Boekverslag: Stupeur et tremblements
Korte inhoud
Am?lie Nothomb zoekt een baan als tolk in Tokyo. Ze vindt een baan bij de firma Yumimoto Ze is hier heel blij mee.
Op haar eerste dag vergeet ze zich aan te melden aan de receptie. Dit was meteen een slechte indruk. Ze brengen haar bij de onderdirecteur mijnheer Omochi, een heel dikke en onvriendelijke man. Hij brengt haar tot bij een lagere directeur mijnheer Saito. Deze laat haar een briefje opstellen: een uitnodiging voor een afspraak om te gaan golfen. Hij verscheurt deze brief tientallen keren, hoe ze dit briefje ook opstelt, het is nooit goed. Daarna brengt hij haar naar haar cheffin mejuffrouw Mori Fubuki. Dit is een bloedmooie Japanse vrouw.Mori zegt waar haar bureautje is maar een echte opdracht/baan krijgt ze niet. Ze herlas dan maar de papieren die ze van Mori had gekregen, allemaal heel oninteressant. Enkele dagen later moest ze koffie naar mijnheer Saito brengen. En vanaf dan bracht ze dagelijks haar collega?s een drankje. Toen ze koffie bracht naar een delegatie van een heel belangrijke zakenrelatie maakt ze een grote fout: ze sprak Japans. De delegatie was heel ontstemd over het feit dat een niet-Japanse kon begrijpen wat er gezegd werd tijdens de bespreking. Ze werd meteen op het matje geroepen bij mijnheer Saito en ze moest in de toekomst doen alsof ze geen Japans begreep. Dit is natuurlijk heel moeilijk voor een tolk. Ze stortte haar hart uit bij haar chef Mori. Ze zocht dan maar zelf naar iets om handen te hebben. Ze ging de post ronddragen in haal afdeling. Maar dit mocht niet omdat dat iemand anders zijn job was. Dan ging ze maar de kalenders goedzetten, maar dit mocht ook niet. Toen moest ze een bundeltje van minstens duizend pagina?s kopi?ren voor mijnheer Saito. Maar dit heeft ze verschillende keren moeten overdoen omdat de kopies volgens hem nooit recht waren. Mijnheer Tenshi vroeg haar om een rapport te maken voor hem, terwijl ze zogezegd kopietjes aan het maken was . Het was een heel goed rapport, maar toen het uitkwam dat ze iets gedaan had waar haar chef niets van af wist kreeg ze samen met mijnheer Tenshi een flinke uitbrander.
Toen moest ze facturen klasseren. Maar omdat ze dacht dat ?GmbH? een Duits chemiebedrijf was, klasseerde ze verschillende facturen in de verkeerde map. Toen moest ze de onkostennota?s van collega?s die op zakenreis gingen naar het buitenland nakijken en narekenen. Hier bracht ze werkelijk niets van terecht, de omrekening van al die buitenlandse valuta?s naar de yen bezorgde haar echte nachtmerries.
Op een dag was mijnheer Omochi heel kwaad en mejuffrouw Mori kreeg een flinke uitbrander. Waarom weet Am?lie tot op de dag van vandaag nog altijd niet. Mejuffrouw Mori gaat huilen in het toilet en Am?lie gaat haar troosten. Dit had ze beter niet gedaan. Mejuffrouw Mori benoemt haar vanaf dan tot toiletdame. Zeven maanden lang heeft Am?lie de toiletten van de 47ste etage proper gehouden. Ze heeft ervoor gezorgd dat er steeds toiletpapier was en dat de wc-potten proper waren. Ze wou zeker geen ontslag nemen, dit is voor een japanner hetzelfde als gezichtsverlies lijden. Dit plezier wou ze juffrouw Mori zeker niet gunnen. Ze bleef trouw op post tot 7 januari 1991. Ze gaat dan geheel volgens de Japanse traditie, in hi?rarchische volgorde haar ontslag aanbieden aan elke hogere in rang. Ze verlaat de firma en ook Japan. Ze gaat terug naar Europa waar ze begint te schrijven.
Ze wordt een succesvol schrijfster van romans. In 1993 krijgt ze een brief vanuit Tokyo
Een briefje van Mori die haar feliciteert met haar roman. Maar het belangrijkste was dat het in het Japans geschreven was.
Am?lie Nothomb zoekt een baan als tolk in Tokyo. Ze vindt een baan bij de firma Yumimoto Ze is hier heel blij mee.
Op haar eerste dag vergeet ze zich aan te melden aan de receptie. Dit was meteen een slechte indruk. Ze brengen haar bij de onderdirecteur mijnheer Omochi, een heel dikke en onvriendelijke man. Hij brengt haar tot bij een lagere directeur mijnheer Saito. Deze laat haar een briefje opstellen: een uitnodiging voor een afspraak om te gaan golfen. Hij verscheurt deze brief tientallen keren, hoe ze dit briefje ook opstelt, het is nooit goed. Daarna brengt hij haar naar haar cheffin mejuffrouw Mori Fubuki. Dit is een bloedmooie Japanse vrouw.Mori zegt waar haar bureautje is maar een echte opdracht/baan krijgt ze niet. Ze herlas dan maar de papieren die ze van Mori had gekregen, allemaal heel oninteressant. Enkele dagen later moest ze koffie naar mijnheer Saito brengen. En vanaf dan bracht ze dagelijks haar collega?s een drankje. Toen ze koffie bracht naar een delegatie van een heel belangrijke zakenrelatie maakt ze een grote fout: ze sprak Japans. De delegatie was heel ontstemd over het feit dat een niet-Japanse kon begrijpen wat er gezegd werd tijdens de bespreking. Ze werd meteen op het matje geroepen bij mijnheer Saito en ze moest in de toekomst doen alsof ze geen Japans begreep. Dit is natuurlijk heel moeilijk voor een tolk. Ze stortte haar hart uit bij haar chef Mori. Ze zocht dan maar zelf naar iets om handen te hebben. Ze ging de post ronddragen in haal afdeling. Maar dit mocht niet omdat dat iemand anders zijn job was. Dan ging ze maar de kalenders goedzetten, maar dit mocht ook niet. Toen moest ze een bundeltje van minstens duizend pagina?s kopi?ren voor mijnheer Saito. Maar dit heeft ze verschillende keren moeten overdoen omdat de kopies volgens hem nooit recht waren. Mijnheer Tenshi vroeg haar om een rapport te maken voor hem, terwijl ze zogezegd kopietjes aan het maken was . Het was een heel goed rapport, maar toen het uitkwam dat ze iets gedaan had waar haar chef niets van af wist kreeg ze samen met mijnheer Tenshi een flinke uitbrander.
Toen moest ze facturen klasseren. Maar omdat ze dacht dat ?GmbH? een Duits chemiebedrijf was, klasseerde ze verschillende facturen in de verkeerde map. Toen moest ze de onkostennota?s van collega?s die op zakenreis gingen naar het buitenland nakijken en narekenen. Hier bracht ze werkelijk niets van terecht, de omrekening van al die buitenlandse valuta?s naar de yen bezorgde haar echte nachtmerries.
Op een dag was mijnheer Omochi heel kwaad en mejuffrouw Mori kreeg een flinke uitbrander. Waarom weet Am?lie tot op de dag van vandaag nog altijd niet. Mejuffrouw Mori gaat huilen in het toilet en Am?lie gaat haar troosten. Dit had ze beter niet gedaan. Mejuffrouw Mori benoemt haar vanaf dan tot toiletdame. Zeven maanden lang heeft Am?lie de toiletten van de 47ste etage proper gehouden. Ze heeft ervoor gezorgd dat er steeds toiletpapier was en dat de wc-potten proper waren. Ze wou zeker geen ontslag nemen, dit is voor een japanner hetzelfde als gezichtsverlies lijden. Dit plezier wou ze juffrouw Mori zeker niet gunnen. Ze bleef trouw op post tot 7 januari 1991. Ze gaat dan geheel volgens de Japanse traditie, in hi?rarchische volgorde haar ontslag aanbieden aan elke hogere in rang. Ze verlaat de firma en ook Japan. Ze gaat terug naar Europa waar ze begint te schrijven.
Ze wordt een succesvol schrijfster van romans. In 1993 krijgt ze een brief vanuit Tokyo
Een briefje van Mori die haar feliciteert met haar roman. Maar het belangrijkste was dat het in het Japans geschreven was.
Dankzij haar vader Patrick Nothomb, die ambassadeur van België is, brengt zij haar jeugd achtereenvolgens door in Japan, China, de Verenigde staten, Laos, Birma en Bangladesh. De constant veranderende omgevingen uit haar kinderjaren drukken een stempel op Nothomb kinderziel. Men zou kunnen spreken van een bijzonder soort vervreemding, die in haar romans doorklinkt. Als zij op 17-jarige leeftijd voor haar studie (Romaanse filologie) eindelijk naar België, haar officiële vaderland, komt (en meer bepaald naar Brussel), voelt zij zich ook daar min of meer een vreemdeling.
Boek informatie
- Stupeur et tremblements
- Amélie barones Nothomb
- Vlaams
Handige opties
- Meer boeken van:Amélie barones Nothomb