Boekverslag: Geen bericht, goed bericht
Boekverslag: Geen Bericht, Goed Bericht
Algemeen
Titel: Geen bericht, goed bericht
Schrijver: Caja Cazemier
Omslag: Studio Jan de Boer
Uitgever: Uitgeverij Ploegsma
Jaar v/d uitgave: 2005
Iets over het boek en mijn mening
Ik heb het boek gekregen van Sinterklaas. Dit is het 3de boek van een serie. De twee delen die hiervoor komen zijn: Vliegende Start en Kussen en krullen. Het eerste boek had ik gewonnen met een prijsvraag. Dat boek vond ik zo leuk dat ik al snel deel 2 en 3 had.
Ik verwachtte dat het weer een goed boek zou worden. Omdat ik die andere twee ook zo leuk vindt.
Ik vond het boek heel leuk om te lezen. Omdat het ook over kinderen die in de brugklas zitten gaat. Je kan je helemaal inleven in de personen.
Ik had het boek al na twee dagen uit. Dat vond ik erg jammer omdat het zo?n leuk boek was. Ik dacht meteen: wanneer komt het 4de boek. Ik wil verder lezen.
Het slot van het verhaal vond ik erg goed. Maar dat heb ik vaak met boeken. Het leukste vind ik als het een einde heeft wat ik niet verwacht had.
Dit boek speelde zich een beetje af in de tijd van de herfst tot de kerst. Precies in de tijd waar wij dus nu ook in zitten.
Alledrie de boeken worden verteld vanuit de ik- persoon. In het eerste boek is dat Anne. In het tweede boek Kirsten en in dit boek is dat Lieke. De verhalen gaan wel over ??n klas. In dit boek komen dus ook Anne en Kirsten voor.
Ik vond het hele boek erg leuk. Je kan je er erg goed in inleven. Ik vond bijvoorbeeld het stukje erg goed geschreven dat Lieke geld ging stelen van haar moeder. Ze werd namelijk gechanteerd door een klasgenootje en had zelf geen geld meer.Ik vond dat een erg goed stukje.
Als ik het boek zou aanraden aan anderen, dan zou ik vertellen dat het een heel leuk meidenboek is. Dat het gaat over kinderen die in de brugklas zitten en dat sommige stukken heel herkenbaar zijn. Je kan je dan ook goed inleven in het boek.
Het boek zelf
Samenvatting
Lieke is een heel rijk meisje dat in de brugklas zit. Ze woont in een heel groot huis aan de rand van het dorp. Ze heeft 3 kamers: een slaapkamer, een huiswerkkamer en een badkamer. Haar vader is heel vaak weg, maar gelukkig heeft ze haar moeder en haar paard Artemis nog, waar ze elke dag een stuk op rijdt.
Lieke is heel onzeker, dat komt doordat ze op de basisschool veel gepest is. Gelukkig gaat het nu goed, er wordt niet meer gepest.
Ze vindt het leuk in de brugklas, maar ze baalt wel van het vele huiswerk. Ze heeft er nooit echt zin in. En heeft vooral veel moeite met talen.
Maar gelukkig zijn er ook leuke dingen voor Lieke. Er is een Pieperparty, verkering en veel gezelligheid in de klas.
Er zijn ook dingen die niet zo leuk zijn: Lieke, Kirsten, Daan, Boyan en Lara krijgen vervelende smsjes en e-mails van iemand uit de klas.
Ze onderzoeken wie het gedaan heeft, Lieke komt er achter en denkt een goed plan te hebben. Maar of dat nou zo slim is?
Nog een paar dingen over het boek:
Het is een meidenboek, maar ook een beetje een detective- en psychologisch boek.
Het verhaal speelt zich af op de school van Lieke (het Carry van Bruggencollege) en bij Lieke thuis (aan de rand van het dorp).
Het verhaal speelt zich af in deze tijd, dat merk je aan: mobieltjes, computers, msn.
De hoofdpersoon is Lieke, een meisje van 12/13 jaar. Ze woont in een groot huis, samen met haar vader (die bijna nooit thuis is), haar moeder en haar paard Artemis.
Lieke heeft flaporen en daarom is ze op de basisschool ook gepest. Daar is ze heel onzeker over geworden. Ook plast ze nog in haar bed. De klas was daar achter gekomen, ze deden een beetje vervelend over, maar na een spreekbeurt ging alles weer goed. Alleen Reny bleef er vervelend over doen.
Ik vind Lieke een aardig meisje. Ze komt voor andere op en is niet arrogant of zo. Ze had net zo goed mijn vriendin kunnen zijn.
De titel is: Geen bericht, goed bericht. Dat komt denk ik doordat ze vervelende smsjes krijgen. Na een tijdje houdt dat op. Dan krijgen ze dus geen berichten meer. Dat is een goed bericht.
Iets over Caja Cazemier
Caja Cazemier werd op 5 september 1958 in Spijkenisse geboren, maar woonde haar jeugd in Groningen.
Na de Middelbare school ging Caja samen met andere jongeren een jaartje in de maatschappij werken. Caja deed dat in de gezinsverzorging.
Daarna studeerde ze in Groningen Nederlandse taal- en letterkunde. Ze werd lerares, maar nu schrijft ze boeken.
Ze woont met haar drie zoons in Leeuwarden. Haar vriend woont twee straten verderop. Dat is dus lekker dichtbij.
Als kind las Caja al veel van verhalen: van veel en dikke boeken lezen, maar ook van verhalen verzinnen. Ze vertelde zichzelf verhalen, speelde ze na samen met haar broertje of schreef ze op.
Haar eerste "boek" heeft Caja geschreven toen ze tien was. Na haar vijftiende schreef ze alleen nog maar dagboeken.
Caja heeft vroeger wel eens gezegd dat ze later schrijfster wilde worden. Maar ze was ook vaak schooltje aan het spelen. Dus juf worden was ook een mogelijkheid. Dat is ze ook geworden, maar dan op de middelbare school omdat Caja het leuker vond om jongeren les te geven. Ze heeft de studie Nederlandse taal- en letterkunde gedaan. Dat was niet zo gek als je dit allemaal leest. Op de middelbare school was Caja niet eens goed in Nederlands. Ze haalde vaak zesjes, ook voor opstellen. Tijdens haar studie besteedde ze zoveel mogelijk aandacht aan jeugdboeken.
Caja schreef een afstudeerscriptie met als titel: "Gemengde gevoelens. Jeugdliteratuur voor meisjes in de puberteit." Ze had onderzocht wat meiden bezig hield op die leeftijd en keek of de boeken die zij lazen hun wat te bieden hadden. Tijdens het werken aan die scriptie dacht ze al: "Dat zou ik ook wel willen, een boek schrijven. En dat moet dan gaan over een meisje en alles wat er verandert als zij ongeveer dertien, veertien jaar oud is ". Maar ze ging er pas mee aan de slag toen ze een paar jaar lerares was.
Nog steeds zoekt Caja onderwerpen uit waarmee jongeren te maken kunnen krijgen als zij tussen elf en zestien jaar oud zijn: school, ouders, vriendjes, eenzaamheid, verliefd zijn, seksualiteit, onzeker zijn, angst, je anders voelen. De meeste hoofdpersonen zitten niet lekker in hun vel en zijn op zoek naar wie ze zijn. Ze hebben dan ook allemaal last van "groeipijn".
Lezers die in vergelijkbare omstandigheden zitten, kunnen haar boeken troost bieden. Daarom vindt ze herkenbaarheid in haar verhalen belangrijk. Je krijgt het gevoel dat Caja?s boeken over dingen gaan die jou bezig houden.
Algemeen
Titel: Geen bericht, goed bericht
Schrijver: Caja Cazemier
Omslag: Studio Jan de Boer
Uitgever: Uitgeverij Ploegsma
Jaar v/d uitgave: 2005
Iets over het boek en mijn mening
Ik heb het boek gekregen van Sinterklaas. Dit is het 3de boek van een serie. De twee delen die hiervoor komen zijn: Vliegende Start en Kussen en krullen. Het eerste boek had ik gewonnen met een prijsvraag. Dat boek vond ik zo leuk dat ik al snel deel 2 en 3 had.
Ik verwachtte dat het weer een goed boek zou worden. Omdat ik die andere twee ook zo leuk vindt.
Ik vond het boek heel leuk om te lezen. Omdat het ook over kinderen die in de brugklas zitten gaat. Je kan je helemaal inleven in de personen.
Ik had het boek al na twee dagen uit. Dat vond ik erg jammer omdat het zo?n leuk boek was. Ik dacht meteen: wanneer komt het 4de boek. Ik wil verder lezen.
Het slot van het verhaal vond ik erg goed. Maar dat heb ik vaak met boeken. Het leukste vind ik als het een einde heeft wat ik niet verwacht had.
Dit boek speelde zich een beetje af in de tijd van de herfst tot de kerst. Precies in de tijd waar wij dus nu ook in zitten.
Alledrie de boeken worden verteld vanuit de ik- persoon. In het eerste boek is dat Anne. In het tweede boek Kirsten en in dit boek is dat Lieke. De verhalen gaan wel over ??n klas. In dit boek komen dus ook Anne en Kirsten voor.
Ik vond het hele boek erg leuk. Je kan je er erg goed in inleven. Ik vond bijvoorbeeld het stukje erg goed geschreven dat Lieke geld ging stelen van haar moeder. Ze werd namelijk gechanteerd door een klasgenootje en had zelf geen geld meer.Ik vond dat een erg goed stukje.
Als ik het boek zou aanraden aan anderen, dan zou ik vertellen dat het een heel leuk meidenboek is. Dat het gaat over kinderen die in de brugklas zitten en dat sommige stukken heel herkenbaar zijn. Je kan je dan ook goed inleven in het boek.
Het boek zelf
Samenvatting
Lieke is een heel rijk meisje dat in de brugklas zit. Ze woont in een heel groot huis aan de rand van het dorp. Ze heeft 3 kamers: een slaapkamer, een huiswerkkamer en een badkamer. Haar vader is heel vaak weg, maar gelukkig heeft ze haar moeder en haar paard Artemis nog, waar ze elke dag een stuk op rijdt.
Lieke is heel onzeker, dat komt doordat ze op de basisschool veel gepest is. Gelukkig gaat het nu goed, er wordt niet meer gepest.
Ze vindt het leuk in de brugklas, maar ze baalt wel van het vele huiswerk. Ze heeft er nooit echt zin in. En heeft vooral veel moeite met talen.
Maar gelukkig zijn er ook leuke dingen voor Lieke. Er is een Pieperparty, verkering en veel gezelligheid in de klas.
Er zijn ook dingen die niet zo leuk zijn: Lieke, Kirsten, Daan, Boyan en Lara krijgen vervelende smsjes en e-mails van iemand uit de klas.
Ze onderzoeken wie het gedaan heeft, Lieke komt er achter en denkt een goed plan te hebben. Maar of dat nou zo slim is?
Nog een paar dingen over het boek:
Het is een meidenboek, maar ook een beetje een detective- en psychologisch boek.
Het verhaal speelt zich af op de school van Lieke (het Carry van Bruggencollege) en bij Lieke thuis (aan de rand van het dorp).
Het verhaal speelt zich af in deze tijd, dat merk je aan: mobieltjes, computers, msn.
De hoofdpersoon is Lieke, een meisje van 12/13 jaar. Ze woont in een groot huis, samen met haar vader (die bijna nooit thuis is), haar moeder en haar paard Artemis.
Lieke heeft flaporen en daarom is ze op de basisschool ook gepest. Daar is ze heel onzeker over geworden. Ook plast ze nog in haar bed. De klas was daar achter gekomen, ze deden een beetje vervelend over, maar na een spreekbeurt ging alles weer goed. Alleen Reny bleef er vervelend over doen.
Ik vind Lieke een aardig meisje. Ze komt voor andere op en is niet arrogant of zo. Ze had net zo goed mijn vriendin kunnen zijn.
De titel is: Geen bericht, goed bericht. Dat komt denk ik doordat ze vervelende smsjes krijgen. Na een tijdje houdt dat op. Dan krijgen ze dus geen berichten meer. Dat is een goed bericht.
Iets over Caja Cazemier
Caja Cazemier werd op 5 september 1958 in Spijkenisse geboren, maar woonde haar jeugd in Groningen.
Na de Middelbare school ging Caja samen met andere jongeren een jaartje in de maatschappij werken. Caja deed dat in de gezinsverzorging.
Daarna studeerde ze in Groningen Nederlandse taal- en letterkunde. Ze werd lerares, maar nu schrijft ze boeken.
Ze woont met haar drie zoons in Leeuwarden. Haar vriend woont twee straten verderop. Dat is dus lekker dichtbij.
Als kind las Caja al veel van verhalen: van veel en dikke boeken lezen, maar ook van verhalen verzinnen. Ze vertelde zichzelf verhalen, speelde ze na samen met haar broertje of schreef ze op.
Haar eerste "boek" heeft Caja geschreven toen ze tien was. Na haar vijftiende schreef ze alleen nog maar dagboeken.
Caja heeft vroeger wel eens gezegd dat ze later schrijfster wilde worden. Maar ze was ook vaak schooltje aan het spelen. Dus juf worden was ook een mogelijkheid. Dat is ze ook geworden, maar dan op de middelbare school omdat Caja het leuker vond om jongeren les te geven. Ze heeft de studie Nederlandse taal- en letterkunde gedaan. Dat was niet zo gek als je dit allemaal leest. Op de middelbare school was Caja niet eens goed in Nederlands. Ze haalde vaak zesjes, ook voor opstellen. Tijdens haar studie besteedde ze zoveel mogelijk aandacht aan jeugdboeken.
Caja schreef een afstudeerscriptie met als titel: "Gemengde gevoelens. Jeugdliteratuur voor meisjes in de puberteit." Ze had onderzocht wat meiden bezig hield op die leeftijd en keek of de boeken die zij lazen hun wat te bieden hadden. Tijdens het werken aan die scriptie dacht ze al: "Dat zou ik ook wel willen, een boek schrijven. En dat moet dan gaan over een meisje en alles wat er verandert als zij ongeveer dertien, veertien jaar oud is ". Maar ze ging er pas mee aan de slag toen ze een paar jaar lerares was.
Nog steeds zoekt Caja onderwerpen uit waarmee jongeren te maken kunnen krijgen als zij tussen elf en zestien jaar oud zijn: school, ouders, vriendjes, eenzaamheid, verliefd zijn, seksualiteit, onzeker zijn, angst, je anders voelen. De meeste hoofdpersonen zitten niet lekker in hun vel en zijn op zoek naar wie ze zijn. Ze hebben dan ook allemaal last van "groeipijn".
Lezers die in vergelijkbare omstandigheden zitten, kunnen haar boeken troost bieden. Daarom vindt ze herkenbaarheid in haar verhalen belangrijk. Je krijgt het gevoel dat Caja?s boeken over dingen gaan die jou bezig houden.
Caja Cazemier is op 5 september 1958 in Spijkenisse geboren. Na de middelbare school werkte ze een jaar in de gezinsverzorging. In die periode besloot ze Nederlandse taal- en letterkunde te gaan studeren.
Boek informatie
- Geen bericht, goed bericht
- Caja Cazemier
- Nederlands
Handige opties
- Meer boeken van:Caja Cazemier