Arthur Miller
Miller verwierf faam met het toneelstuk Dood van een Handelsreiziger. Hij won daarmee in 1949 de Pulitzer-prijs. Het stuk verhaalt van Willy Loman, een vertegenwoordiger in schrijfwaren, die zijn werk verliest. Het stuk is grotendeels realistisch maar Miller maakt gebruik van een aantal theatrale effecten, zoals flashbacks en locaties die in elkaar overlopen. Death of a Salesman torst als ??n van de meest bekende, vaakst opgevoerde en frequentst bekroonde dramawerken een zware reputatie op de schouders. Volgens sommigen bevat dit stuk de scherpste kritiek op de Amerikaanse manier van denken, anderen zien Miller dan weer als een grote theatervernieuwer omwille van zijn gebruik van losse associaties en een zogeheten stream of consciousness (=losse gedachten).
Het stuk op zich is een eerder pessimistische visie op de Amerikaanse liberale achievement-oriented cultuur. Individuen tellen maar mee voor zover ze succesvol, rijk en well-liked zijn; er kan geen plaats zijn voor weinig ambitieuze lui met matige talenten. Althans, zo denkt het hoofdpersonage Willy Loman, een bijna gepensioneerde handelsreiziger en vader van twee zonen. Ondanks een leven van noeste arbeid staat Willy voor een faillissement en projecteert daarom zijn dromen op zijn jongens. Deze twee zijn daar allesbehalve gelukkig mee, zeker de oudste, Biff, altijd de oogappel geweest, maar op zijn 34ste nog steeds een slappeling en een bajesklant. Het stuk gaat op zoek naar de oorzaak van de malaise in de familie Loman en moet daarom diep graven in het verleden.