Boekverslag: Moederkruid
? Auteur: Carry Slee
? Titel: Moederkruid
? Uitgever: Prometheus
? Jaar van uitgave: 1e druk was in 2001
? Jaar van druk: 3e druk 2001
? Thema: het thema van het boek is angst, voortkomend uit een familieprobleem.
? Motto: de onzekere en angstige jeugd van Carry Slee.
? Tijd: het verhaal speelt zich af in de 20e eeuw, en is daardoor erg realistisch.
? Ruimte: De gebeurtenissen spelen zich af in een armoedige wijk van een stad, in het huis van het gezin waar het verhaal om draait.
? Stijl: het verhaal is in de Ik-stijl geschreven, gezien uit de ogen van het meisje.
? Titelverklaring:
? De personages:
Het meisje: Zij is een rustig meisje, dat door de verboden omgang met mensen, haast geen vriendinnen heeft. De vriendinnen die ze heeft, worden door haar moeder afgekeurd omdat ze niet van hun ?soort? zijn. Haar enige vriendin is eigenlijk haar zusje. Haar moeder verbiedt haar ook om voedsel/goederen te gebruiken van anderen ( smetvrees ). Wanneer ze dit wel heeft gedaan, probeert haar moeder er alles aan te doen om haar onmiddellijk te ontsmetten. Doordat het meisje eigenlijk als een jongetje wordt gezien door haar vader, heeft ze een heel andere band met haar vader dan de meeste meisjes hebben. Ze komt, wanneer ze wat ouder is, erachter dat ze wat voelt voor vrouwen en dit levert wat problemen op bij haar vriendinnetjes.
Elsje ( het zusje ): Elsje, de zus van het meisje, is 2 jaar ouder dan het meisje. Ze heeft een hechtere band met haar vader dan met haar moeder. Ze is vrij rustig en verbergt het dan ook goed als ze een aantal keren wordt misbruikt door haar vader. Alleen het meisje weet het. Ze kan het goed vinden met haar zus. Ze hebben dan ook nooit ruzie, want als ze ruzie maken, wordt hun moeder weer kwaad.
De vader: Hij wordt ook wel de versierder van de buurt genoemd. Hij houdt niet van lange relaties blijkt uit het boek, want voor de moeder van de meisjes heeft hij een vrouw gedumpt, tijdens de relatie met de moeder gaat hij vreemd en hij is er later vandoor gegaan met de buurvrouw. Hij laat de moeder en de meisjes in de steek. Hij is erg handtastelijk, niet alleen met de vrouwen die hij heeft gehad, maar ook zijn dochter ( Elsje ) misbruikt hij een aantal keren. Hij wordt een beetje moe van het gezeur van de moeder. Zij heeft volgens hem altijd ergens last van en bemoeit zich daarom ook niet echt met haar, wat hij eigenlijk ook niet met zijn dochters doet. Hij heeft alleen maar oog voor vrouwen en zijn naaiatelier.
De moeder: Ze was 17 toen ze de vader van de meisjes leerde kennen. Ze kwam werken in het naaiatelier waar de vader de baas van was. Hij werd verliefd op haar en zij ook wel op hem. Toen ze eenmaal kinderen kreeg, stond ze er helemaal alleen voor. De vader was namelijk te druk bezig met zijn naaiatelier en met andere vrouwen. Als ze terechtkomen in een buurt die haar helemaal niet goed ligt, gaat het bergafwaarts met haar gezondheid. Ook haar relatie met haar man gaat kapot. Dit allemaal veroorzaakt veel problemen bij haar en ze besluit daarom ook om een zelfmoordpoging te ondernemen, wat uiteindelijk mislukt.
? De samenvatting: Het boek is geschreven in drie delen. Het eerste deel is een inleiding op het eigenlijke verhaal, het vertelt hoe de ouders van het meisje en haar zusje bij elkaar kwamen. Hun moeder is nog maar 17 als ze in het naaiatelier van de vader van de meisjes komt te werken. Haar baas wordt verliefd op haar en verlaat zijn vrouw.
In het tweede deel hebben het meisje (de ik-figuur) en haar zusje het moeilijk. Dit komt voornamelijk door hun ouders. De vader van het meisje ziet het meisje als zijn zoon omdat hij geen tweede dochter wil en ze zijn net met het hele gezin verhuisd, omdat de zaak van hun vader (een kleermakersatelier) failliet is gegaan. Volgens hun moeder horen ze niet in deze buurt thuis en daarom mogen ze niet buiten spelen. Niets in deze buurt deugt en de meisjes moeten dan ook naar een school die behoorlijk uit de buurt ligt, het is een halfuur lopen en hun moeder brengt ze, want ze mogen niet alleen. Ook zijn de meeste winkels in de buurt niet goed genoeg. Na een tijdje blijkt dat ze voorlopig niet weg zullen komen uit de buurt, en mogen de twee zusjes buiten en bij hun vriendinnetjes gaan spelen. Er wordt hen (door hun moeder) wel verboden om iets te eten als ze bij iemand thuis zijn of zelfs maar op de wc-bril te gaan zitten. Bij het eerste bezoek van het meisje aan het huis van een vriendinnetje is het al mis; ze gaat op de wc-bril zitten. Als haar moeder er achter komt slaat ze door en gaat direct van alles ontsmetten. Ondertussen wordt het meisje door de moeder van een ander vriendinnetje van haar buikpijn afgeholpen, omdat haar eigen moeder d??r geen seconde bij stilstaat. Een tijdje nadat dit allemaal gebeurt, moet het meisje naar de dokter omdat ze bloed in haar plas heeft. Het blijkt dat ze een zeer ernstige nierbekken ontsteking heeft en daarom zes weken in bed moet liggen en thuis verpleegd moet worden. Ook moet ze volkomen zoutloos eten. Haar moeder vindt het allemaal vooral erg vervelend voor zichzelf, omdat ze nu helemaal naar de winkel moet waar ze zoutloos brood verkopen en apart voor haar jongste dochter moet koken. Daarnaast vindt ze dat niemand mag weten wat er met het meisje aan de hand is.
Als een vriendinnetje van het meisje en de juf van de zondagsschool waar het meisje en haar zusje op zitten, hoewel hun ouders niet gelovig zijn, allebei langskomen, wordt ze woedend op Elsje (het twee jaar oudere zusje van het meisje). Langzaamaan verslechtert de relatie tussen de beide ouders. Als na een tijdje ook nog eens de deurwaarder voor de deur staat omdat de zaak van de vader failliet is gegaan, slaan bij de moeder de stoppen door, vooral omdat zij zelf van niets wist. De vader besluit opnieuw te beginnen, en wel in de slaapkamer van het huis, waardoor het bed dus naar de huiskamer verplaatst moet worden, want de moeder wil absoluut niet in een naaiatelier slapen. Binnen een maand zit het atelier vol met naaisters, waaronder eentje waar de vader verliefd op wordt, wat natuurlijk weer leidt tot allerlei ruzies. Die komen op een hoogtepunt als de moeder de vader met de betreffende vrouw aantreft in de huiskamer, waar het bed dus staat.
Een tijdje daarna vertelt de vader aan het meisje dat hij bij hen weggaat, omdat het zo echt niet langer door kan gaan. Als ze dit aan haar vriendinnetjes vertelt, vinden die het natuurlijk allemaal vervelend voor haar, maar in die buurt gebeurt het veel vaker dat ouders gaan scheiden. Als de vader niet dezelfde dag al weggaat en er zelfs een paar dagen later nog steeds is, krijgt ze ruzie met haar vriendinnen, omdat ze denken dat ze alles verzonnen heeft.
Hier begint deel drie. Een paar jaar later. De zusjes worden midden in de nacht wakker gemaakt door hun vader die hen vertelt dat er iets mis is met hun moeder en dat de dokter niet wil komen. Als de meisjes de volgende dag hun moeder gaan wekken om hen naar school te brengen, vertelt ze hen dat ze maar alleen moet gaan, omdat ze zeer ernstig ziek is. Dat hun vader dit niet gelooft is voor de meisjes een beetje vreemd, maar dat maakt niks uit. Niet vragen, maar doen wat je gezegd wordt. Na een paar dagen is het nog niet over en uiteindelijk krijgt de moeder een verwijsbrief voor de psychiater. Als de zusjes na deze voor hen vreemde schooldag thuis komen, wordt het meisje opgewacht door Kitty, een meisje uit de straat dat op een fietsenstalling past. Dat deed ze eerst met een vriendin, maar nu die verhuisd is, moet iemand anders haar helpen. Daar heeft ze het meisje voor uitgekozen. het meisje heeft eigenlijk niet zoveel tijd, want ze moet naar haar school die ver weg is en bovendien moet ze elke week voor haar moeder een nummertje halen bij de psychiater, omdat de moeder niks anders doet dan in bed liggen en vindt dat ze zelf absoluut geen nummertje kan gaan halen. Na een paar weken mag ze Kitty ook niet meer helpen, omdat ze verliefd op haar is. Met haar moeder gaat het steeds slechter; ze moet steeds zwaardere medicijnen hebben. Ondertussen wordt de vader verliefd op het nieuwe benedenbuurmeisje, dat door de moeder prompt voor hoer wordt uitgemaakt. Daardoor wordt haar vader zo boos dat hij begint de moeder van de zusjes te bedreigen. Daarom gaat de deur op allerlei manieren van binnenuit op slot en moeten de zusjes zich aan een belcode houden. Als hun moeder op een dag niet opendoet rennen ze naar het atelier van hun vader, dat inmiddels verplaatst is naar de andere kant van de straat. Hij gaat naar binnen een ontdekt dat de moeder een zelfmoordpoging heeft gedaan, ze heeft gepoogd haar polsen door te snijden. Als ze weer terugkomt heeft ze van de psychiater een urgentieverklaring gekregen om in een andere buurt te gaan wonen, omdat deze buurt haar gek gemaakt heeft. Het slot is letterlijk: ?We stonden voor ons nieuwe huis. Voor het raam van de tweede verdieping zag ik een vrouw. Ze zwaaide naar ons. Ik wilde terugzwaaien. ?Geen aandacht aan besteden.? Mama duwde me gauw het trapportaal in. ?Denk erom, we bemoeien ons met niemand. Met helemaal niemand.??
? De verteller: het boek is in het ik persoon van ?het meisje? geschreven.
? Eigen mening: Doordat iedereen eigenlijk wel eens de verhalen van Carry Slee heeft gelezen, weet iedereen een beetje waarover de meeste boeken gaan: problemen van kinderen.
Toen ik dit boek pakte, dacht ik eigenlijk ook dat het hier een beetje over zou gaan, maar dat was juist helemaal niet het geval. Je moest je goed verdiepen in het verhaal en het was zo anders geschreven, dat het net leek alsof Carry Slee dit niet had geschreven.
Dus voor wie de boeken van Carry Slee allemaal heeft gelezen, is dit een heel ander soort boek. Toch vind ik dit een aanrader voor iedereen. Het is boeiend om te lezen over de jeugd van een schrijfster en het is ook een mooi boek om je echt goed in te verdiepen. Toch vind ik dit meer een boek voor meisjes, omdat grotendeels het alleen maar over vrouwen gaat en de ontwikkelingen die in het boek voorkomen, zullen jongens misschien minder aanspreken dan vrouwen.
? Info schrijver: Haar schrijverskwaliteiten kwamen toen goed van pas, want samen met haar leerlingen bedacht ze verhaallijnen waar ze vervolgens compleet uitgewerkte toneelstukken van maakte. Carry Slee heeft twee dochters, Nadja (1980) en Masja (1983) die haar grootste inspiratiebron vormen. Carry Slee schreef een boek over de tweeling Rik en Roosje. Ze bood het manuscript aan bij uitgeverij Van Holkema & Warendorf, waar het in 1989 in boekvorm verscheen. Hiermee begon een succesvolle carri?re. Inmiddels is Carry Slee fulltime auteur en verschenen er meer dan vijfentwintig boeken van haar hand.
- Carry Slee schrijft voor kinderen van alle leeftijden. Ze schrijft boeken over dingen die echt gebeurd zijn, maar ook verzonnen verhalen. Moederkruid was haar eerste boek (roman) voor volwassenen.
- In haar boeken vermijdt Carry Slee moeilijke onderwerpen als homoseksualiteit, pesten en scheiden niet. Door haar humoristische en luchtige stijl worden haar boeken nooit te zwaar. Ze schrijft eerlijk over het feit dat ouders twijfelen en niet altijd op iedere vraag een antwoord weten.
- Carry Slee is een kinderboekenschrijfster die zeer geliefd is. Ze werd door de Nederlandse Kinderjury maar liefst tien keer bekroond en acht keer getipt.
? Titel: Moederkruid
? Uitgever: Prometheus
? Jaar van uitgave: 1e druk was in 2001
? Jaar van druk: 3e druk 2001
? Thema: het thema van het boek is angst, voortkomend uit een familieprobleem.
? Motto: de onzekere en angstige jeugd van Carry Slee.
? Tijd: het verhaal speelt zich af in de 20e eeuw, en is daardoor erg realistisch.
? Ruimte: De gebeurtenissen spelen zich af in een armoedige wijk van een stad, in het huis van het gezin waar het verhaal om draait.
? Stijl: het verhaal is in de Ik-stijl geschreven, gezien uit de ogen van het meisje.
? Titelverklaring:
? De personages:
Het meisje: Zij is een rustig meisje, dat door de verboden omgang met mensen, haast geen vriendinnen heeft. De vriendinnen die ze heeft, worden door haar moeder afgekeurd omdat ze niet van hun ?soort? zijn. Haar enige vriendin is eigenlijk haar zusje. Haar moeder verbiedt haar ook om voedsel/goederen te gebruiken van anderen ( smetvrees ). Wanneer ze dit wel heeft gedaan, probeert haar moeder er alles aan te doen om haar onmiddellijk te ontsmetten. Doordat het meisje eigenlijk als een jongetje wordt gezien door haar vader, heeft ze een heel andere band met haar vader dan de meeste meisjes hebben. Ze komt, wanneer ze wat ouder is, erachter dat ze wat voelt voor vrouwen en dit levert wat problemen op bij haar vriendinnetjes.
Elsje ( het zusje ): Elsje, de zus van het meisje, is 2 jaar ouder dan het meisje. Ze heeft een hechtere band met haar vader dan met haar moeder. Ze is vrij rustig en verbergt het dan ook goed als ze een aantal keren wordt misbruikt door haar vader. Alleen het meisje weet het. Ze kan het goed vinden met haar zus. Ze hebben dan ook nooit ruzie, want als ze ruzie maken, wordt hun moeder weer kwaad.
De vader: Hij wordt ook wel de versierder van de buurt genoemd. Hij houdt niet van lange relaties blijkt uit het boek, want voor de moeder van de meisjes heeft hij een vrouw gedumpt, tijdens de relatie met de moeder gaat hij vreemd en hij is er later vandoor gegaan met de buurvrouw. Hij laat de moeder en de meisjes in de steek. Hij is erg handtastelijk, niet alleen met de vrouwen die hij heeft gehad, maar ook zijn dochter ( Elsje ) misbruikt hij een aantal keren. Hij wordt een beetje moe van het gezeur van de moeder. Zij heeft volgens hem altijd ergens last van en bemoeit zich daarom ook niet echt met haar, wat hij eigenlijk ook niet met zijn dochters doet. Hij heeft alleen maar oog voor vrouwen en zijn naaiatelier.
De moeder: Ze was 17 toen ze de vader van de meisjes leerde kennen. Ze kwam werken in het naaiatelier waar de vader de baas van was. Hij werd verliefd op haar en zij ook wel op hem. Toen ze eenmaal kinderen kreeg, stond ze er helemaal alleen voor. De vader was namelijk te druk bezig met zijn naaiatelier en met andere vrouwen. Als ze terechtkomen in een buurt die haar helemaal niet goed ligt, gaat het bergafwaarts met haar gezondheid. Ook haar relatie met haar man gaat kapot. Dit allemaal veroorzaakt veel problemen bij haar en ze besluit daarom ook om een zelfmoordpoging te ondernemen, wat uiteindelijk mislukt.
? De samenvatting: Het boek is geschreven in drie delen. Het eerste deel is een inleiding op het eigenlijke verhaal, het vertelt hoe de ouders van het meisje en haar zusje bij elkaar kwamen. Hun moeder is nog maar 17 als ze in het naaiatelier van de vader van de meisjes komt te werken. Haar baas wordt verliefd op haar en verlaat zijn vrouw.
In het tweede deel hebben het meisje (de ik-figuur) en haar zusje het moeilijk. Dit komt voornamelijk door hun ouders. De vader van het meisje ziet het meisje als zijn zoon omdat hij geen tweede dochter wil en ze zijn net met het hele gezin verhuisd, omdat de zaak van hun vader (een kleermakersatelier) failliet is gegaan. Volgens hun moeder horen ze niet in deze buurt thuis en daarom mogen ze niet buiten spelen. Niets in deze buurt deugt en de meisjes moeten dan ook naar een school die behoorlijk uit de buurt ligt, het is een halfuur lopen en hun moeder brengt ze, want ze mogen niet alleen. Ook zijn de meeste winkels in de buurt niet goed genoeg. Na een tijdje blijkt dat ze voorlopig niet weg zullen komen uit de buurt, en mogen de twee zusjes buiten en bij hun vriendinnetjes gaan spelen. Er wordt hen (door hun moeder) wel verboden om iets te eten als ze bij iemand thuis zijn of zelfs maar op de wc-bril te gaan zitten. Bij het eerste bezoek van het meisje aan het huis van een vriendinnetje is het al mis; ze gaat op de wc-bril zitten. Als haar moeder er achter komt slaat ze door en gaat direct van alles ontsmetten. Ondertussen wordt het meisje door de moeder van een ander vriendinnetje van haar buikpijn afgeholpen, omdat haar eigen moeder d??r geen seconde bij stilstaat. Een tijdje nadat dit allemaal gebeurt, moet het meisje naar de dokter omdat ze bloed in haar plas heeft. Het blijkt dat ze een zeer ernstige nierbekken ontsteking heeft en daarom zes weken in bed moet liggen en thuis verpleegd moet worden. Ook moet ze volkomen zoutloos eten. Haar moeder vindt het allemaal vooral erg vervelend voor zichzelf, omdat ze nu helemaal naar de winkel moet waar ze zoutloos brood verkopen en apart voor haar jongste dochter moet koken. Daarnaast vindt ze dat niemand mag weten wat er met het meisje aan de hand is.
Als een vriendinnetje van het meisje en de juf van de zondagsschool waar het meisje en haar zusje op zitten, hoewel hun ouders niet gelovig zijn, allebei langskomen, wordt ze woedend op Elsje (het twee jaar oudere zusje van het meisje). Langzaamaan verslechtert de relatie tussen de beide ouders. Als na een tijdje ook nog eens de deurwaarder voor de deur staat omdat de zaak van de vader failliet is gegaan, slaan bij de moeder de stoppen door, vooral omdat zij zelf van niets wist. De vader besluit opnieuw te beginnen, en wel in de slaapkamer van het huis, waardoor het bed dus naar de huiskamer verplaatst moet worden, want de moeder wil absoluut niet in een naaiatelier slapen. Binnen een maand zit het atelier vol met naaisters, waaronder eentje waar de vader verliefd op wordt, wat natuurlijk weer leidt tot allerlei ruzies. Die komen op een hoogtepunt als de moeder de vader met de betreffende vrouw aantreft in de huiskamer, waar het bed dus staat.
Een tijdje daarna vertelt de vader aan het meisje dat hij bij hen weggaat, omdat het zo echt niet langer door kan gaan. Als ze dit aan haar vriendinnetjes vertelt, vinden die het natuurlijk allemaal vervelend voor haar, maar in die buurt gebeurt het veel vaker dat ouders gaan scheiden. Als de vader niet dezelfde dag al weggaat en er zelfs een paar dagen later nog steeds is, krijgt ze ruzie met haar vriendinnen, omdat ze denken dat ze alles verzonnen heeft.
Hier begint deel drie. Een paar jaar later. De zusjes worden midden in de nacht wakker gemaakt door hun vader die hen vertelt dat er iets mis is met hun moeder en dat de dokter niet wil komen. Als de meisjes de volgende dag hun moeder gaan wekken om hen naar school te brengen, vertelt ze hen dat ze maar alleen moet gaan, omdat ze zeer ernstig ziek is. Dat hun vader dit niet gelooft is voor de meisjes een beetje vreemd, maar dat maakt niks uit. Niet vragen, maar doen wat je gezegd wordt. Na een paar dagen is het nog niet over en uiteindelijk krijgt de moeder een verwijsbrief voor de psychiater. Als de zusjes na deze voor hen vreemde schooldag thuis komen, wordt het meisje opgewacht door Kitty, een meisje uit de straat dat op een fietsenstalling past. Dat deed ze eerst met een vriendin, maar nu die verhuisd is, moet iemand anders haar helpen. Daar heeft ze het meisje voor uitgekozen. het meisje heeft eigenlijk niet zoveel tijd, want ze moet naar haar school die ver weg is en bovendien moet ze elke week voor haar moeder een nummertje halen bij de psychiater, omdat de moeder niks anders doet dan in bed liggen en vindt dat ze zelf absoluut geen nummertje kan gaan halen. Na een paar weken mag ze Kitty ook niet meer helpen, omdat ze verliefd op haar is. Met haar moeder gaat het steeds slechter; ze moet steeds zwaardere medicijnen hebben. Ondertussen wordt de vader verliefd op het nieuwe benedenbuurmeisje, dat door de moeder prompt voor hoer wordt uitgemaakt. Daardoor wordt haar vader zo boos dat hij begint de moeder van de zusjes te bedreigen. Daarom gaat de deur op allerlei manieren van binnenuit op slot en moeten de zusjes zich aan een belcode houden. Als hun moeder op een dag niet opendoet rennen ze naar het atelier van hun vader, dat inmiddels verplaatst is naar de andere kant van de straat. Hij gaat naar binnen een ontdekt dat de moeder een zelfmoordpoging heeft gedaan, ze heeft gepoogd haar polsen door te snijden. Als ze weer terugkomt heeft ze van de psychiater een urgentieverklaring gekregen om in een andere buurt te gaan wonen, omdat deze buurt haar gek gemaakt heeft. Het slot is letterlijk: ?We stonden voor ons nieuwe huis. Voor het raam van de tweede verdieping zag ik een vrouw. Ze zwaaide naar ons. Ik wilde terugzwaaien. ?Geen aandacht aan besteden.? Mama duwde me gauw het trapportaal in. ?Denk erom, we bemoeien ons met niemand. Met helemaal niemand.??
? De verteller: het boek is in het ik persoon van ?het meisje? geschreven.
? Eigen mening: Doordat iedereen eigenlijk wel eens de verhalen van Carry Slee heeft gelezen, weet iedereen een beetje waarover de meeste boeken gaan: problemen van kinderen.
Toen ik dit boek pakte, dacht ik eigenlijk ook dat het hier een beetje over zou gaan, maar dat was juist helemaal niet het geval. Je moest je goed verdiepen in het verhaal en het was zo anders geschreven, dat het net leek alsof Carry Slee dit niet had geschreven.
Dus voor wie de boeken van Carry Slee allemaal heeft gelezen, is dit een heel ander soort boek. Toch vind ik dit een aanrader voor iedereen. Het is boeiend om te lezen over de jeugd van een schrijfster en het is ook een mooi boek om je echt goed in te verdiepen. Toch vind ik dit meer een boek voor meisjes, omdat grotendeels het alleen maar over vrouwen gaat en de ontwikkelingen die in het boek voorkomen, zullen jongens misschien minder aanspreken dan vrouwen.
? Info schrijver: Haar schrijverskwaliteiten kwamen toen goed van pas, want samen met haar leerlingen bedacht ze verhaallijnen waar ze vervolgens compleet uitgewerkte toneelstukken van maakte. Carry Slee heeft twee dochters, Nadja (1980) en Masja (1983) die haar grootste inspiratiebron vormen. Carry Slee schreef een boek over de tweeling Rik en Roosje. Ze bood het manuscript aan bij uitgeverij Van Holkema & Warendorf, waar het in 1989 in boekvorm verscheen. Hiermee begon een succesvolle carri?re. Inmiddels is Carry Slee fulltime auteur en verschenen er meer dan vijfentwintig boeken van haar hand.
- Carry Slee schrijft voor kinderen van alle leeftijden. Ze schrijft boeken over dingen die echt gebeurd zijn, maar ook verzonnen verhalen. Moederkruid was haar eerste boek (roman) voor volwassenen.
- In haar boeken vermijdt Carry Slee moeilijke onderwerpen als homoseksualiteit, pesten en scheiden niet. Door haar humoristische en luchtige stijl worden haar boeken nooit te zwaar. Ze schrijft eerlijk over het feit dat ouders twijfelen en niet altijd op iedere vraag een antwoord weten.
- Carry Slee is een kinderboekenschrijfster die zeer geliefd is. Ze werd door de Nederlandse Kinderjury maar liefst tien keer bekroond en acht keer getipt.
Carry Slee is in 1949 in Amsterdam geboren en opgegroeid. Haar moeder is geestesziek en dat was voor de jonge Carry niet eenvoudig: alles draaide in haar leven om haar moeder. Haar vader kon er niet mee omgaan en vluchtte in zijn werk. Toen ze op de lagere school bij andere kinderen thuiskwam, realiseerde ze zich dat het bij haar thuis anders was dan bij anderen. Zij droeg al jong veel meer verantwoordelijkheden dan de meeste kinderen.
Boek informatie
- Moederkruid
- Carolina Sofia Carry Slee
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Carolina Sofia Carry Slee