ( Elsje ) misbruikt hij een aantal keren. Hij wordt een beetje moe van het gezeur van de moeder. Zij heeft volgens hem altijd ergens last van en bemoeit zich daarom ook niet echt met haar, wat hij eigenlijk ook niet met zijn dochters doet. Hij heeft alleen maar oog voor vrouwen en zijn naaiatelier.
De moeder: Ze was 17 toen ze de vader van de meisjes leerde kennen. Ze kwam werken in het naaiatelier waar de vader de baas van was. Hij werd verliefd op haar en zij ook wel op hem. Toen ze eenmaal kinderen kreeg, stond ze er helemaal alleen voor. De vader was namelijk te druk bezig met zijn naaiatelier en met andere vrouwen. Als ze terechtkomen in een buurt die haar helemaal niet goed ligt, gaat het slechter met haar gezondheid. Ook haar relatie met haar man gaat kapot. Dit allemaal veroorzaakt veel problemen bij haar en ze besluit daarom ook om een zelfmoordpoging te ondernemen, wat uiteindelijk mislukt.
10. Carry Slee schrijft best wel droog en zakelijk, maar toch kan ze uitgebreid over een kleine gebeurtenis of gewoonte vertellen: ?Met haar handschoenen rolde ze kous voor kous op tot de voet. Het was een heel zorgvuldig werkje om de kousen aan te trekken. Mama droeg kousen met een naad en die naad moest precies in het midden van haar been zitten, anders liep e voor gek.?
11. Ruimte: Het grootste deel speelt zich af in het huis waar het gezin woont. Ze komen ook niet veel buiten de plaats waar ze wonen, wel gaan ze elke dag van huis naar school, en gaan de meisjes naar de zondagsschool. Ze komen zo weinig van huis, omdat de moeder vindt dat het nergens goed genoeg en hygi?nisch genoeg is voor hun.
De schrijfster besteedt veel aandacht aan de ruimte, ze beschrijft alles heel gedetailleerd.
Tijd: In welk jaartal het verhaal zich precies afspeelt is niet duidelijk. Het is in ieder geval wel na de oorlog, want in het begin zegt de moeder tegen haar dochters dat zij nooit de oorlog hebben meegemaakt. Helemaal aan het begin is er een flashback over hoe de moeder van de hoofdpersoon de vader heeft ontmoet.
Behalve van de flashback in het begin van het verhaal naar het gewone verhaal, zijn er niet grote sprongen gemaakt waar heel veel jaar werd overgeslagen.
Er waren wel een paar kleien flashbacks, maar geen flashforwards.
12. De vertelwijze is een ik-perspectief: ?Als we de brug hadden gehaald was mama altijd heel trots en dan groette ze de bruggenwachter. Maar toen we het een keer niet haalden, was ze boos op hem.?
13. Het gaat vooral om de relaties tussen mensen. Met daarbij in het speciaal de relatie tussen de moeder en haar dochter (Carry Slee zelf). Doordat de moeder ontzettend depressief is, smetvrees heeft en absoluut niet met mensen om kan gaan stelt ze veel te hoge eisen aan alles. Bijvoorbeeld aan de winkels waar ze hun boodschappen doen, de school waar ze heen gaan en de kinderen met wie ze omgaan. Hierdoor wordt het ook wel moeilijk om een goede band met haar moeder te hebben. Maar de band met haar vader is evengoed heel moeilijk. Haar vader had liever een zoon gehad, dus nu behandelt hij haar gewoon als jongen. Hij misbruikt haar ook onder de douche. Als Carry en Elsje in hun bed liggen met het slapen gaan, komt hun vader ook vaak hun slaapkamer in en dan misbruikt hij Elsje.
14. Het boek is uitgekomen in 2001, niet lang geleden dus. Het valt niet echt in een bepaalde stroming van de literatuur geschiedenis.
15. Ik vond het boek heel aangrijpend en ontroerend. Toen ik heb eenmaal aan het lezen was, liet het me niet meer los. Eigenlijk sprak het hele boek me aan, want het deed me op de een of andere manier aan mijn eigen thuissituatie denken (in het heeeeeeeel overdreven dan). De ruzies, de overdrevenheid van de moeder, de onverschilligheid van de vader. Ik vond eigenlijk het hele boek heel erg shockerend, vooral met dat misbruiken door die vader. Maar saai was het absoluut niet. Ik kon het boek met geen enkele andere film of boek vergelijken. Ik vind het thema heel goed gekozen en uitgewerkt. Ze heeft het zo geschreven dat iedereen er volgens mij wel wat in herkend maar ook door geshockeerd is. Sommige karaktertrekjes herken je heel goed van bijvoorbeeld je ouders, maar over heel veel dingen verbaas je je echt ontzettend. Het boek heeft me zeker aan het denken gezet. Ik vind het heel raar om te bedenken dat dit (relatief) nog niet eens zolang geleden is gebeurd. Als ik had moeten gokken, had ik het veel langer geleden geschat. Het taalgebruik vind ik lekker makkelijk om te lezen, maar niet te makkelijk. Ik bleef er wel langer over nadenken en sommige zinnen opnieuw lezen om ze beter te begrijpen. Dat had ik helemaal niet verwacht van Carry Slee want haar jeugdboeken vond ik altijd een beetje makkelijk en oppervlakkig. Mijn eindoordeel over dit boek is: Een super goed boek, aangrijpend, niet te moeilijk, herkenbaar. Ik zou het iedereen aanraden!
1. Petra
2. 7 mei 2006
3. Slee, Carry: Carry Slee werd in 1949 geboren in Amsterdam. Al op jonge leeftijd was ze veel met verhalen en boeken bezig. Na de middelbare school ging ze naar de Academie voor Woord en Gebaar in Utrecht. In 1975 slaagde ze voor deze opleiding. Ze werd dramadocent in het middelbaar onderwijs. Carry Slee heeft 2 dochters, Nadja ( 1980 ) en Masja ( 1983 ) Carry Slee schrijft voor kinderen van alle leeftijden ( Moederkruid is haar eerste boek voor volwassenen ).
4. Moederkruid, uitgeverij Prometheus, Amsterdam, 204 blz (1e druk 2001).
5. Ik denk dat de titel komt van het woord onkruid. De moeder ziet vooral haar kinderen zo. Je hebt alleen maar last van ze en door hen wonen ze in een achterbuurt. Ze heeft ook veel commentaar op de kinderen en ze mogen niks. ?Moeder? het eerste deel van de titel is waarschijnlijk gekozen omdat het hele boek eigenlijk om de moeder draait. De meeste problemen komen door haar, ook al zegt ze zelf van niet.
6. Autobiografische roman.
7. Ik had dit boek vorig jaar voor mijn zus haar verjaardag gekocht, dus toen ik bedacht dat ik nog wat moest lezen voor een boekverslag, heb ik dit boek van haar geleend.
8. Het boek gaat over Carry Slee zelf. Haar moeder ging bij een kleermakerij werken, haar vader was haar baas en werd verliefd op haar. Ze trouwden en kregen eerst een dochter: Elsje. 2 jaar later kregen ze alweer een docher, Carry.
Daar was haar vader helemaal niet blij mee. Die had liever een jongen gehad. Daarom behandelde hij Carry ook altijd als jongen, hij leerde haar voetballen en ging met haar samen onder de douche.
Als het kleermakerijbedrijf van Carry?s vader failliet gaat, moeten ze verhuizen naar een andere, veel armere buurt, waar Carry?s moeder zich veel te goed voor voelt. Zij verbiedt het haar dochters dan ook om naar buiten te gaan, met andere kinderen te spelen, naar bepaalde winkels te gaan en ze moeten naar een school waarvoor ze een half uur moeten lopen, omdat de school van 5 minuten lopen niet goed genoeg is.
Na een tijdje blijkt dat ze voorlopig niet weg zullen komen uit de buurt, en mogen de twee zusjes buiten en bij hun vriendinnetjes gaan spelen. Er wordt hen (door hun moeder) wel verboden om iets te eten als ze bij iemand thuis zijn of zelfs maar op de wc-bril te gaan zitten. Een tijd later moet het Carry naar de dokter omdat ze bloed in haar plas heeft. Het blijkt dat ze een heel ernstige nierbekken ontsteking heeft en daarom zes weken in bed moet liggen en thuis verpleegd moet worden. Ook moet ze volkomen zoutloos eten. Haar moeder vindt het allemaal vooral erg vervelend voor zichzelf, omdat ze nu helemaal naar de winkel moet waar ze zoutloos brood verkopen en apart voor haar jongste dochter moet koken. Daarnaast vindt ze dat niemand mag weten wat er met Carry aan de hand is.
Als het nog slechter gaat met het bedrijf van de vader heeft hij zoveel schulden heeft dat hij het pand moet verlaten waar hij gevestigd was. En hij bedenkt dat hij zich in zijn eigen huis wel kan vestigen voorlopig. De moeder kan dit al bijna niet aan, nu moet ze volgens zichzelf nog beter opletten wat er allemaal gebeurt en vaker schoonmaken. Ze wordt langzaam steeds gekker van alles. Het bed van de ouders is al in de huiskamer gezet, want de kleermakerij zit in de slaapkamer van de ouders en ze roken daarin en daar kan de moeder niet tegen.
Als Carry, Elsje en hun moeder terugkomen van het schoenen kopen, betrapt de moeder hun vader op vreemdgaan met ?Beppie?.
Vervolgens verteld Carry?s vader Carry dat hij en haar moeder uit elkaar gaan. Wat later toch niet gebeurd.
Op een avond komt de vader binnen in de slaapkamer van Elsje en Carry en zegt dat het niet goed gaat met hun moeder. De moeder krijgt steeds een heel eng gevoel in haar hoofd. Het gaat steeds slechter dus belt de vader de dokter. De dokter vind het overdreven en ze moet maar een aspirientje nemen. Het gaat echt niet beter en na een tijdje belt de vader de huisarts en krijgt een verwijsbrief voor de psychiater. De moeder krijgt een drankje van de psychiater die haar rustig houdt. Elke woensdagmiddag moet de ik-persoon een nummertje bij de psychiater halen voor haar moeder. Dat gaat zo een paar maanden door. De moeder bedenkt een code, voor de deurbel, voor als de meisjes thuiskomen van school.
Maar als de meisjes op een dag uit school komen, doet hun moeder de deur niet open. Els haalt dan de vader en die maakt de deur open. Opeens ziet de vader haar liggen in de keuken. Ze had in haar polsen gesneden. De moeder overleeft het gelukkig wel.
De moeder krijgt een urgentieverklaring van haar psychiater zodat ze een ander huis krijgen. De moeder weet nog niet precies waar ze heen gaan alleen dat het beter is dan deze buurt.
Als ze voor hun nieuwe huis staan, zien ze boven hen op de tweede verdieping een vrouw die zwaait. De moeder zegt dat ze geen aandacht eraan moeten besteden en duwt hun het trapportaal in. Ze zegt dat ze zich met niemand moeten bemoeien.
9. Carry: Ze is een rustig meisje, dat door de verboden omgang met mensen, haast geen vriendinnen heeft: ? Er werd aangebeld. Ik wilde naar de deur rennen , het was vast Ada die met me wilde spelen, maar mama greep me bij mijn arm. ? Denk erom dat je geen kinderen binnenlaat?. Ik had gelijk, het was Ada. ? Kom je spelen?? vroeg ze. Ik knikte. Ik had alleen een probleem. Als ik mijn jas pakte, liep Ada vast achter me aan. En ik mocht ook niet zonder jas naar buiten ?.
De vriendinnen die ze heeft, worden door haar moeder afgekeurd omdat ze niet van hun ?soort? zijn. Haar enige vriendin is eigenlijk haar zusje. Haar moeder verbiedt haar ook om spullen en eten te gebruiken van anderen ( smetvrees ). Wanneer ze dit wel heeft gedaan, probeert haar moeder er alles aan te doen om haar onmiddellijk te ontsmetten. Doordat Carry eigenlijk als een jongetje wordt gezien door haar vader, heeft ze een hele andere band met haar vader dan de meeste meisjes hebben: ?Laten we dan maar een hapje gaan eten,? zei papa. ? Want als je goed eet??Papa keek me aan. ? Dan kun je lappen kakken,?zei ik. ? Nou ben je weer mijn jongen. Een jongen uit een stik. Alleen jammer dat je gevallen bent, daardoor zit er een spleetje in?.
Ze komt, wanneer ze wat ouder is, erachter dat ze wat voelt voor vrouwen en dit levert wat problemen op bij haar vriendinnetjes.
Elsje ( het zusje ): Elsje, de zus van het meisje, is 2 jaar ouder dan het meisje. Ze heeft een hechtere band met haar vader dan met haar moeder: ?meestal trok ik partij voor mama, omdat Elsje altijd partij voor papa koos.?
Ze is vrij rustig en verbergt het dan ook goed als ze een aantal keren wordt misbruikt door haar vader: ?Papa liep naar binnen en ging naast Elsje liggen. Dat deed hij wel vaker. Hij hief even zijn hoofd op naar mij. ?gezellig he?? maar ik vond het helemaal niet gezellig.?
Alleen Carry weet het. Ze kan het goed vinden met haar zus. Ze hebben dan ook nooit ruzie, want als ze ruzie maken, wordt hun moeder weer kwaad.
De vader : Hij wordt ook wel de versierder van de buurt genoemd. Hij houdt niet van lange relaties blijkt uit het boek, want voor de moeder van de meisjes heeft hij een vrouw gedumpt, tijdens de relatie met de moeder gaat hij vreemd en hij is er later vandoor gegaan met de buurvrouw. Hij laat de moeder en de meisjes in de steek. Hij is erg handtastelijk, niet alleen met de vrouwen die hij heeft gehad, maar ook zijn dochter ( Elsje ) misbruikt hij een aantal keren. Hij wordt een beetje moe van het gezeur van de moeder. Zij heeft volgens hem altijd ergens last van en bemoeit zich daarom ook niet echt met haar, wat hij eigenlijk ook niet met zijn dochters doet. Hij heeft alleen maar oog voor vrouwen en zijn naaiatelier.
De moeder: Ze was 17 toen ze de vader van de meisjes leerde kennen. Ze kwam werken in het naaiatelier waar de vader de baas van was. Hij werd verliefd op haar en zij ook wel op hem. Toen ze eenmaal kinderen kreeg, stond ze er helemaal alleen voor. De vader was namelijk te druk bezig met zijn naaiatelier en met andere vrouwen. Als ze terechtkomen in een buurt die haar helemaal niet goed ligt, gaat het slechter met haar gezondheid. Ook haar relatie met haar man gaat kapot. Dit allemaal veroorzaakt veel problemen bij haar en ze besluit daarom ook om een zelfmoordpoging te ondernemen, wat uiteindelijk mislukt.
10. Carry Slee schrijft best wel droog en zakelijk, maar toch kan ze uitgebreid over een kleine gebeurtenis of gewoonte vertellen: ?Met haar handschoenen rolde ze kous voor kous op tot de voet. Het was een heel zorgvuldig werkje om de kousen aan te trekken. Mama droeg kousen met een naad en die naad moest precies in het midden van haar been zitten, anders liep e voor gek.?
11. Ruimte: Het grootste deel speelt zich af in het huis waar het gezin woont. Ze komen ook niet veel buiten de plaats waar ze wonen, wel gaan ze elke dag van huis naar school, en gaan de meisjes naar de zondagsschool. Ze komen zo weinig van huis, omdat de moeder vindt dat het nergens goed genoeg en hygi?nisch genoeg is voor hun.
De schrijfster besteedt veel aandacht aan de ruimte, ze beschrijft alles heel gedetailleerd.
Tijd: In welk jaartal het verhaal zich precies afspeelt is niet duidelijk. Het is in ieder geval wel na de oorlog, want in het begin zegt de moeder tegen haar dochters dat zij nooit de oorlog hebben meegemaakt. Helemaal aan het begin is er een flashback over hoe de moeder van de hoofdpersoon de vader heeft ontmoet.
Behalve van de flashback in het begin van het verhaal naar het gewone verhaal, zijn er niet grote sprongen gemaakt waar heel veel jaar werd overgeslagen.
Er waren wel een paar kleien flashbacks, maar geen flashforwards.
12. De vertelwijze is een ik-perspectief: ?Als we de brug hadden gehaald was mama altijd heel trots en dan groette ze de bruggenwachter. Maar toen we het een keer niet haalden, was ze boos op hem.?
13. Het gaat vooral om de relaties tussen mensen. Met daarbij in het speciaal de relatie tussen de moeder en haar dochter (Carry Slee zelf). Doordat de moeder ontzettend depressief is, smetvrees heeft en absoluut niet met mensen om kan gaan stelt ze veel te hoge eisen aan alles. Bijvoorbeeld aan de winkels waar ze hun boodschappen doen, de school waar ze heen gaan en de kinderen met wie ze omgaan. Hierdoor wordt het ook wel moeilijk om een goede band met haar moeder te hebben. Maar de band met haar vader is evengoed heel moeilijk. Haar vader had liever een zoon gehad, dus nu behandelt hij haar gewoon als jongen. Hij misbruikt haar ook onder de douche. Als Carry en Elsje in hun bed liggen met het slapen gaan, komt hun vader ook vaak hun slaapkamer in en dan misbruikt hij Elsje.
14. Het boek is uitgekomen in 2001, niet lang geleden dus. Het valt niet echt in een bepaalde stroming van de literatuur geschiedenis.
15. Ik vond het boek heel aangrijpend en ontroerend. Toen ik heb eenmaal aan het lezen was, liet het me niet meer los. Eigenlijk sprak het hele boek me aan, want het deed me op de een of andere manier aan mijn eigen thuissituatie denken (in het heeeeeeeel overdreven dan). De ruzies, de overdrevenheid van de moeder, de onverschilligheid van de vader. Ik vond eigenlijk het hele boek heel erg shockerend, vooral met dat misbruiken door die vader. Maar saai was het absoluut niet. Ik kon het boek met geen enkele andere film of boek vergelijken. Ik vind het thema heel goed gekozen en uitgewerkt. Ze heeft het zo geschreven dat iedereen er volgens mij wel wat in herkend maar ook door geshockeerd is. Sommige karaktertrekjes herken je heel goed van bijvoorbeeld je ouders, maar over heel veel dingen verbaas je je echt ontzettend. Het boek heeft me zeker aan het denken gezet. Ik vind het heel raar om te bedenken dat dit (relatief) nog niet eens zolang geleden is gebeurd. Als ik had moeten gokken, had ik het veel langer geleden geschat. Het taalgebruik vind ik lekker makkelijk om te lezen, maar niet te makkelijk. Ik bleef er wel langer over nadenken en sommige zinnen opnieuw lezen om ze beter te begrijpen. Dat had ik helemaal niet verwacht van Carry Slee want haar jeugdboeken vond ik altijd een beetje makkelijk en oppervlakkig. Mijn eindoordeel over dit boek is: Een super goed boek, aangrijpend, niet te moeilijk, herkenbaar. Ik zou het iedereen aanraden!
Carry Slee is in 1949 in Amsterdam geboren en opgegroeid. Haar moeder is geestesziek en dat was voor de jonge Carry niet eenvoudig: alles draaide in haar leven om haar moeder. Haar vader kon er niet mee omgaan en vluchtte in zijn werk. Toen ze op de lagere school bij andere kinderen thuiskwam, realiseerde ze zich dat het bij haar thuis anders was dan bij anderen. Zij droeg al jong veel meer verantwoordelijkheden dan de meeste kinderen.
Boek informatie
- Moederkruid
- Carolina Sofia Carry Slee
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Carolina Sofia Carry Slee