Boekverslag: L'etranger
Auteur:
Albert Camus
Titel:
L??tranger
Jaar van uitgave:
2000
Aantal punten:
7
De reden waarom ik dit boekje heb gekozen:
Het leek me een apart boek. Dit kwam niet alleen door de titel maar ook door wat ik op de achterkant las.
Genre:
Het boek is een filosofische roman. (De schrijver geeft uitdrukking aan zijn (absurde) levensgevoel dat kenmerkend is voor zijn kijk op het leven en op de mensen, hij behandelt op zijn manier bepaalde filosofische vraagstukken.)
Het perspectief:
Het verhaal is in een ik-perspectief geschreven.
Waar speelt het verhaal zich af:
Het verhaal speelt zich af in Algiers. Dit speelt in zoverre een belangrijke rol dat het een plaats is waar de normale bevolking in armoede leefde. De hoofdpersoon maakt dan ook geen dingen mee die bijvoorbeeld een persoon in Hollywood zou meemaken. Ook is het een plaats waar de zon veel en heet schijnt, en de zon is in het verhaal van groot belang.
Wanneer speelt het verhaal zich af:
In het verhaal wordt geen duidelijke tijdsaanduiding gegeven. Waarschijnlijk speelt het verhaal zich af rond 1940. Dit is op te maken uit bijvoorbeeld bepaalde handelingen. Verder zou het ook nog logisch als het zich rond die tijd heeft afgespeeld omdat Camus in die tijd in Algiers verbleef.
Zijn de tijd en plaats van belang voor het verhaal:
De tijd is niet zo heel erg van belang. Het verhaal kan zich niet afspelen in de prehistorie maar het maakt niet uit of het nou 1940, 1970 of 1900 is. De plaats is wel van belang zoals ik hierboven al heb geschreven. Het is van belang dat het Algerije is, of een land zoals Algerije, met hetzelfde klimaat, zelfde soort mensen en zelfde wetgeving.
Een beschrijving van Meursault:
Meursault is een kantoorbediende op een scheepvaartbedrijf. Het is de persoon waar het verhaal om draait en vanuit zijn ogen is het verhaal geschreven. Hij is heel vriendelijk, kan goed luisteren en maakt gemakkelijk vrienden. Ook is hij heel eerlijk en rechtdoorzee (wat niet in zijn voordeel werkt) Vb: Als zijn advocaat hem komt opzoeken na zijn arrestatie vraagt die of het waar is dat Meursault tijdens de begrafenis van zijn moeder 'Avait fait preuve d'insensibilit?' Dit zou immers een klemmend argument van de openbare aanklager zijn tegen Meursault. Meursault vertelt dit:
Il m'a demand? si j'avais eu de la peine ce jour-l?. Cette question m'a beaucoup ?tonn? et il me semblait que j'aurais ?t? tr?s gen? si j'avais eu ? la poser.(...) Sans doute, j'amais bien maman, mais cela ne voulait rien dire. Tous les etres sains avaient plus ou moins souhait? la mort de ceux qu'ils aimaient.' Ici, l'avocat m'a coup? et a paru tr?s agit?. Il m'a fait promettre de ne pas dire cela ? l'audience, ni chez le magistrat instructeur.
Een wat negatieve karaktereigenschap van Meursault is dat hij is 'vervreemd' van de dingen om hem heen, hij beleefd alles van een zekere afstand.
*Bijvoorbeeld bij de begrafenis van zijn moeder. Hij is helemaal niet onder de indruk van haar dood (daarnaast is hij versuft en moe door de zon) en maakt het als een soort plichtpleging mee (zie bovenstaand citaat).
*De moord die hij pleegt komt door een heel toevallige samenloop van omstandigheden en door de hitte van de zon. Hieruit blijkt dat Meursault inderdaad 'afwezig' was en het niet meemaakte als een persoonlijke daad van betrokkenheid.
*In het tweede deel van het boek wordt Meursault geconfronteerd met de 'wetten' en 'normen' van de maatschappij, waarin hij de 'vreemdeling' is. Dit valt hem bijzonder op als hij zijn advocaat in de ik-vorm hoort spreken. Door deze 'vervreemding' is tegelijk de titel van het boek 'de vreemdeling' verklaard.
Een karakterbeschrijving van Raymond:
Raymond is een vriend van Meursault. Raymond is een ruige kerel die wel van een vechtpartij houdt. (Hij slaat zijn vriendin totdat de politie komt) Hij beschouwt de daad van Meursault als een goede en blijft deze bijstaan. Raymond had namelijk ruzie met het slachtoffer.
Meursault had Raymond geholpen met en brief aan zijn vriendin. Meursault had deze brief voor hem geschreven. Dit feit bezorgt Meursault ook weer problemen.
Het leukste thema van het boek:
Er is niet echt een ?leuk? thema maar een ?goed? thema vind ik wel de vreemdheid van Meursault. Hij is en blijft tot op het laatste moment anders dan de andere.
Mijn mening:
Ik vond het wel een goed boek. Een zeer boeiend verhaal alleen af en toe best lastig. Ik was dan ook blij met de (helaas een beetje te beperkte) woordenlijst achter in het boek. Het gegeven van het boek vond ik boeiend. De moord lijkt zo natuurlijk maar is toch niet goed en vreemd. Ik vind het goed beschreven. Ik had nog nooit eerder zo?n soort verhaal gelezen.
Aparte stukjes:
Op den duur zit Meursault in de rechtzaal. Hij kijkt rustig wat om zich heen en ziet dan allerlei mensen. Het is druk omdat na zijn zaak een ?belangrijke en boeiende? zaak zal voorkomen. Door dit feit zitten er ook vele journalisten in de zaal.
Les journalistes tenaient d?j? leur stylo en main. Ils avaient touw le m?me air indiff?rent et un peu marquois. Pourtant, l?un d?entre eux, beaucoup plus jeune, habill? en flanelle gris avec une cravate bleue, avait laiss? son stylo devant lui et me regardait. Dans son visage un peu asym?trique, je ne voyais que ses deux yeux, tr?s clairs, qui m?examinaient attentivement, sans rien exprimer qui f?t d?finissable. Et j?ai eu l?impression bizarre d??tre regard? par moi-m?me.
Tijdens het proces blijft Meursault telkens naar die journalist kijken. Naast de journalist zit een vrouwtje die nu ook in zijn gezichtsveld is verschenen. Op den duur krijgt Meursault het warm en ziet dat vele waaiers hebben. De journalist en het vrouwtje hebben geen waaier net als hijzelf.
Seulement la chaleur ?tait beuacoup plus forte et comme par un miracle chacun des jur?s, le procureur, mon avocat et quelques journalistes ?taient munis aussi d??ventails de paille. Le jeune journaliste et la petite femme ?taient toujours l?. Mais ils ne s??ventaient pas et me regardaient encore sans rien dire.
Dit vind ik aparte stukjes omdat ze laten zien hoe onwerkelijk alles over komt voor Meursault. Niet het proces is van belang (de helft hoort hij niet of gaat langs hem heen) maar ??n punt waar Meursault houvast aan heeft. Aan zichzelf, aan de journalist.
Dit idee wordt nog versterkt doordat Meursault later zegt dat toch iedereen een keer dood gaat. Nou ja, hij gaat dan misschien iets eerder dan andere maar uiteindelijk gaat toch iedereen dood. Laten we hopen dat op de dag van terechtstelling er veel mensen zijn die schreeuwen van haat.
De realiteit heeft plaats gemaakt voor een nieuwe werkelijkheid: de werkelijkheid van Meursault en het cynisme van het feit dat toch iedereen zal sterven. Wat maakt het dus allemaal uit?!?!
Camus was naast Jean-Paul Sartre en Simone de Beauvoir een van de leidende figuren van het existentialisme. Zijn denken verschilt echter van dat van Sartre waar het de aard van het bestaan betreft: bij Camus staat veel meer het lichamelijke centraal, waar Sartre zich op het intellectuele bestaan toelegde.
Boek informatie
- L'etranger
- Albert Camus
- Frans
Handige opties
- Meer boeken van:Albert Camus