Boekverslag: Le Petit Prince
A. De Saint-Exup?ry - LE PETIT PRINCE (1943)
D?s son enfance l'auteur ne savait dessiner que les serpents boas ouverts ou ferm?s; aussi, sur les conseils des grandes personnes ("qui ne comprennent jamais rien toutes seule:"), avait?il abandonn? le dessin (sa "magnifique carri?re de peintre") ? l'?ge de 6 ans. D?s lors il avait choisi le m?tier de piloter des avions et il parlait comme les autres grandes personnes de bridge, de politique etc. et non pas de "choses v?ritables, qui seules int?ressent les enfants". Cependant il y a 6 ans il avait rencontr? quelqu'un avec qui il avait pu parler v?ritablement. Apr?s une panne de moteur dans le Sahara alors qu'il voulait r?ussir une r?paration difficile, il entendit tout ? coup une dr?le de petite voix qui disait "S'il vous pla?t ... dessine?moi un mouton!" C'?tait un petit bonhomme ravissant (l'auteur dessine le portrait dans le livre!) qui le consid?rait gravement. Alors il avait fait un des deux dessins qu'il savait faire, c'est??dire celui du boa ferm?. Mais comme le petit bonhomme ne voulait ni d'un ?l?phant ni d'un animal malade ni d'un b?lier ni d'un animal trop vieux, il avait dessin? un mouton dans une caisse et le petit prince ?tait satisfait. C'est ainsi que l'auteur avait fait a connaissance du petit prince.
Il d?couvrait que ce petit prince venait d'une autre plan?te ? peine plus grande qu'une maison, de l'ast?ro?de B 612 (l'auteur ne donne ce num?ro que pour plaire aux grandes personnes "qui ne vous questionnent jamais sur l'essentiel", mais pour lesquelles les petits enfants doivent ?tre indulgents). L'auteur ajoute que "c'est triste d'oublier un ami", car "tout le monde n'a pas eu un ami", et les grandes personnes en g?n?ral n'en avaient pas parce qu'elles s'int?ressaient surtout aux chiffres; et il se plaint de ne plus voir les moutons ? travers les caisses: il a d? vieillir. Le petit prince lui disait que sur sa plan?te il y avait des baobabs (que le mouton devait manger!); c'?tait sa distraction de regarder les couchers de soleil. Mais le petit prince avait surtout parl? de la fleur qu'il aimait; il avait peur que le mouton ne f?t un danger pour elle. Pour le consoler l'auteur avait alors dessin? une museli?re au mouton. La fleur qu'aimait le petit prince n'?tait pas modeste, elle l'avait tourment? par sa vanit? ombrageuse et finalement le petit prince s'?tait enfui; mais il s'en repentait en disant: "J'aurais d? deviner sa tendresse derri?re ses pauvres ruses". La fleur de son c?t? lui avait dit: "Tu as d?cid? de partir. Va?t'en!" et elle n'avait pas voulu qu'il v?t ses larmes quand il ?tait en effet parti apr?s avoir ramon? ses deux volcans en activit? et le seul volcan ?teint. En profitant d'une migration d'oiseaux le petit prince ?tait parti et il avait visit? plusieurs plan?tes et ast?ro?des. La premi?re ast?ro?de (visit?e pour y trouver une occupation en de l'instruction!) ?tait habit?e par un roi r?gnant sur toutes les plan?tes et ast?ro?des qu'il pouvait d?signer de sa main. Ce roi le faisait son ministre et ambassadeur, mais le petit prince s'en ?tait all? parce qu'il ne pouvait voir un coucher de soleil ? l'heure qu'il aurait pr?f?r?e. La seconde plan?te ?tait habit?e par un vaniteux, mais comme il ne cherchait que l'admiration, le petit prince s'en allait encore une fois. La troisi?me plan?te ?tait habit?e par un buveur, qui buvait pour oublier qu'il avait honte de boire; la quatri?me ?tait celle d'un business?man occup? ? compter les ?toiles afin d? les poss?der dans le but d'?tre riche. La cinqui?me plan?te, la plus petite, ?tait habit?e par un allumeur de r?verb?res qui devait allumer et ?teindre le r?verb?re une fois par minute; comme il ?tait le seul ? ne pas s'occuper de soi?m?me, le petit prince aurait voulu en faire son ami, mais la plan?te ?tait trop petite pour cela. La sixi?me plan?te ?tait habit?e par un vieux g?ographe qui prenait en note les souvenirs des explorateurs et qui conseillait au petit prince de visiter la plan?te Terre parce qu'elle avait une bonne r?putation. La septi?me plan?te ?tait donc la Terre et il y avait vu d'abord un serpent dans un d?sert; celui?ci lui avait dit qu'on n'?tait pas uniquement seul dans le d?sert, mais aussi chez les hommes. Puis il avait vu une fleur qui ne savait pas o? se trouvaient les hommes; en voyant des roses qui ressemblaient a sa fleur orgueilleuse, il se sentait triste. Il avait rencontr? alors un renard lui demandant de l'apprivoiser tout comme il avait apprivois? sa fleur ("Tu deviens responsable pour toujours de ce que tu as apprivois?. Tu es responsable de ta rose..."); et en le faisant il en avait fait son ami. Puis il avait rencontr? un aiguilleur qui lui avait dit que les hommes dans le train ne poursuivaient rien du tout ("Les enfants seuls savent ce qu'ils cherchent"). Apr?s avoir rencontr? encore un marchand de pilules contre la soif (pour r?aliser une ?conomie de temps), le petit prince avait rencontr? l'auteur de ce livre. Et le r?cit continue ici. L'auteur ?tait reparti (apr?s avoir fait les dessins) vers sa machine et malgr? le fait que le petit prince lui avait promis de l'attendre, il s'?tait senti triste: "on risque de pleurer un peu si l'on s'est laiss? apprivoiser". Le lendemain il voyait que le serpent promettait au petit prince de venir le tuer dans la nuit afin de le faire rentrer chez lui sur sa propre plan?te. Et la nuit le serpent mordait en effet le petit prince, qui "tomba doucement comme tombe un arbre". Et l'auteur s'adresse finalement encore une fois aux enfants en disant qu'il avait oubli? d'ajouter la courroie de cuir a la museli?re et il se demande: "Peut??tre que le mouton a mang? la fleur..." "Regardez le ciel Demandez?vous: le mouton oui ou non a?t?il mang? la fleur / Et vous verrez comme tout change... Et aucune grande personne ne comprendra jamais que ?a a tellement d'importance! ".
Questions:
1. Chez Saint?Exup?ry la responsabilit? joue un grand r?le; montrez?le ici! (R?ponse: le petit prince est responsable de sa fleur parce qu'il l'a apprivois?e; cp.: "Tu deviens responsable de ce que tu as apprivois?".)
2. Les dessins jouent un grand r?le; donnez des exemples!
3. En ce qui concerne l'opposition: grandes personnes?enfants, quelle est la philosophie de l'auteur ?
4. Montrez que la solitude est un ?l?ment important chez Saint-Exup?ry!
5. Racontez un peu les visites des diff?rentes plan?tes; pourquoi est-ce que le petit prince veut visiter ces plan?tes?
Nederlandse samenvatting
Dit moderne sprookje begint als de schrijver/verteller, een piloot, een noodlanding moet maken in de woestijn. Hij heeft voor nauwelijks acht dagen drinkwater mee, en zit een beetje in de rats. De volgende ochtend, nadat hij de nacht in het zand heeft doorgebracht, hoort hij een klein stemmetje dat hem vraagt "Teken eens een schaap voor mij". Dat kleine stemmetje behoort aan een h??l uitzonderlijk klein kereltje, dat hem ernstig aankijkt. Ook al lijkt het de verteller zinloos, een schaap tekenen op duizend mijl van de bewoonde wereld, toch doet-ie het. Hij voelt wel iets voor het kleine mannetje.
Langzaamaan laat het kereltje, de kleine prins, vallen dat hij van een andere planeet komt. Hij vertelt er niet zo graag over, maar laat zo af en toe een woordje vallen. Het eerste waar de verteller achter komt, is dat die planeet erg klein is. Vervolgens hoort hij van de "baobab". Dat is een boom die heel erg groot kan worden en als onkruid wordt bestempeld. Dan hoort hij het verhaal over een bloem die zichzelf zo bijzonder vindt. Ze ontkiemde uit een zaadje van onbekende oorsprong en bezorgt de kleine prins handenvol werk: iedere dag vers water, een kamerscherm tegen de tocht en toch altijd vervelend, ondankbaar tegen hem doen.
Dan komt de dag waarop de kleine prins besluit weg te gaan van zijn planeet. Hij ruimt z'n planeet op, trekt de laatste sprietjes van de "baobab" uit, veegt z'n vulkanen schoon en wil een stolp over de bloem zetten. Dan vraagt de bloem hem vergiffenis en zegt dat ze zich dwaas heeft aangesteld. Dat verbaast de kleine prins.
Na zijn vertrek is hij in de buurt van de asteroden 325 t/m 330. Die besluit hij te bezoeken. Op de eerste woont een koning, die in het prinsje een onderdaan ziet. Hij beveelt van alles, maar is zeer redelijk: als de prins wil slapen beveelt de koning hem te slapen en als hij wil weggaan, wordt hem bevolen weg te gaan.
De tweede planeet wordt bewoond door een ijdeltuit, die in de prins een bewonderaar ziet. De ijdeltuit wil dat de prins hem bewondert; dat doet-ie, om de ijdeltuit een plezier te doen.
De volgende planeet wordt bewoond door een dronkaard. Dit bezoek duurt kort, maar stemt de prins bedroefd. Het komt erop neer dat de dronkaard drinkt om te vergeten dat hij zich schaamt dat hij drinkt. Het prinsje vindt grote mensen toch wel h??l wonderlijk.
De vierde planeet is van een zakenman, die het zo druk heeft dat hij niet eens opkijkt als de kleine prins komt. Hij is druk aan het tellen. Hij telt 501.622.731 sterren, waar hij niets mee doet dan bezitten. Dan is hij rijk, zodat hij weer nieuwe sterren kan kopen, als iemand die vindt. Deze redenering vindt de prins net zo dwaas als die van de dronkaard.
Op de vijfde planeet, de kleinste, treft hij een lantaarn en een lantaarnopsteker, die de lantaarn iedere minuut aan- en uitdoet. Hij redeneert dat deze man misschien wel dwaas is, maar niet zo dwaas als de koning, de ijdeltuit, de zakenman of de dronkaard. De lantaarn moet volgens de voorschriften iedere avond aan en iedere morgen uit, maar omdat de planeet, waar je in drie stappen omheen bent, in de loop der tijd steeds sneller is gaan draaien, heeft de opsteker geen minuutje rust meer.
De zesde planeet is wel tien keer zo groot als de vijfde, en wordt bewoond door een oude meneer, een aardrijkskundige, die dikke boeken schrijft. Hij ziet in de kleine prins een ontdekkingsreiziger. Het prinsje vraagt van alles over de planeet, maar de aardrijkskundige weet niets, want hij is aardrijkskundige en geen ontdekkingsreiziger.
De zevende planeet was de aarde. De aarde is geen willekeurige planeet, maar telt "honderd en elf koningen, zevenduizend aardrijkskundigen, negenhonderdduizend zakenmensen, zeven en 'n half miljoen dronkaards en driehonderd elf miljoen ijdeltuiten". Tezamen zo'n twee miljard grote mensen. Als de prins op aarde verschijnt, is hij heel verbaasd dat hij niemand ziet. Hij vreest dat hij zich van planeet vergist heeft, als hij in het zand van de woestijn een slang ziet. Daar praat hij even mee. Dan gaat hij op ontdekking. Hij ziet een hele tuin vol bloemen, dezelfde die op zijn planeet zichzelf zo bijzonder vond.
Vervolgens ontmoet hij een vos, die vraagt of de prins hem tam wil maken. Na lang aandringen van de vos, doet hij het.
Dan trekt de prins weer verder en ontmoet een wisselwachter, met wie hij ook een praatje maakt. Even later een koopman, die dorstlessende pillen verkoopt. Ook daar praat hij even mee.
Het is intussen de achtste dag van het oponthoud van de verteller en z'n water is op. De prins besluit om samen een put te gaan zoeken. Het lijkt de verteller onzinnig, maar hij gaat toch mee. Ze ontdekken, tegen het aanbreken van de dag, een put. Ze drinken. Het water is meer dan voedsel, het is als een geschenk voor het hart. Uiteindelijk blijkt dat de kleine prins precies een jaar op aarde is, en dat hij weer terug wil. Vannacht staat zijn ster precies boven de aarde. In deze woestijn ontdekte hij ook de slang toen hij voor het eerst op aarde kwam. Aan hem vraagt hij nu om hem dood te bijten, want z'n lichaam is te zwaar om de reis nogmaals te maken. Als de verteller het hoort reageert die geschokt. Hij krijgt een raad van de prins: kijk 's nachts naar de sterren, E?n ervan is van mij, maar je weet niet precies welke. Toch zul je het prettig vinden om naar de sterren te kijken... Alle sterren zullen je vrienden zijn.
Burggraaf De Sainte Exupéry werd geboren als zoon van burggraaf Jean de Saint-Exupéry en van barones Marie Boyer de Fonscolombe. De Saint-Exupéry werd in 1900 geboren in een familie van Franse adel. Hij heeft een gelukkig begin van zijn jeugd gekend tussen vijf broers en zussen. Echter in 1904 stierf zijn vader plotseling door een herseninfarct. Dat maakte dat moeder Marie alleen stond voor de opvoeding van Marie-Madeleine (Biche), Simone (Monot), Antoine (Tonio), François en Gabrielle (Didi). De kinderen speelden veel samen, voerden theaterstukjes op en maakten muziek (viool en piano). Tot zijn tiende jaar brengt hij zijn jeugd afwisselend door in het kasteel 'de la Môle' in de Var, eigendom van zijn grootmoeder aan moederskant en het kasteel van Saint-Maurice-de-Rémens (Ain), eigendom van één van zijn tantes. In 1909 vertrekt de familie naar Mans, de regio waar zijn vader oorspronkelijk vandaan kwam. In 1931 trouwde hij met Consuelo Suncin Sandoval (San Salvador 1901). Hun huwelijk bleef kinderloos. Consuelo stierf in 1979 te Parijs.
Boek informatie
- Le Petit Prince
- Antoine Marie Jean-Baptiste Roger de Saint-Exupéry
- Frans
Handige opties
- Meer boeken van:Antoine Marie Jean-Baptiste Roger de Saint-Exupéry