L?Amant - Marguerite Duras (1984)

Analyse:
Il s'agit d'une jeune fille (Marguerite Duras) qui habite en Indochine avec ses deux fr?res et sa m?re. Ils vivent d?une mani?re tr?s pauvre, parce que la m?re a perdu beaucoup d'argent de son marie qui est d?c?d?. Le grand fr?re de Marguerite est un toxicomane et elle lui d?teste. Marguerite aime son petit fr?re beaucoup. Marguerite a quinze ans et elle s'habille souvent comme une prostitu?e, et le peuple dans le village la regardent toujours. Marguerite habite dans un internat.
Un jour, Marguerite rencontre un homme chinois. Le Chinois a une limousine noir et il lui offre de prendre lui ? son internat, et Marguerite accepte l'invitation. Ici, un romance commence. Ils font l'amour et apr?s quelques temps ils s'aiment l'un et l'autre. La m?re de Marguerite n'approuve pas la r?lation parce l'homme est chinois et il est trop vieux. Le p?re du Chinois n'approuve pas parce qu'elle est si pauvre. Mais les deux amants continuent de voir l'un et l'autre. Marguerite est presque toujours avec le Chinois et sa m?re l'accepte, mais le p?re du Chinois est impitoyable et apr?s quelques mois, la relation doit s'arreter. Marguerite trouve que le p?re du Chinois a raison et elle part avec sa famille ? France. Le Chinois reste en Indochine avec un coeur d?chir?.
En France Marguerite veut vivre sans sa famille. Quand elle a 25 ans elle apprend que son petit fr?re est d?c?d? et elle pense que c'est la faute de sa m?re et fr?re, parce qu'ils ne pensaient pas ? son petit fr?re. Marguerite ne veut plus connaitre sa famille et elle devient ce qu'elle voulait toujours: auteur.
Quelques ann?es plus tard, le Chinois t?l?phone ? Marguerite pour entendre la voix de son amant.

Personnages:

Marguerite:
Elle pr?pare son bac au coll?ge Cahsseloup Laubat, elle est interne a la pension Lyautey. Elle reste avec le Chinois.
Elle est une fille de race blanche, maigre, mince. Elle a des yeux vert clair, cheveux longs, brun roux, boucles. Elle a quatorze ans.
Son p?re est mort, sa m?re est tr?s pauvre. Elle voudrait que pierre, son fr?re aine, meure. Paulo son petit fr?re est `son fiance, son enfant, le plus grand tr?sor pour elle. Elle a une relation incestueuse avec lui.
Elle d?sire le Chinois, pour l?argent, mais pa?t seulement pour ?a. Elle l?aime.
Caract?re : hardie, insolente, libre. Elle d?teste la France ( elle est francaise) elle est une bavarde, comme sa m?re.
Elle est caract?ris?e par les dialogues et les descriptions.

Le chinois:
Il va de la Mandchourie. Un grand homme, tr?s ?l?gant, pue ? blanche, comme les Chinois du nord.
Il habite ? Sades (quand il n est pas dans sa gar?onni?re) sur le fleuve, dans une grande maison couleur bleu clair du bleu de Chine avec des terrasses.
Il a fait ses ?tudes en France, Paris pendant trois ans. Il fait banquier, comme son p?re. Mais dans le livre, `il rien que l amour, fumer l`opium et jouer au carte`
Au d?but il la d?sire, mais post?rieur, il l`aime aussi, et ce fait la peine.
Il est caract?ris? par les dialogues et les descriptions. Il ne d?veloppe pas dans le livre.

La m?re:
La m?re est une institutrice fran?aise qui a parfois des crises violantes et aggressives. Chaque ann?e elle devient un peu plus folle.

Th?mes:
Il s'agit d'un amour impossible contre les deux caract?res. Je pense qu'il y a deux th?mes principaux dans L'amant.
Le premier th?me est l'amour entre la fille et le Chinois. Leur r?lation n'est pas vraiment accept? par la soci?t?, par les familles des amouraeux ? cause des raisons bourgeoises et raciales; le p?re chinois ne voulait pas que son fils avait une amie pauvre de quinze ans. Et la fille ne pouvait pas ?tre amoureux avec un Chinois.
Le deuzi?me th?me est le d?veloppement d'une petite fille ? une femme adulte qui ne va pas sans probl?mes. Physiquemment elle est encore une fille, mais elle essaie d'?tre adulte.

Genre litt?raire:
Marguerite Duras a choisi le titre ? L?amant ? parce que la petite fille dans le livre a un amant et il est d?terminant pour le reste de sa vie.

Point de vue:
La voix qui parle ici est celle, ?crite, du livre. Voix aveugle. Sans visage. Tr?s jeune. Silencieuse.`(blz. 17) C est la voix de M. Duras qui raconte son histoire.
Au d?but, on voit par les yeux de livre. `On voit la jeune fille (l enfant). L? auteur racontre en phrases courtes. C`est une perspective surprenante, comme on voit un film. On est plus int?ress?.
Post?rieur, c`est le auctoriale narrateur. Plus normale.

Temps:
1930-1932, ? 1,5 ans.
Chronologique

Lieu:
indochinois francais (Vietnam)
Le coll?ge Chasseloup Laubat
La gar?onni?re
La maison de l?enfant
La voiture du Chinois
Milieu social : il y a deux milieux sociaux. La fille vivre dans un milieu social pauvre et bas, le chinois vivre dans un milieu social tr?s riche et haut.


Vocabulaire:
d?c?d? - overleden
toxicomane - verslaafd aan drugs
rencontre - ontmoet
approuve - keurt goed
impitoyable - hardvochtig
a raison - heeft gelijk
d?chir? - verscheurd
entendre - horen
la voix - de stem


Nederlandse vertaling

Samenvatting:
De hoofdpersoon is een vrouwelijke ik-verteller, die naar aanleiding van haar gerimpelde gezicht terugkijkt naar haar verleden. Ze is 15? jaar en woont met haar moeder en 2 broers in een staatspension in Saigon. Haar kamergenote is H?l?ne Lagonelle, met wie ze goed overweg kan. Haar vader is eerst naar Frankrijk gegaan om gezonheidsredenen, later komt hij terug en sterft. Haar moeder is lerares.
De leefomstandigheden van het gezin zijn slecht en ze leven in armoede. Nadat haar vader is overleden, belegt haar moeder het geld van haar overleden man verkeerd. Daar komt
bij, dat de oudste zoon een opium- en gokverslaafde is, die regelmatig steelt van z?n
moeder en van mensen uit het pension. Ondanks dat probeert z?n moeder z?n
gokschulden af te betalen en is en blijft hij haar lievelingetje. Ze laat haar andere
kinderen links liggen en doet niks aan het feit dat de oude broer z?n broer, Paulo,
en z?n zus terroriseert. Het gevolg is dat de jonge broer bang van hem is. Z?n
zus kan hem wel aan. Volgens haar is de oude broer een moordenaar (l?assasin) en kan
hij niks.
Ze houdt veel van haar jonge broer, die boekhouder moet worden, wat hij ook wordt. Hij
kan echter niet tegen de treiterpraktijken van z?n broer en wordt geestelijk en
lichamelijk zwak. Ze denkt dat hij uiteindelijk zelfmoord zal plegen.
Door haar problemen, let de moeder niet op het uiterlijk van haar dochter, die er
-volgens velen- als een hoer bij loopt. Ze draagt een oud en versleten laag
gedecolleteerde rok van haar moeder met een riem van ??n van haar broers er omheen,
schoenen van goudlam? met hoge hakken, een mannenhoed en opvallende make-up.
Op een dag, in dezelfde kleding, staat ze op de pont over de rivier M?kong. Na de
oversteek blijft ze even naar de rivier kijken. Ze merkt een zwarte limousine op met een
man, die naar haar kijkt. De man stapt uiteindelijk uit en biedt aan om haar naar huis te
brengen. Ze neemt het aanbod aan. Hij vertelt dat hij de zoon van een rijke Chinese
zakenman is en dat hij net uit Parijs terug is. De volgende dag staat hij haar bij school
op te wachten en brengt haar weer naar huis.
Vanaf dat moment wordt ze steeds opgehaald. Hij nodigt haar op een gegeven moment uit
op z?n kamer. Ze weet wat er zal gebeuren en ze wil dat ook. De Chinees is onzeker,
maar ze smeekt het hem te doen. Ze doen het uiteindelijk ook. Beiden zijn blij, dat het
gebeurd is. Hij doet het om de liefde, zij om het genot. De vader van de Chinees wil dat
hij met een rijke Chinese vrouw trouwt en zeker niet met die prostitu?, zoals hij over
haar denkt. Ze wil ook niet met hem trouwen, dat vindt ze onzin.
Ze besluit hem aan de familie voor te stellen. Ze schrikken, omdat het een Chinees is,
ze accepteren geen Chinezen. Hij is niet blank! Ze gaan uiteten met hem en laten hem alles
betalen en bovendien bedanken ze niet voor het eten.
Als ze een keer thuis komt, krijgt haar moeder het idee dat ze met hem naar bed gaat.
Ze wordt woedend, slaat haar en kleedt haar uit, om te ruiken of er een mannengeur op haar
lichaam zit, terwijl Paulo bang is en de oude broer z?n moeder aanmoedigt. Door de
bangheid van Paulo, houdt ze uiteindelijk op.
Ze blijft nu ook bij hem slapen.
Ook de school en de blanke gemeenschap accepteren haar niet, behalve H?l?ne
Lagonelle.
De Chinees probeert z?n vader ervan te overtuigen dat het huwelijk goed is, maar
z?n vader ziet er niets in. Zij ook niet.
De directeur van het pension klaagt over haar dochter, maar de moeder vindt dat ze haar
haar eigen gang moeten laten gaan, zij heeft ook recht op vrijheid. Waarom haar moeder
haar opeens verdedigt, weet ze niet.
H?l?ne krijgt opeens het idee, dat ze weggaat en dat wil ze niet. Ze stelt H?l?ne
gerust, dat het niet zo is. Haar moeder neemt uiteindelijk het besluit om naar Frankrijk
te gaan en een nieuw leven te beginnen met haar gezin. Op het moment dat ze naar Frankrijk
gaat, is H?l?ne al een maand uit het pension weg: haar moeder heeft een man voor haar
gevonden. Ze moet de relatie met de Chinees verbreken en dat is vooral voor de Chinees
moeilijk. Tijdens de boottocht van Vi?tnam naar Frankrijk, wil ze overboord springen bij
het horen van Chopin. Houdt ze toch evenveel van hem als hij van haar?
In Frankrijk wordt ze helemaal onafhankelijk van haar familie. Af en toe hoort ze wat
van ze. In 10 jaar tijd, krijgt ze ??n keer een brief van haar jonge broer, waarin staat
dat alles goed gaat. Een tijd na de Chinees, heeft ze geen vriend.
Als ze op haar 25ste hoort dat haar jonge broer is overleden, lijkt het alsof ze zelf
ook gestorven is. Ze krijgt een intense haat jegens haar moeder en oude broer. Ze vindt
dat zij hem de vernieling in hebben geholpen, omdat hij aan een simpele longontsteking is
overleden.
Tot aan haar dood blijft ze haar zoon verzorgen, z?n schulden betalen etc. Op haar
sterfbed, berooft hij haar en verwerft hij zich de hele erfenis. Na haar dood, heeft hij
geen vrienden meer en leidt z?n leven als een kleine crimineel. Hij wordt later dood
aangetroffen in z?n hotelkamer. Nu kan ze over haar verleden schrijven, nu ze
allemaal dood zijn.
Ondertussen is ze getrouwd, heeft kinderen, is gescheiden en is begonnen met schrijven.
Jaren na de oorlog, na haar levensveranderingen en boeken, belt de Chinees haar. Hij is
in Parijs met z?n vrouw en wilde even haar stem horen. Hij weet van wat er gebeurd
is, omdat hij haar moeder in Saigon een tijd geleden had ontmoet. Hij zegt dat hij nog
steeds van haar houdt en dat hij tot aan zijn of haar dood van haar zal blijven houden.

Hoofdpersonen:

Marguerite:
Zij is een meisje van 15? , Que je vous dis encore, j?ai quinze ans en demi.
(blz.8), en gaat naar de middelbare school. Ze vindt het fijn als mannen naar haar kijken:
Il me regarde. J?ai d?j? l?habitude qu?on me regarde.
Het ideedat zij echt mooi zou zijn vrolijkt haar op. Ze denkt er veel over na, wanneer iemand nu
echt mooi is.
Ze zoekt iets om niet te veel over haar gezinsleven na te denken, daarom accepteert al
snel de Chinees. Zonder na te denken zegt ze "ja"op z?n aanbod om haar
thuis te brengen. Dit blijkt ookal als ze bij hem op z?n kamer komt, ze weet wat er
zal gebeuren en ze wil dat ook .
Ze doet het om het genot: Je m?aper?ois que le d?sire (blz.32). En ze doet het
omdat het moet: Il me demande pourquoi je suis venue. Je dis que je devais le faire, que
c?en ?tait comme d?une obligation (blz.32).
Ze raakt er bijna verslaafd aan Haar leven is echter niet alleen gebaseerd op sex, ze geeft heel veel
om haar jonge broer, mon petit fr?re. Dat blijkt uit het feit dat wanneer hij overleden
is, zij als het ware ook overleden is: Et du moment que j?acce?dais ? cette
connaissance-l?, si simple, ? savoir que le corps de mon petit fr?re ?tait le mien
aussi, je devais mourir. Et je suis morte.Ze voelt zich schuldig, omdat ze nauwelijks meer aan hem heeft gedacht. Het feit dat ze
hem altijd mon petit fr?re noemt, geeft al aan dat ze veel van hem houdt.
Ze is boos op haar moeder, omdat ze slechts aandacht voor de ouste had en hem hielp met z?n
problemen: .. il fallait se s?parer ce fils des deux autres enfants (blz.9).
Ze verwijt zichzelf dat ze nooit heeft gezien dat haar moeder gek is: Je vois que ma
m?re est clairement folle.

De moeder:
Haar moeder was niet een goed mens, ze heeft alleen interesse in haar oudste zoon en hoe
haar dochter erbij loopt, maakt haar niet uit, ze heeft al genoeg problemen. Ze vindt het
wel nodig om te bepalen dat haar dochter een wiskundige wordt: Ma m?re, instrutrice, veut
le secondaire pour sa petite fille. Pour toi c?est le secondaire qu?il faudra.
Ce qui ?tait suffisant pour elle ne l?est plus pour la petite. Le secondaire et puis
une bonne agr?gation de math?matiques (blz.8). Hier is duidelijk dat haar moeder bepaalt
wat ze moet doen, maar haar dochter ziet het nog niet echt gebeuren.
Haar moeder wordt gek, als ze denkt dat haar dochter met de Chinees slaapt en laat dat
merken: Dans des crises ma m?re se jette sur moi, elle m?enferme dans la chambre,
elle me bat ? coups de poing, elle me gifle, elle me d?shabille, elle s?approche de
moi, elle sent mon corps, mon ligne, elle dit qu?elle trouve le parfum de
l?homme chinois, elle va plus avant, elle regarde s?il y a des taches suspects
sur le ligne et elle hurle, la ville ? l?entendre, que sa fille est une prostitu?e,
qu?elle va la jeter dehors, qu?elle d?sire la voir crever et que personne ne
voudra plus elle, qu?elle d?shonor?e, une chienne vaut davantage (blz.45).
Soms wil ze foto?s van haar en de kinderen: De temps en temps ma m?re d?cr?te:
demain on va chez le photographe. Elle se plaint du prix mais elle fait quand m?me les
frais photos de famille (blz.70).
Ze heeft ook geen fatsoen, de rest ook niet, als ze met de Chinees uit eten gaat: Il
paye. Il compte l?argent. Il le pose dans la soucoupe. Tout le monde regarde. La
premi?re fois, je me souviens, il aligne soixante-dix-sept piastres. Ma m?re est au bord
du fou rire. On se l?ve pour partir. Pas de merci, de personne. On ne dit jamais merci
pour le bon d?ner, ni bonjour ni au revoir ni ?a va, on ne se dit jamais rien (blz.40).
Ze liet alleen haar oudste merken dat ze van hem hield: Je crois que du seul enfant
a?n? ma m?re disait: mon enfant. [...] Des deux autres elle disait: les plus jeunes
(blz.46).

De chinees:
De Chinees is goed voor haar, ze voelt zich beter bij hem. Hij doet het niet alleen om
het genot, maar ook om de liefde. Hij is elegant en rijk: Dans la limousine il y a un
homme tr?s ?l?gant qui me regarde. Ce n?est pas un blanc. Il est v?tu ?
l?europ?enne, il port le costume de tussor clair clairs des banquiers de Saigon.
Hij is onzeker: Lui, il tremble. Il la regarde tout d?abord comme s?il
attendait qu?elle parle, mais elle ne parle pas. Alors il ne bouge pas non plus, il
ne la d?shabille pas, il dit qu?il l?aime comme un fou, il le dit tout bas.
Puis il se tait. Elle ne lui r?pond pas (blz.30).
Hij geniet ervan en is heel blij met haar: Il g?mit, il pleure. Il est dans un amour
abominable (blz.31).
Hij bekommert zich om haar: Je ne savais pas que l?on saignait. Il me demande si
j?ai eu mal, je dis non, il dit qu?il en est heureux (blz.31).
Hij is snel bang: C?est un homme qui a des habitudes, je pense ? lui tout ?
coup, il doit venir relativement souvent dans cette chambre, c?est un homme qui doit
faire beaucoup l?amour, c?est un homme qui a peur, il doit faire beaucoup
l?amour pour lutter contre la peur (blz.33).
Hij is zelfs zo onzeker en bang, dat hij doet alsof hij haar minnaar niet is: En
pr?sence de mon fr?re a?n? il cesse d??tre mon amant. Il ne cesse pas
d?exister mais il ne m?est plus rien. Il devient un endroit br?l? (blz.41).
Hij is zo geschrokken door haar familie, vooral door haar oude broer, dat het steeds
erger wordt en dat hij denkt dat het aan hem ligt: Le Chinois de Cholen me parle, il est
au bord des larmes, il dit: qu?est-ce que je leur ai fait (blz.42).
Een bewijs dat hij echt om haar gaf is: ...il ?tait venu ? Paris avec sa femme. Il
lui avait t?l?phon?. C?est moi. Elle avait dit: c?est moi, bonjour. Elle
l?avait reconnu d?s la voix. Il avait dit: je voulais seulement entendre votre voix.
Elle avait dit: c?est moi bonjour. Il ?tait intimid?, il avait peur comme avant. Sa
voix tremblait tout ? coup. Et avec le tremblement, tout ? coup, elle avait retrouv?
l?accent de la Chine. Il savait qu?elle avait commenc? ? ?crire des livres,
il l?avait su par la m?re qu?il avait revue ? Saigon. Et aussi pour sa petit
fr?re, qu?il avait trist? pour elle. Et puis il n?avait plus su quoi lui dire.
Et puis il le lui avait dit. Il lui avait dit que c??tait comme avant, qu?il
l?aimait encore, qu?il ne pourrait jamais cesser de l?aimer, qu?il
l?aimerait jusqu?? sa mort (blz.86).

De broer:
De oude broer is een nul. Hij doet niets, hij steelt gokt, blowt en terroriseert:
L?ecole Violet n?existant ? la colonie, nous lui devons le d?part de mon
fr?re a?n? pour la France. Pendant quelques ann?es il est rest? en France pour faire
l?ecole Violet. Il ne l?a faite pas (blz.9). C?est alors que j?entends
la voix de mon fr?re a?n?, il dit une phrase tr?s courte, cinglante, d?finitive
(blz.41). Il conna?t ce fr?re a?n?, il l?a rencontr? dans les fumeries du poste.
Je dis que ce fr?re vole ma m?re pour aller fumer, qu?il vole les domestiques, et
que parfois les tenanciers des fumeries viennent r?clamer de l?argent ? ma m?re
(blz.32). Que je vous dise aussi ce que ?tait, comment c??tait. Voil?: il vole les boys
pour aller fumer l?opium. Il vole notre m?re. Il fouille les armoires. Il vole. Il
joue (blz.57).
Hij is hebzuchtig en heeft geen gevoel: Il a vol? ma m?re mourante. Il a vol? les
alliances , ces choses-l?, beaucoup, les bijoux, la nourriture. Il a vol? D?, les boys,
mon petit fr?re. Il l?aurait vendue, elle, sa m?re. Quand elle meurt il fait venir
le notaire tout de suite, dans l??motion de la mort. Il sait profiter de
l??motion de la mort(blz.58).
Hij laat zelfs z?n moeder het huis verkopen, wat z?n vader vlak voor z?n
dood had gekocht, om z?n schulden af te betalen (zie moeder, la vend pour payer..).
Hij dwingt z?n broertje tot bepaalde dingen: Le fr?re a?n? souffre de ne pas
faire librement le mal, de ne pas r?genter le mal, pas seulement ici mais partout
ailleurs. Le petit fr?re d?assister impuissant ? cette horreur, cette disposition
de son fr?re a?n? (blz.46).
Hij moedigt zelfs z?n moeder aan, terwijl ze haar dochter slaat: Le fr?re r?pond
? la m?re, il lui dit qu?elle a raison de battre l?enfant, sa voix est
feutr?e, intime, caressante, il lui dit qu?il leur faut savoir la v?rit?, ?
n?importe quel prix,il leur faut la savoir pour emp?cher que cette petite fille ne
se perdre, pour emp?cher que la m?re en soit d?sesp?r?e (blz.45 en 46).
Hij is schijnheilig over z?n overleden broertje: Il a dit: quelle horreur cette
mort, c?est abominable, notre petit fr?re, notre petit Paulo (blz.60).
E?n keer toont hij z?n emoties: Il pleure. Dans l??motion de la mort de
notre m?re. Il est sinc?re (blz.58).
Misschien huilt hij omdat hij het meent, of omdat hij niemand meer heeft die z?n
klusjes kan opknappen.

Thema's:
Het thema in dit boek is een onmogelijke liefde, en dat het meisje iets of iemand zoekt om haar leven
wat meer glans te geven, in dit geval is dat de Chinees die op de goede tijd en plaats
aanwezig was. Haar moeder en oude broer hebben haar leven in die mate verpest dat ze over
"moest" gaan op sex. De sex helpt haar, maar niet genoeg. Ze wordt geslagen,
omdat haar moeder denkt dat met de Chinees slaapt. Bovendien blijft het leven van haar
jonge broertje ellendig en dat maakt haar ook niet veel gelukkiger.
Kortom: als je leven slecht is, moet je proberen er toch nog het beste van te maken,
wat dat dan ook mag zijn.

Genre:
Dit boek behoort tot het genre: autobiografische roman. Dat is snel te merken wanneer
ze schrijft: J?ai beaucoup ?crit de ces gens de ma famille, mais tandis que je le
faisais ils vivaient encore, la m?re et les fr?res, et j?ai ?crit autour
d?eux, autour de ces choses sans aller jusqu?? elles (blz.10). En ook uit het
feit dat ze schrijft vanwege haar gerimpelde gezicht: [...] ,..j?amais moins votre
visage de jeune femme que celui que vous avez maintenant, d?vast? (blz.7)".
De titel "L?amant" vind ik niet verrassend, omdat het hele boek draait
om de minnaar. De minnaar is heel belangrijk in het leven van de hoofdpersoon, hij maakt
haar leven beter, zij het zijne trouwens ook.

Vertelperspectief:
Het verhaal wordt verteld door een ik-persoon (personaal), maar af en toe ligt het
perspectief bij een meisje: Elle le regarde. Elle lui demande qu?il est (blz.27).
Elle le supplie de faire de cette fa?on-l? (blz.30). De "elle-persoon" wordt
vaak bij de ontmoetingen met de Chinees gebruikt. Dit maakt het voor de schrijfster
makkelijker pijnlijke herinneringen op te halen.

Tijd:
Het verhaal speelt zich in de jaren ?30 af: J?avais quitt? Saigon apr?s mon
deuxi?me baccalaur?at en 1931 (blz.44). Ergens in het boek staat dat ze 1? jaar geleden
voor haar vertrek de Chinees leerde kennen (zie tijdsduur). Ook zijn er kleine stukjes,
die zich in Tweede Wereldoorlog afspelen: .., gris-bleus. 1943 (blz.49). Een paar keer
vertelt ze over nu op blz. 51 en 52 en op blz.86. Dit denk ik, omdat er in iedergeval
staat een paar jaar na de oorlog. Het boek is in 1984 geschreven, dus dat zal ongeveer de
datum zijn, waarin die andere keer zich afspeelt.
Ik denk dat het niet veel uitmaakt in welke dit verhaal zich afspeelt, maar ik weet
niet hoe de situatie in Vi?tnam nu is. Ik denk dat dingen zoals die Chinees, die een
meisje ophaalt, thuisbrengt en met haar naar bed gaat, nog steeds gebeuren. Alleen weet ik
niet of er nog steeds zo?n verschil tussen blank en de "anderen" daar
bestaat.

Het verhaal duurt ongeveer anderhalf jaar, dat wil zeggen de relatie: C?est un ans
et demi apr?s cette rencontre que ma m?re rentre en France avec nous (blz.23). De duur
van het hele boek is ongeveer 60 jaar, aangezien het in 1930 begon en eindigde in 1984 met
een telefoontje van de Chinees .
Het boek is niet chronologisch geschreven, alles loopt door elkaar heen: C?est le
passage d?un bac sur le M?kong. [...] Je suis dans une pension..(blz.8). Eerst staat
ze op de symbolische plek en dan vertelt ze waar ze woont, zo gaat voortdurend in dit
boek. Dit doet ze, omdat ze opschrijft waar ze aan denkt en dat kan nog wel eens
verschillen.

Plaats:
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Saigon en Cholen. Saigon is de plaats waarin
ze wonen: Je suis dans une pension d?Etat ? Saigon (blz.8). Cholen is de plaats waar
het "gar?onni?re" van de Chinees is, waar ze met elkaar naar bed gaan, een
"gar?onni?re" is een kamer die rijke Chinese jongens huren om ervaring in de
liefde op te doen: .. nous nous retrouverons ? la gar?onni?re (blz.42). On allait
chaque jour dans la gar?onni?re de Cholen (blz.81). Dit is een belangrijke plaats, omdat
ze het daar voor het eerst hebben gedaan en het daar zijn blijven doen. De reling bij de
rivier de M?kong is het belangrijkste, daar hebben ze elkaar voor het eerst leren kennen.
De krachtige stroom van de rivier is symbolisch voor de (eeuwige ?) hartstocht tussen de
twee, nadat ze de rivier is overgestoken: C?est le pasage d?un bac sur le
M?kong (blz.8).
Verder speelt een klein deel van het verhaal zich af in Parijs: ,..la voici, dans une
rue de Paris (blz.51).